Deel 11

364 18 2
                                    

mijn wekker gaat af en sloom stap ik uit bed. Ik strompel
De gang op en loop de trap af. Door mijn half wakker ik bots ik tegen iemand op. Ik vang de geur op. Amy springt meteen op. Mate gilt ze.
"Hoi" zegt ik gapend. "Morgen schoonheid" lacht Tyler. Hij helpt me de trap af en gaat dan zelf naar boven. Ik wilde iets zeggen. Maar wat?
Laat ook maar. Eerst,

Mijn koffie! (Spaties zijn expres geen fout dus😂)

Als ik mijn koffie op het voel ik me al een stuk beter. Mmm, en nu terug naar boven om mezelf om te kleden.
Ik heb gewone jeans aan en een rood vest, mijn haar zit in een Messy bun.
(Foto)
Mijn make-up is simpel, een beetje eyeliner en lipgloss en nog een beetje mascara. Zo, klaar. Ik moet zo met Tyler gaan praten. Er word op mijn deur geklopt. Stiekem hoop ik dar het Tyler is. Maar het is Winter. "We gaan dalijk naar de stad. Ga je mee?" Ze is gister duidelijk niet vergeten.
"Oke" ik pak mijn spullen en mijn mobiel en loop dan achter winter aan.
"Jouw auto?" Vraagt ze. "Oke!" Antwoord ik en stap ik mijn dure sportauto.
"Lets go!" Zegt Winter.

Voordat we er zijn zetten we zonnebrillen op en doen onze 'geen geur' armbanden om. Hier kunnen wel een paar Wolfven lopen.
Dan stappen we uit. "Eerst naar de Clare!" Gilt Winter. Ik ren lachend achter haar aan wat een beetje moeilijk gaat aangezien winter hakken aanheeft en steeds struikelt. "Ja, gympen zijn de beste!" Lach ik.
Ze kijkt me geïrriteerd aan. "Maar waarom?" Begint ze dan ineens.
"Ik, ik, weet ik niet" zeg ik dan snel.
"Oke,maar blijf gewoon van hem vandaan oke?" stelt ze voor.
"Kan ik niet" Zeg ik.
"Dan heb je pech, ik vond hem eerst"

Boos loop ik terug naar de auto stap in en rij naar huis.
Wat denkt zij wel niet? Hij heeft toch ons gekozen? Niet Winter. Hij maakte Ons. Dus Winter gaat maar naar Timboektoe
Zo simpel is het nou ook weer niet.
Nee? Zeg maar dan maak ik alles goed
En mijn vader? Wat ga je daar aan doen?
Die sturen we met winter mee
Ja hoor

Intussen ben ik thuis en ik loop het kasteel in. Effie komt naar me toe. "Welke kleur vind uw zus beter? Blauw of babyroze?" Vraagt ze. "Waarom vraag je dat Effie?" Verbaast kijk ik haar aan. "De bloemen, voor de bruiloft. Die wilde de koning hetzelfde als de gordijnen. Maar ik moet de kleur weten" antwoord ze.
"Gaat de bruiloft door!" Roep ik een beetje boos. "J,ja" stottert Effie. "Oh sorry sorry Effie, ik dat ma-" ik maak mijn zin niet af en ren meteen naar het kantoor van mijn vader.

Ik ruk de deur open en zie er verschillende wolven zitten. Bèta's en alfa's.
Dikke pech, wij gaan voor
"Hoe durf je?" Zeg ik boos. "Jonna, ik ben in een vergadering" zegt mijn vader streng. "Dat maakt niet uit! Jij zegt die bruiloft af!" Roep ik. Boos staat mijn vader van zijn stoel op. "Hoe durf je me zo te bevelen!" Roept hij. Ik hoor meerdere stoelen schuiven. De alfa's en bèta's willen de kamer verlaten. "U hoeft niet voor mij weg te gaan, blijf" grom ik. Tot mijn verbazing gaan ze allemaal weer zitten.

"Jonna, verlaat de kamer" gromt mijn vader. "U kunt de bruiloft eerst afzeggen vader" ik sla mijn armen over elkaar en kijk hem uitdagend aan. "Dat temperament heeft ze zeker van haar vader" woest kijkt mijn vader de alfa aan. "Houd je mond Lucas" bromt hij.
"Nou? Zeg je hem af? Want zolang dat niet zo is blijf ik staan hoor" zeg ik arrogant.
"Jonna! Verlaat de kamer!" Roept mijn vader. "Nooit" zeg ik simpel. "Alleen de bruiloft" ik kijk hem recht in zijn ogen aan.
Dachten dat we slap waren, we maken het toch klaar

Mijn vader begint de grommen en verkoopt me een klap tegen mijn wang. Meteen breng ik mijn hand naar mijn wang. Oh dat deed hij niet!
Amy neemt het van me over en slaat mijn vader tegen zijn kaak.
Hij begint te grommen en shift. Hij weet dat hier alle belangrijke alfa's en bèta's zijn?
Weet ik veel. "Papa, is dit wel zo slim?" Ik kijk naar zijn wolf gedaante, dus ik moet een paar centimeter omlaag kijken.
"Dat neem ik aan als nee, dus doei, en zeg die bruiloft af!" Roep ik nog. "Pittige tante" hoor ik dezelfde alfa zeggen. "Ik zou uitkijken als ik jou was!" Lach ik.
Niet veel later hoor ik mijn vader grommen. "Dit is tussen ons! Durf me niet in de minderheid te praten Lucas!"

Amateur, en hij noemt zich alfa, van de grote roedel?
Allemaal bullshito

Your mate!?!? No, he is mine!Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu