Your mate!?!? No, he is mine!

Deel 10

De volgende ochtend word ik alleen wakker. Ik sta op en kleed me aan. Aangezien we vandaag vertrekken pak ik een simpel shirt en een kort broekje.
Ik doe mijn haar in een paardenstaart en loop dan naar benede. "Goedemorgen mevrouw" groet Effie me. "Hallo" lach ik lief naar haar. "Heb je er zin in?" Vraagt mijn moeder als ik de keuken inloop. "Ik weet zeker dat je mate geweldig is" zegt ze dan. "Ik weet het niet" zucht ik. "Wat is er? Vertel het me" mijn moeder weet altijd wanneer er iets aan de hand is.

"Ik ben gewoon zenuwachtig, dalijk is het een egoïst" zeg ik dan maar. "Vast niet" stelt mijn moeder gerust. "Mama, bestaat het dat een wolf 2 mates kan hebben?" Vraag ik haar. Hoop dat ze nu geen gedachtes gaat krijgen. "Misschien wel, maar dat is uitzonderlijk. Je oma had een vriendin. Zij had ook 2 mates. Ik weet niet hoe dat afliep" legt ze uit. "Waarom wil je dat weten" omdat dat met Tyler aan de hand is. "Gewoon, het kwam in me op" zeg ik maar. "Dat zal vast niet bij jou zijn, en als dat zo is. Lossen we het gewoon op" dat stelt me wel gerust.

Je moet het gewoon zeggen
Zeker?
Waarom niet? Ze zegt net dat ze het op gaat lossen
Ehm, oke.
Ik kijk om me heen. Nee, niemand dan mijn moeder. "Wat nou als Ik dat probleem toch had?" Zeg ik zacht. "Jonna, wat is er aan de hand?" Vraagt mijn moeder achterdochtig. "Tyler heeft 2 mates" ik zwijg tot het tot haar doordringt. "Wat?" Vraagt ze verbaasd. "Je maakt een grapje Jonna" lacht ze. "Nee" zeg ik serieus. "Hij is mijn mate mama, wat moet ik doen?" Tranen lopen keer mijn wangen. "Ik vind het zo zielig voor winter, maar ik kan gewoon niet bij hem wegblijven" mijn moeder staat op en slaat me in haar armen. "Ach kindje toch, het komt goed" ik ben blij dat ik het heb verteld. Ik kan er met iemand over praten. En ze vat het ook nog best goed op.

Na een tijdje laat ze ons los. "Vertel het niet aan winter" smeek ik mijn moeder. "Je moet het haar wel een keer vertellen" zegt mijn moeder. "Weet ik, nu nog niet." Zucht ik. "Wanneer dan? Je weet dat ze over een week trouwen" dat gaat niet door. Zeg haar dat Tyler alleen van ons is!
"Weet ik, ik vertrek zo" ik wil weglopen maar mijn moeder houd me tegen. "Ga je je mate zoeken? Blijf dan hier. Ik vertel het je vader"
De deur gaat open en ik zie mijn vader. "Dat hoeft al niet meer" bromt hij. "Vader" zucht ik. "Hoe lang weet je dit al? Hoe lang houd je dit al geheim?" Het lijkt wel alsof ik hem verraden heb. "Sinds dat jullie terug kwamen" zeg ik zachtjes. "En wat heb je allemaal gedaan? Heeft hij je zus daarom niet gemarkt? Dit is onzin Jonna! Ga naar je kamer!" Roept hij boos. Geschokt kijk ik hem aan. "NU!" Schreeuwt hij.

Ik draai me onmiddellijk om en ren terug naar mijn kamer. Ik sluit de deur en laat me op mijn bed vallen.
Tranen lopen langs mijn wangen als watervallen. "Je hebt het vertelt" ik draai me onmiddellijk om. Tyler staat bij de deur. Ik ga meteen staan en sla mijn armen rond zijn middel. "Waarom snapt hij het niet?" Vraag ik huilend. "Je bent van mij!" Roep ik zacht. "Dat doet me goed" lacht hij. "Wat?" Vragend kijk ik hem aan. "Dat ik alleen van jou ben, jij bent ook alleen van mij" zegt hij lief. Ik glimlach.
Nu iedereen het toch weet. Kun je het vragen.
Wat?
Ben je blond ofz? Het begint met een M en laat zien dat je alleen van hem bent.
Ik lach verschijnt op mijn gezicht. "War denk je aan?" Vraagt Tyler geniepig."denk jij ook wat ik denk?" Vraag ik. Even kijkt hij me niet begrijpend aan. Maar na een paar seconden sta ik mijn mijn rug tegen de muur gedrukt.