The princess of the Skyberry (World full of Magic) Minor editing

kabanata 32

Kabanata 23: Nicca's word

Ilang araw na ng dumating si nicca. Nainis nga ako e. Ang sama ng bawayt tingin niya sakin. Problema niya?? Bakit ba hindi niya nalang tanggapin na wala na sila!?

"Tulala na naman?" Tanong sakin ni chloe na may pa wagayway pa sa myka ko. Hindi ko nalanh iti pinansin at tuningin nalang sa iba.

"Yung oag kain mo oh! Alam mo wag mo ng isipin si nicca. Mas maganda ka pa nga dun kung tutuusin e." Sabi nito napatingin naman ako sakanya.

"Busog pa ako e. Gusto mo??" Pang aalok ko sakanya. Hindi naman siya umangal at kinuha lahat ng pagkain ko.

"Gutom ka talaga ah!" Sarsastic ko g sabi. Hindi naman ahalata kasi makain wagas

"Hindi ako kumain kagabi e. Guatom na talaga ako." Sabi nito habang nakain. Natawa nalang ako.

Nang matapos na siyang kumain ay umupo muna siya saglit. Busog na busog e.

"Ano? Tapos ka na?? Mag tratraining pa tayo!! Baka inaantay na ako ni luke!" Pagmamaktol ko sa kanya. Inirapa nalang ako. "Tara na nga! Baka mamaya mag away pa kayo ni fafa luke." Sabi pa niya at knikilig kilig pa. Pinanliitan ko lang siya at tumahimik na rin siya.

Naglakad na kami papuntang yraining room. Medyo marami na rin silang napractice namin kaya isang batch nalang. Pero pagkatapos ng isang batch na yun ay uulitin ili namin. Dapat masigurado naming kabisado na talaga nila ang mga abilities na meron sila.

"Ahhhh!!!" Sigaw ng nasa training room. Ang lakas niya. Sino kaya aiya. Nag labas siya ng nga kung ano anong creatures gamit ang isip niya.ayon sa pag kakaalam ko ay mga nasa 40+ lang ang nakakagawa nun. Ang galing naman ng lalaking yan.

Muka oa naman siyang bata. Halos lahat kami napanganga sa galing niya. "Paano mo nagawa yun??" Tanong ko. Ngumiti lang ito. "Galing sa bayan. Dun ako nag ensayo ng nag ensayo bago pumasok dito." Sabi ng batang lalaki. Naalala ko tuloy si Kuya alwjandro...

"Abo nga palang pangalan mo??" Tanong ni xander. "Ako po si paul." Ngiti ngiti ng bata. Medyo kasing edad lang siya ni lauren at laurence. Nakita ko namang kinikilig kilig pa si laure. Kaya tiningnan ko na ito ng masama.

"Amber! Sabi ng principal, isasama daw natin ang batang yan. Makakatuling daw siya sa atin." Sabi pa ni aaron. Tama. Makakatulong nga ang batang uto.

"Baka siya nga ang hinahanap natin. Baka siya ang pasikretong nagliligtas sa Dkyberry academy??" Sabi pa ni rose. Napakagat nalang ako ng labi.

"Oo nga!!" Pag sang ayon naman ni mau. Medyo may pagka sloq talaga to'ng si mau.

"Inposible" tanging sabi ni aaron. Nagtaka naman ang muka nila rose at mau. "Edi sino??" Napatingin naman sakin si aaron. Parang may alam na siya. Napakagat nalang ako ng labi wirh matching lunok ng laway. Kinakabahan ako baka sabihin niya.

"Malalaman niyo rin." Sabi pa nito at tumingin sa ibang direction. Salamat naman at hindi niya kami binuking. Malaki ang pakiramdam ko na may alam na siya. Pero paano???

"Uhm, aaron!" Tawag ko kay aaron. Napangiti naman ito.

"Oh? Bakit??"
"Uhm, tungkol sa navanggit mo kanina??"

"Ahh yun ba? Wag kang magAlala. Hindi ko ipagsasabi." Savi pa nito.

"Paano mo nalaman??" Tanong ko.

"Una palang napaghihinalaan na kita. Ganun di si luke. Na open ko kasi sa kanya yun at katulad ko ay naghihinala na siya at ang tapang mo. Nasugurado ko yun ng ipasama ka ng princupal at makita ko kayong nag lalaban ni luke..." Mahabang sabi nito.

"Don't worry about it. Hindi ko ipagsasabi." Ngiti nito kaya napangiti narin ako. "Aaron, wala ba talaga akong futute sa acting??" Tanong ko. Natawa naman si aaron.

"Baka marami pang nakakapansin.." Malungkot kong sabi. Natigilan naman siya. "Kung marami, edi sana hindi nagtataka ng ganun sila rose/" lalo pa iting natawa. Pati ako natawa. Sobrang alow naman kasi talaga ni mau at rose.

"Alis na ako ah. Tutulungan ko pa kasi aila". Pagpapaalam nito. Tumango nalang ako.

Nag cr muna ako kasi hindi ko na rin mapigilan. Ihing ihi na talaga ako.

Paglabas ko ng cr ay tumambad na sakin ang babaeng pinaka kinaiinisan ko. Sino pa ba? Edi si nicca..

" hoy!! Impakta kang mang aagaw!!" Sigaw ni'to. Palapit na siya skin pero eto ako nakatingin lang sa kanya. Problema ng mokong na'to??

"Hindi ako mang aagaw." Walang buhay kong sabi. Lalo pa itong nangdilim at akmang gagamitan ako ng ability niya pero kinontrol ko ito. "Sino may gawa nun!!?" Sigaw niya habang iginagala ang mga mata sa mga tao'ng nakatingin saamin.

"Ano bang kailangan mo? Huh?" Taning ko.

"Ang yabang mo! Akala mo kung sino kang maka asta!! FYI, level 20+ ka lang! Ako? Nasa kalingkingan na ako nila luke! Hindi bagay ang isang tulad ni luke ashtin ortega ang mapupunta sa mahirap at weak na katulad ni amber scott!!!" Sigaw niya. Natihilan naman ako sa mg pinag sasabi niya. Medyo marami na ding nakatingin samin at nag aabang ng sasabihin ko. Ako ata yung tipo ng babaeng hindi nag papatalo. Kahit na sabihn nilang ako ang orinsesa ng skyberry!? Nah, i don't care!!

"I think you need to know me better, Nicca." Mahinahon kong sabi. Yung totoo nag pipigil lang talaga ako. Yung tipong gusto ko na siyang kaladkarin at pag susuntukin para fair naman sa kanya kasi kapag gumamit ako ng kapangyarihan baka mamatay lang to!

"Huh?! I know you! Yung mga walang kwenta mong magulang at ipinadala ka dito sa academyong ito. Why?? Kasi mahirap lang kayo!!" Sigaw pa nito halata sa lanya na gigil na gigil ito.

"Stupid, kung marap lang kami edi sana hindi ako nakapag aaral dito?" Mahinahon ko parinh sabi. Lalo itong mag liyab sa galit.

"Hoy!! Wala kang kwenta kasama ng mga magulang mo!! Parehas kayong malandi!! Alam namin ang tungkol sayo, amber!" Pagmamayabang nito. Hindi ko bmalam kung tatawa ako o sisipain kasi pamilya ko idinadamay niya sa kaimpakyahan niya.

Alam kong hindi totoo sinasabi niya pero hindi ako papayag na sabihan niya ng ganun ang pamya ko!!.

"Hoy! Laitlaitin mo na ako! Wag lang pamilya ko! Wala kang alam! Nicca! Hindi mo alam kung anong sinasabi mo! Nag papakahirap ang magulang ko! Para sa inyo! Tinitiis nila lahat ng yun para sa kakaunting pag asa na maging payapa kayo!! Andito ako sa harap niyo, nakikipag laban! Para saan?? Para sa inyo?! Punyetang buhay to! Kung pwede ko lang akuin ang mga sakit da nararamdaman nila!! Pero hindi, hindi pwede! Tiniis ko yung mga panlalait niyo sakin! Hindi ko inintindi yun! Kasi wala kayong alam!! Tapos ganto?! Pati magulang ko idadamay mo sa kalibangan mo?!" Sigaqmw ko. Narahinik naman lahat ng tao. Hindi ko naman mapigilan ang maiyak kapag na aalala ko lahat ng nangyari.

"Wala akong pakealam sa'yo at sa pamilya mo! Mang aagaw ka!! Akin si luke!!" Napangisi nalang ako. Tumingin ako sa gilid. Wow lang ah! Ang dami nila. Kompleto lahat pati ang kambal nanunuod na rin. Nginitian ko lang sila.

Nakita ko rin na naiyak si laurenat pinapatahan ni xandra.

"Baliw ka na" mahina kong sabi at nag walk out. San pa ba ako pupunta kundi sa likod ng academy. This time hindi na ako naiyak. Gusto ko lang mag pahangin. "Hays. Wala silang alam." Buling ko sa sarili ko. Ayokong mag tanim ng galit kasi wala silang kasalanan. Himdi nila alam amg nangyayayari kaya titiisin ko nalang ang ganito.

Nagmukmok lang ako dito hanggang sa makatulog na ako...