Fısıltı olarak çıkan sesimle "Koray..." dedim. Tabii ki o da bunu duymadı. Kendi kendime konuşmaya devam ettim.
"Koray, bana ümit verip sonra... sonra... Sana güvenmiştim lan. Güvenmiştim. Beni kırmayacağını düşünmüştüm. Senin için-"
Daha fazla gözyaşlarımı tutamazdım. Koray'ın da beni böyle görmesini istemiyordum. En iyisi buradan gitmek...
*
3 saat geçmişti. Ne Yiğit'i, ne de Koray'ı odama almamıştım. Sadece düşünüyordum. Koray beni çağırmıştı. Demek ki bunu görmemi istemişti. Başka bir açıklaması olamazdı.
Adam gibi karşıma çıkıp "Seni sevmiyorum Leyla, boşuna ümitlenme, ben başkasını seviyorum." demek yerine susmayı ve sözler yerine davranışlarla konuşmayı tercih etmişti.
Uzun süredir kendimi kandırsam da, artık kabulleniyorum. Koray beni hiç sevmedi. Sevmeyecek. Beni sadece kız kardeşi için korudu. Benimle oynadı!
O zaman benim de burada daha fazla durmama gerek yok. Yarın okuldan sonra bir süreliğine de olsa yurtdışına gideceğim.
Annemi arayıp onunla yurtdışına gitmek istediğimi söyledim. "Sadece hazır okul bitmişken gezmek istiyorum." desem de tek amacım Koray'dan uzak kalmaktı. Okul değişimini de dönünce hallederim artık.
Annemle konuşmamı sonlandırdıktan sonra internetten uçak biletimizi aldım. Tam bilgisayarı kapattığım sırada Yiğit gelip yemek yiyeceğimizi söyledi.
Mutfağa gidip masaya oturdum.
"Koray, bence artık kendi evine gidebilirsin. Yiğit'i ve annesini yeterince rahatsız ettik. Annemi ve kızkardeşini de otelden alırsın artık."
"Ben onları aldım zaten. Benim evdeler."
"Tamam işte yarın annem gelsin. Sen de şimdi onların yanına git. Bu arada Yiğit teşekkürler."
Yiğit Koray'a "Bu aksam da kalsaydın." gibi şeyler söylese de Koray sürekli bana kırgın bakışlar atıp reddetti. Yemek bitince de gitti. Ben de odama girdim. Yiğit de arkamdan geldi ve ben tam kapımı kapatırken içeri girdi.
Ona olan biten her şeyi anlattım. Ilk başta gitme dese de, beni ikna edemeyeceğini anladı ve çabalarına son verdi.
"Leyla. Senden son bir isteğim var-"
"Yiğit, son istek ne? Temelli mi gidiyorum? Döneceğim nasılsa."
"Gitmeden önceki diyim o zaman-"
"Evet."
"Leyla bir bölme. Gitarımı alıp geliyorum."
Yine şarkı söyleyecektik. Eskiden çok yaptığımız gibi.
Yiğit geldi ve bir şarkı çalmaya başladı. Şarkıyı anlamam uzun sürmedi. Şarkıyı söylerken gözümü kapatıp Koray ile anılarımızı düşünüyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Var Mısın Iddiaya?
Storie d'amoreVAR MISIN IDDIAYA? Hayatını insanlarla iddiaya girip onların hayatını mahvetmeye adamış bir adam olan Özgür... Kendi halinde, dersleriyle meşgul olan Leyla... Ve tek önemsediği kız kardeşi olan Koray... Ya Özgür'ün sonraki kurbanları Leyla ve Koray...
