Your mate!?!? No, he is mine!

Deel 9

"Tyler, ik ga binnenkort mijn mate zoeken" ik gooi het maar meteen eruit. "Maar die heb je al" verbaasd kijkt hij me aan. "Weet ik, maar mijn vader niet" zucht ik. "Hoelang ga je?" Hij staat op van mijn bed en gaat voor me staan. "Een week, dan komen we terug voor je bruiloft" ik kijk hem recht in zijn ogen aan. "Ik wil niet trouwen" zucht Tyler. "Snap ik, nog een dagje samen en dan ga ik"
Ik wil hier blijven!
"Ik ga je missen" zucht hij. "Ik jou ook" ik nestel mijn gezicht tegen zijn borst aan en Tyler slaat zijn armen om me heen. Een traan loopt over mijn wang.
Waarom zo moeilijk?

"Laten we gaan slapen" zucht ik na een tijdje. Ik maak me los van Tyler en pak mijn pyjama. "Vannacht blijf ik bij jou slapen" zegt Tyler dan. Hij trekt zijn shirt over zijn hoofd en ik draai me lachend om naar mijn kast.
"Jonna, is er iets?" Vraagt Tyler. "Nee hoor Ty" giechel ik. "Waarom draai je dan om?" Ik hoor gewoon dat hij grijnst. "Niets" zeg ik onschuldig. "Nu hup ga weg want ik moet me omkleden" ik trek mijn shirt over mijn hoofd en verwissel hem voor mijn pyjama.

"Je kunt je toch wel weer terug omdraaien hé?" Vraagt Tyler. Langzaam draai ik me om. "Ja hoor" zeg ik. "Kom" ik pak zijn had en trek hem met me mee het bed in. "Ondeugend meisje ben je" lacht Tyler. "Hoezo?" Vraag ik. "Dat weet je zelf wel Jonna" langzaam komt hij boven me zitten. "Vertel het me, ik weet het niet" zeg ik onschuldig. "Je maakt het me moeilijk weet je dat?" Grijnst Tyler.
Zijn lippen raken de mijne en ik lach even.
"Wat nou weer?" Vraat Tyler. "Je bent gewoon leuk" lach ik. "Ik weet dat ik een leukerd ben" zegt hij trots. "Leukerd?" Lach ik. "Ja, een leukerd, nu stil jij" zijn handen zakken naar mijn heupen en daar blijven ze liggen en hij drukt zijn lippen weer op de mijne.
Vlindertjes vliegen door mijn buik.
Ty Ty Ty!
Zijn lippen dwalen af naar mijn hals en eindigen bij mijn sleutelbeen. Een zucht verlaat mijn mond en ik voel dat Tyler tegen mijn huid aan lacht.
"Nu moet jij ook niet lachen" zeg ik nep-boos. "Is mijn mate nu boos?" Vraagt Tyler lachend. "Ja" Tyler lacht en gaat langs me liggen. "Hé!" Roep ik. "Jij was boos, dan gaan we slapen. Chagrijn" hij plaagt ons gewoon!
"Je mag me niet plagen" zeur ik. "Ik plaag je niet, je krijgt straf. Je mag niet boos op me zijn" lacht Tyler. Boos draai ik mijn rug naar hem toe en sluit mijn ogen. "Dan niet he" mompel ik. "Slaap lekker Jonna" hoor ik Tyler nog. "Slaap lekker" mompel ik terug.