Bir kez daha anladım, hiç kimsenin umrunda olmadığımı. Nedense yanlış yolda olduğumu; yolun sonuna geldiğimde anlıyorum.
Bazen " Acaba bende mi bir hata var? " diye soruyorum kendime. Suçu kendimde arıyorum. "Ben bir şey yapmışımdır, yoksa neden yapsınlar ki böyle?" Diye söyleniyorum kendi kendime. Özür diliyorum, suçlu olmadığım halde. Her yaptıklarını alttan alıp hiçbir şey demeden her dediklerini yapıyorum. Bir yerden sonra elimden bir şey gelemeyip yapmadığımda küsüyorlar, kızıp en küçük şeyde beni suçluyorlar...
Çünkü hepsi nankör, onlar için neler yaptığıma değil neler yapamadığıma bakıyorlar. Şunu öğrendim ki: birisi için ne kadar uğraşıp ne kadar onu mutlu etmeye çalışsan da onlar istediklerini görüyorlar.
Mesela sen... Sen nasıl istersen öyle davrandım. Kendi isteklerimi kenara atıp "ÖNCE SEN" dedim. Fakat sen; beni, kardeşim dediğim insanlardan vurdun. Üzüldüğümü, seni sevdiğimi bildiğin halde canımı yakmayı seçtin.
Senin benimle derdin ne? Beni üzüp, canımı yakıp eline ne geçecek? Bazen bilemiyorum, biliyor musun? Yanımda olduğun günleri mi, benden uzak olduğun günleri mi seviyorum? Yanımda olman ne kadar hoşuma gitse de canımı da yakıyorsun. Üzüyorsun!
Üzme artık! Sen böyle yaptıkça elim kolum bağlanıyor. Elimden hiçbir şey gelmiyor. Bırak da artık toparlanayım. Bırak da mutlu olayım... Bu kadar dağılmışken ne bekliyorsun benden? Ne istiyorsun? Ne yapmaya çalıştığını, neden yaptığını söylesen belki her şey daha güzel olabilir.
En azından şansımızı denesek.
Gel beraber toplayalım parçalarımızı. Belki parçalarımız birbirinde saklıdır. Belki birbirimizi tamamlarız. Dağılmamıza gerek yoktur belki de. Bu kadar mesafeye gerek yoktur.
Ne bana, ne de sevdiklerine bu kadar uzak olmak zorunda değilsin. Fakat şuan çok uzaksın. Herkesten... uzaksın...
"Kendinden uzaksın, benden uzaksın... bana sarfettiğin iki kelimeyle bile uzaksın. Aşamayacağım engeller koyarak benden uzaklaşıyorsun. Yoruluyorum, yaralanıyorum sana ulaşmaya çalışırken ama bu umrumda değil!"
İşte sen, seni böylesine çok seven bir insanı kaybetmek üzeresin. Ne kadar paramparça olsa da...
Arkadaşlar yeni bölüm nasıl Olmuş? Yorum yapar mısınız lütfen.
(Bu bölümü yazarken yardım eden Aleyna arkadaşıma teşekkür ediyorum.)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayatımdan Bir Parça...
Historia Cortaİnsan ne zamana kadar dayanabilir ki bütün beklentilere? Evindeki, okulundaki, dışarıdaki baskılara, yaşadıklarına, sevdiklerinin ihanetine, hergün gördüğü bir türlü unutamadığı sevdiği çocuğa... Hele ki elinden hiçbir şey gelmiyorsa... Bütün bunlar...
