45

2K 112 27
                                    

Cheollie sent you a message

Cheollie: hannie?

Hannie: bakit? 😇

Cheollie: okay ka lang ba?

Hannie: ako? Oo naman no 😇

Hannie: kaibigan mo man o ano

Hannie: okay lang ako 😇

Cheollie: hannie...

Hannie: bakit? 😇

Cheollie: e kasi ang tahimik mo kanina nung hinatid kita sa school.

Cheollie: tapos mugto mata mo

Cheollie: tapos sabi mo nasa garden ka pero wala ka naman.

Hannie: hindi okay ako cheollie 😇

Hannie: wag mo na muna ako alalahanin 😇

Hannie: maayos lang ako.

Cheollie is typing...

Cheollie: bakit ka umiiyak?

Hannie: hindi nagpapawis lang mata ko

Hannie: ang init kasi e. Hay

Hannie: 😇

Cheollie: hannie please

Cheollie: nakikita kong umiiyak ka o,

Cheollie: nandito ako, sa may likod ng school kung nasaan ka.

Cheollie is calling...

Accept | decline

"Hannie."

[bakit ka pa tumawag cheollie? Pwede ka namang lumapit.]

"Sorry hannie."

[sorry saan?]

"Sorry kasi.. Yung pagpapakilala ko sayo kahapon--"

[cheollie bakit ganun?]

"..."

[diba sinagot kita? Diba tayo na?]

"Oo, hannie."

[bakit sabi mo magkaibigan lang tayo? Bakit naiilang ka sakin kahapon nung nasa harap tayo ng appa mo?]

"Hannie.. Sorry."

[..]

"Hannie please wag ka nang umiyak."

[..]

"S-sorry. Hindi alam ni dad to. He's against the lgbt community. Hindi ko alam kung anong pwedeng gawin niya pag.. Kapag nalaman niya tayo."

[ha?]

"Hannie sorry. Sorry kasi ang duwag ko kahapon. Sorry kasi hindi ako umamin sa dad ko."

[pero cheollie.]

"Pero promise ko sayo, ipapakilala kita kapag kinaya ko na, promise."

[...]

"Wag ka na magtampo sakin please?"

[...]

"I love you."

-

Funny thing is, it took me 47 chapters bago tuluyang masimulan yung plot na naisip ko mula palang lolololol.

KapeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon