The princess of the Skyberry (World full of Magic) Minor editing

Kabanata 24

Kabanata 24: The truth

"Amber" Sigaw ng lalaki sa likod ko. Mukang alam ko na kung sino siya. "XANDER!!!" Takbo ko sabay yakap sa kanya. "Xander, Ano nang balita?" Tanong ko sa kanya. Ngumiti naman siya ng malun gkot na ngiti. "xander?" Hinalikan niya ako sa nuo katulad ng ginagawa niya nung mga bata pa kami. Nasa harap pa namin sila luke pero wala akng pake alam. Tiningnana niya ako sa mata

"Si Papa, Nasa mga Ortolon na. Mukang nag hihinala na sila. Amber, Mag ingat ka lagi. Tinatanong nila kung sino ang babaeng nag liligatas sa paaralang ito. Gagawin ko lahat ma protektahan ka lan g at ang pamilya mo" Sabay halik na anaman sa nuo. Naiiyak na naman ako. Bakit pati siya! Bakit!

"Psshh... tahan na. Baka makita ka nilang naiyak sabihin ay mahina ka." Sabi pa nito at niyakap ako. Nakita ko naman si luke na nag walk out. SIla naman ay nakatingin lang samin walang emosyon. "Aaalis lang muna ako" Tumakbo na ako palayo. Gusto kong iiyak lang ito. Hindi sa lahat ng oras malakas ako.

"AMber!" Sigaw ni Chloe. "Kailangan niyang munang mapag isa" Sabi ni Xander habang natakbo ako ay may luhang natulo sa mga mata ko. Pumunta ako sa liod ng academy kung saan walang tao. Umupo ako sa Baba nito at umiyak ng umiyak....

"Bakit kailangan pa siya! Baki?! Hayop ka Noira! Hayop ka!" Sigaw ko wala namang tao e. Mas maganda nato at least nasisigaw ko.

"What a crying baby?" Singit naman ni luke. Kung kailan ako nag dradrama atsaka naman siya dadating. Bwiset! "ANong ginagawa mo dito?" malamig kong sabi.

"Dito ako lagi naka tambay kapag masama loob ko, Ikaw? bakit ka naiyak?" Tanong niya na may halong pag aalala. Siya ba talaga? yan? Nag aalala? Iba yun ah?

Natawa naman ako sa tanong niya. "Kapag ba yung mga mahal mo sabuhay nasa masamang tao. Magiging masaya ka pa ba? Mag paparty ka?" Tanong ko habang humagulgol. Naramdaman ko naman na lumapit siya at niyakap ako. "Pssshhh... Tahan na" Sabi niya habang hinahaplos ang buhok. pakiramdam ko buo ako at safe ako kapag katabi ko tong mokong na to...

"Paano ako tatahan kung hindi ko magawang protektahan yung mahal ko? Naproprotektahan ko yung ibang tao pero yung mahal ko hindi! Punyetang buhay to!" Sigaw ko. Natigilan naman siya. "Pinoprotektahan?" Takang tanong niya.

"Oo! Prinoprotektahan ko itong paaralang ito at ang maliit na pag asa ng mga tiga skyberry!" Sigaw ko. Hindi ko na talaga kaya. Ayoko na! Ang sakit! ayokong mawala sila! ayoko!

"Amber, what do you mean?" Nag tataka niyang sabi. Ang sama talaga ng loob ko...

"I-I'm t-the p-princess of the S-skyberry" naka yuko kong sabi. Nagulat naman siya. As in gulat na gulat! Ako naman humagugol lang sa mga balikat niya. Siya naman niaypa ako ng mahigpit na para bang ilang dekada kaming hindi nagkita....

"My little princess" bulong niya. Hindi ko alam kung guni guni ko lang pero may naramdaman akong basa sa mga balikat ko. Umiiyak ba siya? Na'ko wag naman niya akong damayan. Ayoko na makakita ng naiyak. Lalo klang akong naiiyak.

Luke POV

Nang tumahan na siya ay pumunta kami sa burol sa tapat ng Academy. Naka patong yung ulo niya sa balikat ko. Namiss ko siya. Ngayon naiintindihan ko na kung bakit ganun nalang ang pakiramdam ko sa kanya kasi siya talaga si Anastasia. SIya ang taong mahal ko.

Medyo nagulat ako sa mga sinabi niya. So that's mean na si Alexander pala talaga yung best friend ko Ilang taon din akong tumira sa kanila. Yun din ang dahilan ng pag kakakilala namin ni Anastasia. Lagi kong itinatakas si Anastasia sa palasyo e.

Inamin din sakin dati ni Xander na may gusto siya kay Anastasia. Hindi ko naman siya pinigilan kasi mag kaibigan kami. Matalik na mag kaibigan. Ngayon na malaki na kami. Ayoko! akin lang siya! hindi ko hahayaang makuha siya ng iba!

"Bree.."

"yes?"

"Okay ka na?"

"Oo naman gusto ko lang na may mapag labasan ng loob. Please h-huwag mo akong lalayuan dahil sa nalaman mo. H-huwag mon g isipin na mapapahamak ka sakin. Please." Pag mamakaawa niya. Napangiti naman ako sa kanya at hinimas ang muka niya at ang luha.

"Hinding hindi kita lalayuan. ANg tagal kong inantay na makita uli kita. I will protect you.Kahit anong mangyari." Hinalikan ko naman siya sa nuo. Napangiti naman siya. alam kong hindi ako ang unang nakahalik sa kanya sa nuo at makasama niya. Ako naman first kiss niya. At sisiguraduhin kong ako rina ng magiging First and last Lover niya...

"Talaga?" Sabi niya naparang bata na tuwang tuwa. "Talagang talaga.." Ngiti ko.

"Bree, Gabing gabi na. delikado na dito. Ihahatid na kita sa Kwarto mo" Tumango namna siya kaya nag lakad na kami papasok sa Academy. May naramdaman akong sumusunod sa amin. Kaya hinigpitan ko yung pag kakayakap ko kay Anastasia.

XANDER POV

Nang mawala bigla si Anastasia sinugurado ko na hindi siya mapoapahamak at nakita ko siyang kasama niya sa likod ng school si luke. Mag kayakap sila. Ang higpit ng yakap ni luke. At si Anastasia naman! Shit! Sinabi niya kung sino talaga siya! ANg tanga talaga kahit kailan ng babaeng to! Hays!

Umalis na ako at pumunta sa hall Dinner na kasi e. Pero wala pa sila. "Asan sila?" tanong saakin ni Chloe. "Ewan" malungkot kong sabi. Nag patuloy nalang siya sa pag kain at ako rin.

Kinakabahan na ako kay anastasia. Asan sila. halos malibot ko na buong school pero wla. Ay alam ko na! Baka nasa burol sila!

Nagmadami ako pataas sa burol nakita ko naman si luke at si Anastasia. Akala ko kalaban si luke pero hindi. Binasa ko ang iniisip niya at WHAT! Siya si Dave Kyler!! Siya ang First love ni Anastasia.

Damn! Handa pa siyang makipag kumpitensya sa akin parsa sa puso ni anastasia. Okay lang naman sa ain kung Mas piliin niya si dave basta kung saan siya masaya. I'm here for no matter what...

Nanlambot ako sa nalaman kong siya pala talaga. Kaya pala ang gaan ng loob ko sa kanya kahit ganun ugali niya. Ganun din kasi siya bata palang kami. Ngayon ay alam kong nasa mabuti nang kalagayan si anastasia. Okay na ako dun. Masaya ako for her. But no one can stop me for loving and protecting her...