History ~ Dutch 1D Fanfic

Deel 6

Een week later en Harry was nog niet terug. Ik voelde me leeg van binnen, alsof mijn hart uit mijn borst was gerukt en ik zonder ziel verder leefde. Elke minuut van de dag kon ik huilen, gewoon omdat ik alles kwijt was. Harry was de wereld voor me, the one and only. Ondanks dat we veel gezeik hadden kwam het altijd wel goed maar mijn gevoel zei dat het deze keer niet zo was. In mijn gedachten rekende ik erop dat ik hem nooit meer zou zien, ik was kapot en boos. Kapot omdat mijn leven langzaam werd vernietigd door een stomme liefde. Wie was ik om er in te trappen? Mijn toekomst zonder hem was leeg, natuurlijk kwam ik ergens maar op dit moment zag ik niks zitten. Ik deed mijn best om normaal te doen tegen Lou maar vaak nam Kayla het over. Alleen al de gedachten aan hem maakte me aan het huilen, zijn geur, zijn stem, zijn lach. Ik genoot van hem, elke dag opnieuw en opnieuw maar nu kon het niet meer. Het was leeg in huis zo zonder Harry, en dat terwijl ik iedereen constant over de vloer had. Anne en Gemma waren terug naar de UK gegaan in hoop dat ze hem daar tegen kwamen en Niall was over komen vliegen naar Ibiza. Lou begon Harry ookal te missen en elke dag vroeg ze wanneer papa nou eens terug kwam van werken. Harry had al het geld achtergelaten aan mij maar ik weigerde het te gebruiken. Ik had een baantje gevonden bij een toeristisch barretje hier in het dorp, dat betekende dat ik minder tijd voor Lou had. Gelukkig ging ze vanaf vandaag naar school en vond ze het ook nog leuk. Dat was alweer een zorg minder. Met een diepe zucht opende ik de voordeur en stapte naar binnen. Pepper kwam kwispelend naar me toe lopen en ik aaide haar. 'Hey' hoorde ik Nate roepen en ik mompelde wat terug. Ik was kapot, na 8 u gewerkt te hebben. Ik raapte de post van de mat af en liep de woonkamer binnen. 'Hey meisje' Ik gaf Lou een kus en ze begon blij te vertellen over haar eerste schooldag. 'Ze wou meteen al spelen' zei Nate lachend. Ik lachte en liep door naar de eettafel waar ik een voor een de brieven neerlegde. Harry, Harry, Ivy, Harry, Harry. Ik viste mijn brief er tussen uit en stopte hem in mijn zak. Ik greep Harry's brieven mee naar boven en ging op bed zitten. Elektriciteitsrekening, huurrekening, belastingsdienst. Ik zuchtte diep en greep mijn mobiel erbij. Een voor een belde ik ze op, om te vertellen dat Harry er niet meer was en dat de rekeningen op mijn naam gezet moesten worden. Met tranen in mijn ogen hing ik de laatste op en ik liet mezelf achterover vallen. Ik gooide de brief in mijn achterzak op het kastje en staarde levenloos naar het plafond. Een klopje op de deur verstoorde mijn innerlijke rust en ik ging overeind zitten. Niall kwam binnenlopen en ik glimlachte. 'Hey' zei ik. 'Hey, heb je al wat gehoord?' Vroeg hij. Hij kwam bij me op bed zitten en keek me hoopvol aan. Ik schudde mijn hoofd, was het maar zo'n feest. Niall sloeg zijn arm om me heen en trok me dicht tegen zich aan. 'Het is raar Ni' zei ik, 'Hij was gewoon weg, zo ineens'. Niall knikte. 'De avond daarvoor vertelde hij nog hoe gelukkig hij met jou was' zei Niall, 'Hij was dat echt Ivy, voor hem was je de wereld. Ik weet nog toen hij eenmaal wist dat jullie Lou kregen, hij vertelde dat hij je ten huwelijk wou vragen want dat was alles wat hij wou, ik snap alleen niet waarom hij weg is'. De tranen stroomden weer over mijn wangen heen en ik knikte. 'Ik vond hem al raar doen op Lou's verjaardag' zei ik, 'Hij was boos op alles en iedereen maar hij leek vooral boos op zichzelf, en nu snap ik het'. Mijn gedachten namen me mee naar de laatste nacht. Zijn zachte handen, zijn stem, zijn geur die nooit veranderde, de lieve woorden... Niall kneep zachtjes in m'n hand en keek me bezorgd aan. 'Het komt wel goed' zei ik met een glimlachje, 'Ik weet het zeker'.