Hayatımdan Bir Parça...

♡12.BÖLÜM (SON)♡

Arkadaşlar bu bölüm son bölüm olsun diye düşündüm umarım beğenirsiniz iyi okumalar.

Bitti. Işte bitti. Son kez bakıyorum sana, son kez görüyorum o gözlerini...
Son kez duyuyorum sesini...
Bitti, okul bitti artık. Nerede nasıl görüşebiliriz ki?
Bundan sonra ne yapacağım, nasıl yapacağım inan bilmiyorum. Ama bil ki bu çok zor olacak.
Artık yoksun. Artık sen yoksun benim için, ben senin için hiç var olmadım zaten. Belki de buydu kaderimiz. BIZ olmadan ayrılmak. Belki bana bir şans verseydin ikimizi de mutlu edebilirdim. Belki bana bir şans verseydin şuan bunları yazarken gözümden süzülen yaşları burnumu çeke çeke silmek zorunda kalmayabilirdim. Herkes bir şansı hak eder değil mi?
Ama yine de seni suçlamıyorum. Suçlayamıyorum... olmuyor, yapamıyorum...
Ne kadar kalbimi kırmış olsan da, ne kadar beni üzmüş olsan da... her gün ağlamak zorunda bıraksan da, ağlamaklı gözlerle etrafa bakıp gülümsemek zorunda bıraksan da...
Bunların hepsi geçmişte kaldı değil mi? Inan o eski kız değilim ben. Daha güçlüyüm, kendime güveniyorum, eskisinden daha cesurum, daha mutluyum. Artık istemsiz yere bile gülebiliyorum. Belki de tek ihtiyacım olan senden uzaklaşmakmış.

Fakat yine de teşekkür ederim. Sana, tek kalmam için elinden geleni yapanlara, mutsuz olduğumda yanımda olup bana yardım etmeye çalışanlara, dert ortağım olanlara, arkamdan konuşanlara, beni kendilerine bakmadan eleştirenlere, bana neler yapıp neler yapmamam gerektiğini söyleyen çok bilmişlere, kardeşim olarak bildiklerim ama benim arkamdan konuşanlara, beni başkalarına şikayet edenlere... hepsi bana zamanında ne kadar zorluk çektirseler, beni ne kadar üzseler de hepsi akıllanmamı sağladı. Hepinize teşekkür ederim. Eğer bir hatam olduysa hepinizden özür dilerim.
Ve her şeye rağmen çoğunuz yanımda oldunuz size de ayrıyeten teşekkür ederim.

Artık daha güçlü, hatalarını bir daha yapmayacak bir kız duruyor karşınızda. Artık kendine daha güvenli, daha mutlu ve en önemlisi de artık daha güçlü.

Yine de hepinizle iyisiyle kötüsüyle bir sürü anım oldu. Tekrar teşekkür ederim, sağ olun her şey için. Fakat aranızdan bir iki kişi var onları hiç unutmayacağım, unutamayacağım... bana yaşattıkları yüzünden. İçlerinden bazıları beni çok mutlu ederken diğer kısmı beni en çok üzenler oldular. Onlar için tek dileğim aynılarını yaşamaları. Senin için de sevgili. Ne eksik, ne fazla...

Hepinizi özleyeceğim.
İleride ne olacağını bilmiyorum. Biraz heyecanlı, biraz korkak ama çokça mutluyum.
Sana, sevdiğim... sana da çok teşekkür ederim. Bana aşık olmanın ne kadar zorlu bir yolculuk olduğunu gösterdiğin için. Bu zorlu yolda nasıl ayakta duracağımı gösterdiğin için.

Aslında merak ediyorum biliyor musun. Senin geri kalan hayatının nasıl geçeceğini, hangi okullara gideceğini, ileride nasıl bir hayatının olacağını, seni benim kadar sevebilecek sana benim kadar güvenecek birini bulup bulamayacağını... merak ediyorum...
Belki bir gün karşılaşırız. Belki bu sefer doğru zamanda karşılaşırız. Kim bilebilir ki? Belki kader bizi tekrar bir araya getirir... bilemezsin...

İşte Bu senin için yazdığım son yazı. Bu sana olan son sözlerim. Belki de bu... sana yazılan son sözler....
Kimse yaşattığını yaşamadan ölmezmiş sevgili? Kusura bakma ama umarım sen de yaşattıklarını yaşarsın. Umarım beni anlarsın. Ve umarım aynı şeyleri yaşadığında aklına ben gelirim.
Bunların hiç biri olmasa bile en azından pişman olursun umarım. Tüm yaptıkların için, tüm hataların için... Elinden hiçbir şey gelemeden, sadece pişman olursun... umarım bana yaşattığın o çaresizliği sen de yaşarsın...

Hoşçakal sevgili... kendine iyi bak. Eğer bir gün seninle bir yerlerde karşılaşırsak beni şimdiki gibi üzme olur mu?

Arkadaşlar umarım beğenirsiniz sizi çok seviyorum.
Eğer yorum yaparsanız sevinirim.

Arkadaşlar eğer bir hatam olduysa sizden özür dilerim. Umarım yazdıklarımı beğenmişsinizdir. Hepinizi çok seviyorum. Hoşçakalın ♡♡ ♡