Kabanata 16

8.2K 308 1
                                    

Kabanata 16: shooting star

Amber POV

Nalaman na ng buong academy kung ano ang nangyari sa akin. Hanggang ngayon ay pala isipan pa sa kanila kung ano ang totoong dahilan ng nangyari sakin.

Noong nasa clinic ako may naaninag akong dalawang batang naglalaro. Nadapa ang babae at binuhat siya ng lalaki. Kaso may biglang lumabas na nga malalaking lalaki. Naka cloak sila na itim. Nagulat ang lalaki at ang babae. "Prinsesa at prinsipe" sabi ng lalaki. Pamilyar ang lalaki parang nakita ko na siya o nakalaban..... Siya yung nakalaban ko sa may burol! Tama siya nga!

"Anong ginagawa mo dito?" Walang emosyon na sabi ng batang lalaki. Napangisi naman ang lalaki.

"Pinapatawag ka na ng hari at reyna. Tama na ang pakikipaglaro, mahal na prinsipe. Oras na upamg bumalik sa inyong kaharian." sambit nito at hinila ang batang lalaki.

"Dave!!!" Sigaw ng batang babae.

Hanggang dun lang ang nakita ko. Walang mga mukha ang babae at lalaki. Dave pala ang pangalan ng lalaki....

"Huy! Tulala na naman? Pinapatawag ka ng principal!" Sabi ni warren nag bood nalang ako at naglakad. Umakbay na naman siya at nagsalita.

"Ano ba talagang nangyari sayo?" Tanong niya. Napailing nalang ako.

"Alam mo ba nung nasa head quarter kami at naghihintay na dumating ang mga ortolon. Bigla daw nawala ang mga ito at umalis" takang taka niyang sabi.

"Bakit naman?" Tanong ko. Tumingin naman siya sakn.

"Takot sakin e." Nataw naman ako. Nag pout lang siya. Loko! Kung alam lang niya ang dahilan kung bakit ako nagkaganun.

Natigilan ako sa pag tawa ng makita ko si luke na matalim na nakatitig sakin at kay warren. "Ano?" Natatawa kong tanong. Umiling lang siya at lumabas ng office.

Pumasok na gad ako sa loob. "Maupo ka." Sabi ng princpal.

"Alam kong ikaw ang lumaban sa mga ortolon dahil iyon ang misyon mo." Nag nood naman ako.

"Kung ako po ang dapat lumaban ay para saan pa po Ng 5 elemental powers?" Tanong ko napangiti naman siya.

"Sila ang mga taong tutulong sayo." Tumango nalang  ako bilang pag sang ayon.

"Mag papadala ako ng taong makakatulong sayo. Hindi naman kasi pwedeng makipag training ka sa limang yun kasi magtataka lang sila at baka mag hinala" sabi pa nito.

Pag katapos ng pag uusap naminn ay umalis na ako. Mag gagabi narin. Ng nadaanan ko sila mau at chloe na gaking sa library. Ano kayang ginawa nila dun?

"Hey! Anong ginawa niyo sa library?" Tanong ko.

"Gumawa kami ng homework e." Sabi pa nito. Ewan ko pero pakiramdam ko naiwas sila sa akin.

Tumango nalang ako at pumasok na rin sa kwarto. Hndi naman nila ako pinapansin at parang nag dadalwang isip pa sila dito.

Napag isipan ko rin na lumabas dahil na o-out of place ako dito.
Nag punta ako sa harap ng building at nag lakad papunta sa park.

12 na ng gabi kaya sigurado akong wala ng tao dito. Nakatingin lang ako sa mga bituin at pumikit.

"Gabi na. Bakita ka pa andito?" Tanong ng pamilyar na boses. Binulat ko ang mata ko at hindi nga ako nagkakamali ay si luke nga yun.

"Wala lang. Ikaw?" Tanong ko. Tumabi naman siya sa pag kaka upo sa damo.

"Lagi naman akong andito e. May naalala kasi ako sa mga bituin kapag nakikita ko sila." This time ay tumingin ako sa kanya. Siya naman ay  nakatingala sa mga bituin.

"Wag mokong titigan. Baka matunaw ako. Bibigyan nalang kita ng larawan ko" sabi pa nito. Ang kapal ah!

"Hindi ah! Assuming!" Napatawa naman siya ng mahina. Ngayon ko nalang siya nakitang tumawa ng ganun.

Hindi ako naiilang ngayon. Hindi rin ako galit. Wala din naman ako sa mood para awayin to? Hindi ko alam kung bakit? Bakit ba napakagaan ng aking loob sa lalaling ito?

Parang pakiramdan ko kilala ko na siya. Parang nangyari na ito sa akin.... Hndi ko lang matandan.

"Bakit napaka misteryoso mo?" Tanong ko sa kanya. Napatngin siya sa mga mata ko. Hindi ako makagalaw at biglang bumilis ang bawat pintig ng puso ko.

"You too" sabi niya. Napailing nalang ako at tumingala sa langit. "May shooting star!" Sabi ko na may masiglang tono pumikit ako at nag wish. Ganun din siya.

"Anong winish mo?" Taning niya. Ngumiti ako.

"Na sana makapiling ko na ang pamilya ko at maka alala" napangiti naman siya. "Ikaw?" Tanong ko. Ngumiti siya. Nakaka adik ngiti niya. Nakaka lusaw.

"Ganun din. Pero sana makita ko na yung taong minahal ko at mamahaln ko ng sobra sobra." biglang sumikip ang dibdib ko. Ibig sabihin may mahal na siya....

"Alis na ako." Pag papalam ko. Pero hnila niya ako.

"Maaring manatili ka muna sa aking tabi." Pag mamakaawa niya. Napangiti naman ako. Tumabi ako uli sa kanya. Walang nag iimikan sa amin. 1 na nga e.

"Hatid na kita. Delikado dito" sabi niya. Umo-oo nalang ako. Ang gaan at feeling ko safe ako kapag kasama ko siya....

Nang nakarating sa kwarto ko ay nag paalam na ako. Hinintay niya pang maka pasok ako bago siya umalis. Tulog na sila mau at chloe kaya natulog nalang din ako....

🔹🔷🔹🔷🔹🔷🔹🔷🔹🔷🔹🔷🔹

Kindly VOTE and SHARE this story to your friends 😊

Sana po nagugustuhan niyo ito. 😅 

Kung may mga katanungan po kayo ay bukas na bukas ang comment box para sa inyong katanungan. 😊

The princess of the Skyberry (World full of Magic) Minor editingTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon