kabanata 18: Omino battle II
"Okay ka lang ba?" tanong sakin ni Chloe. Nauna na kasi si mau. Kasabay niya yung manliligaw niya. Ewan ko ba sa babaeng yun at ayaw pang sagutin si Edward. Mag papabebe muna daw siya.
"Oo, naman." Nakangiti kong sabi. Kinakabahan kasi ako e. Level 15 palang ako. Si mau at si Chloe ay mga nasa 20+. Ako nga ang pinaka mahina e. Kaya lagi akong nabubully.
"Saglit lang ah." Sabi ni chloe at tumakbo. Ako nalang ang mag isang nag lalakad sa hall.
"Hey, weak." Sabi ni miami. "what?!" irita kong sabi. "Aba. ang tapang na ni llittle miss weak." sabi pa ni rose at sinabunutan ako. "Aray! Ano ba?!" sigaw ko. medyo pinag titinginan na kami. "Wag na wag mo ng lalapitan si luke or else i kill you!" sigaw niya. "Wala naman akong ginagawa a!" sigaw ko.
"Ah talaga? wala? Una hinalikan mo siya. Nawala lang ako, nanghahalik ka na! Pangalawa. lagi ka niyang pinaoansin kaysa sa akin! Napaka papansin mo!" sigaw niya. "Hindi ko kasalanan na pansinin ako ng boyfriend mo! or assuming ka lang na kayo! kasi WALA NAMANG KAYO!" sigaw ko. mas nilakasn ko pa para marining ng lahat. Naiirita na talaga ako sa babaeng to e. Ang sama na ng tingin niya sa akin. May mga ugat naman sa mga paa ko at hinihigit ako pababa.
"Alisin mo nga yan!" Sigaw ko. "dapat lang sayo yan!" sigaw niya. halata sa mga mata niya ang galit at selos.
"Ano ba rose! anong eksena na naman to! itigil mo nga yan!" Sigaw ni luke. oww. My savior... Ano bang iniisip ko! siya nga dahilan neto e! sapakin koto e!
"Aray!!" mangiyak ngiyak kong sigaw. Ang sakit kasi talaga. Ang sikip taos may tinik tinik pa. "ANO BA< ROSE! NASASAKTAN YUNG TAO SAYO!" nanlaki naman ang mata ni rose at yung iba.
"kailan ka pa naging concern sa mga tao! dahil sa babaeng yan! Sabihin mo nga ssakin. May gusto ka ba kay amber!?" sigaw niya na may luhang nagtatangkang lumabas sa mga mata niya. "Itigil mo na yan" mahinahon na sabi ni luke.
"bakit? Bakit hindi mo masagot!? kase gusto mo siya!?" sigaw ni Rose. This time ay umiiyak na siya.
"ANo bang pagkukulang ko?! mahal na mahal kita luke! bakit hindi moko magawang mahalin?! Dahil sa kanya?! Ano ba?!" sigaw niya. naawa na ako sa kanya.
"Hindi dahil sa kanya. kaya tumigil ka na dyan!" sumikip naman dibdib ko dun. May mahal nga pala siya. bakit ba kasi akong naasa na ako yun? Halata namang hindi ako yun at hinding hindi niya ako mamahalin. Mahal ko na ba siya? Noope! hindi pwede! Ayoko sakanya!
"A-Amber okay ka lang? Halika gagamutin kita sa clinic" Sabi ni xander at binuhat ako. Hindi ko na naman kayang mag lakad e. Nakita ko si luke na nakatingin samin. Walang emosyon.
"Aray!" Sigaw ko sa sakit. "Miss, ako nalang po." Sabi ni xander at siya ang gumamot sa sugat ko. Bakit ganun pag si xander hindi masakit masyado. kapag yung healers parang mamatay na ako sa sakit.
"nababasa ko isip mo" natatawang sabi ni xander. "Ano ba! kailangan ko ng privacy no!" sigaw ko sa kanya. lalo pa siyang natawa. Ano bang nakakatawa? "Yang muka mo!" sabi pa niya. lalo akong nainis. Nababasa niya talaga! But wait! kaya ko din naman yun ah! babasahin ko rin nasa isip niya. pero bakit di ko magawa. "Mahina ka pa kasi kaya hindi mo magawa sakin yung nagagawa ko sayo" natatawa niyang sabi. "Bakit ang hilig mong tumawa!." Lalo siyang napa halakhak. Nag pout nalang ako.
"Okay na pakiramdam mo?" tanong ni xander. "oo" maiksi kong sabi. Umalis na kami at nag lakad sa omino battle. nag sisimula na ito. Nakita ko rin na si Chloe na pala ang nasa laban at kalaban niya si mau. Mukang seryoso ang dalawa.
"Okay. Next is Alexander ellis Smith and Luke Ashton Ortega." Kinabahan naman ako. Sa tinginan ba naman nila tuwing nag kikita sila ay parang mag kaka word war III na. paano pa kaya kapag silang dalawa ang nag sama sa isang battle. Jusmme! wala sanang mangyaring masama.
Lumabas na yung dalawa. "Hinatayin moko dito ah. Wag kang aalis ditto." sabi ni xander sabay hinalikan ako sa noo. "yep" maiksi kong sabi. Ngumiti naman siya. napansin kong ang talim ng tingin ni luke sa amin.
Sabay silang pumasok sa arena. mukang may pinag uusapan pa sila. Bago nag laban..
Xander POV
"MUkang naiinis ka ah." pang aasar ko kay luke. Hindi ko alam pero hindi ko mabasa ang nasa isip niya. Masama lang ang tingin niya saakin. Sa pag kakaalam ko ang mga taong hindi pwede mabasa ang isip ay mga malalakas at may mga mataas na katungkulan katulad ni Anastasia. mataas siya dahil siya ay isa sa limang may hawak ng Elemental Powers pero Hindi lang iyon ang nararamdaman ko. Iba siya. Napaka Misteryoso niya. Bigla ko nalang naalala si dave. Medyo kasing ugali niya kasi si luke.
Inampon namin si dave at inalagaan. Lagi namin siyang nakaklaro ni Anastasia. Inilayo lang namin si dave at pinapasok si academing ito dahil. Nalaman namin ni papa na siya pala ang nawawalng prinsipe ng Heberry napa delikado nun. kaya Shinutdown namin ang kapangyarihan niya At ang tanging binuksan ay ang Kapangyariahang Apoy. matagal ko na siyang hindi nakikita lalo na nung pinadala namin siya sa dito.
"Simulan na natin." Sabi niya. Nag labas naman siya ng fireball. Nag teleport naman ako kung saan saan at pinaikutan ko siya.
"Sabihin mo sakin, may gusto ka ba kay Amber?" tanong ko habang naikot. nakatayo lang siya at palingon lingon. "Ano?" pag uulit ko. "Wala" maiksi ng sabi pero hindi yun ang nararamdaman ko. Alam kong may gusto siya kay Amber base sa mga titig niya tuwing mag kasama kami. At sa mga titig niya sa tuwing nakikita niya si amber.
"Edi simulan na natin" Sabi at takbo ng takbo. Hindi naman niya ako mapataan ng kanyang palasol.
natapos din naman ang aming labanan. Halatang pagod na pagod siya. Nang makalabas ako ay niyakap ako ni amber. masaya ito para sa akin. Naka 37 kasi ako. Begginer palang naman ako. Ang talim parin ng titig sa amin ni luke. May gusto nga talaga siya. Ayaw niyang ipahalata.
Amber POV
"Next Ambreena Scott and Miami lee" Kinabahan naman ako. Bakit siya! Mataas na siya tapos ako.... hays Ang duga! "Okay lang yan." Sabi ni xander. nababasa nga pala niya ang mga iniisip ko.
"Paano ako lalaban kung hindi pwede?"
"hayaan mo lang siya."
"Eh paano kung mamatay na ako?"
"edi lumaban ka" Sabi niya. Nag lalakad na kami palapit sa may pinto. Kinakabahan na ako. Nang pumasok ako nakita kong nag aalala siya at tumakbo palayo. Anong nangyari? kinausap niya pa si luke bago siya tuluyang umalis.
"WAHHHHH!!!!" sigaw ko. ANg sakit ng ulo ko! Parang may napasok na kung ano man! "AHHHH!!!!" Pumasok naman si luke sa battle arena. Nawalan na naman ako ng malay.
Third person's POV
Pumasok si luke ashton sa loob ng arena at niyakap bigla ang dalaga habang nasigaw sa sakit na nararamdaman. "Psshh" sabi ng binata. "AHHH! ANG SAKIT!!!" Sigaw ngg dalaga. Sinubukan naman ni luke na yakapin ang dalaga at bigla nalang itong nawalan ng malay. Binuhat niya ito at pinunta sa clinic. Nagtataka ang binata kung bakit lagi nalang nag kaka ganun ang dalaga. Parang may iba sa dalaga.
Amber POV
"Ang sakit ng ulo ko" sabi ko at umupo habang hawak hawak ang ulo ko. Parang ang daming pumasok na ala ala. Ewan ko ba. Nalilito ako. "Mabuti at gising ka na" sabi ni luke.
"Luke?"
"Yes?"
"Bakit ka andito?"
"Binabantayan ka." malamig na sabi nito. Ngayon na aalala ko na lahat. Lahat lahat. Simula pag ka bata ko. Ang sarap sa feeling na alam ko na ang mga nakaraan ko. Ilang Taon din akong nabuhay na walang ala ala.
"Asan si Xander?" halatang nalungkot siya sa tanong ko. "Umalis muna pansamantala sa acaemy." napailing iling naman ako. tatayo na sana ako pero pinigilan niya ako. "Saan ka pupunta? Mag pahinga ka muna" Sabi ni luke.
"magaling na naman ako e." Sabi ko pa. Huminga naman siya ng malalim atsaka bumukas ang pinto. "bessy!" sigaw ko. nagulat naman siya. "bessy! naalala mo na kami?"Tumango naman ako at niyakap nila ako. "Buti naman!"
BINABASA MO ANG
The princess of the Skyberry (World full of Magic) Minor editing
FantasyIt's all about a little Princess who sacrifice her own life just to save her family from the Ortolon- It's a Black Wizard. Hindi alam ng Prinsesa kung anong kahihinatnan niya sa pagpayag na pumunta sa Skyberry Academy. Hindi din niya batid ang dahi...