Kape

29

Cheollie sent you a message

7:35am

Cheollie: hannieee

Cheollie: late na~ may pasok pa tayo

Cheollie: gising na. Nasa labas niyo ko.

Hannie is typing...

Hannie is typing...

Hannie: cheollie

Hannie: inaantok pa ako

Cheollie: bangon na po hannie

Hannie: ge ikaw nalang pumasok

Cheollie: ok ka lang ba hannie?

Hannie: masakit ulo ko

Cheollie: pwede pumasok?

Hannie: oo akyat ka nalang.

Cheollie: teka,

7:39am

Cheollie: buksan mo pinto hannie.

Nahihilong tumayo si Jeonghan saka pinagbuksan ng pinto si Seungcheol. Pagkatapos e bumalik ulit siya pagkakahiga saka nginudngod ang mukh sa unan.

Si seungcheol naman, agad nilapag ang bag sa may upuan saka lumapit kay jeonghan. "Hannie, ok ka lang?" Tanong ni cheol na sinagot naman ni Jeonghan ng tango.

"Sure ka, hannie?" Tanong niya saka hinawakan ang mukha ni jeonghan para maialis ito sa pagkakangudngod. Nahinto pa nga siya nang mapagtantong sobrang lapit lang ng mukha nilang dalawa.

Inilagay ni Seungcheol ang likod ng palad sa noo ni Jeonghan at na 3rd degree burn chos.

"Hannie, may lagnat ka e." Nag aalalang sabi ni Seungcheol. "Teka kukuha akong towel saka tubig pamunas sayo." Sabi niya saka dumiretso palabas at kumatok sa alam niyang kwarto ni Seungkwan.

"What is it you wanna?" Tanong ni kwan pagkabukas ng pinto.

"Si Jeonghan kasi may lagnat, san ba makakakuha ng towel saka small basin tapos alcohol narin?" Tanong ni seungcheol.

"Si maharut may lagnat? Ikispirin mo boi." Sabi ni Seungkwan na ikinamula ni Cheol. "Pero wait lang," sabi nito saka umalis at pumunta sa kung saan, maya maya e dumating rin siyang dala yung mga hinihingi ni Cheol. "May gamot pang kasama yan boi. Tapos meron naring pamproteksyon just in case hihi."

Namula nanaman ang kamatis este si seungcheol pero di na lang niya pinansin yun at bumalik sa kwarto ng hannie niya.

Iniayos na niya yung mga gamit saka maya maya e pinunasan na si Jeonghan sa noo.

"Sabi ko sayo hannie wag kang papaulan e." Pagsermon ni Seungcheol.

Si jeonghan, kahit nakapikit, e bahagyang nangiti.

"Sorry na po." Mahinang sagot ni jeonghan.

"Mamaya magluluto akong noodles para may makain kang mainit ha? Tapos uminom kang gamot." Sabi ni Cheol.

"Ang caring naman ni Cheollie ko." Kusang lumabas nalang sa mga nakangiting labi ni jeonghan ang mga yun. Nakapikit siya at parang tulog.

At dahil nga sa narinig, namula nanaman ang pambansang kamatis. Tawagin ba namang cheollie ko e.

"Syempre hindi ko pababayaan ang hannie ko." Sagot niya kaya nangiti lang ng matamis ang dalaga-- este asawa ko-- este si jeonghan.

Paulit ulit lang na pinupunasan sa noo ni Seungcheol ang may sakit. Maya maya e nakita niyang nakatulog ito.

"Magpahinga ka na muna, hannie." Mahina nitong sabi kahit alam niyang tulog na ang kausap. "I love you." Sabj nito saka humalik sa noo.

Tumayo na si seungcheol, lalakad na sana siya patayo kaso may narinig siyang nagpahinto sakanya.

"I love you too..."

-

Kamatis serye# nyenyenye