Umut yok gibiydi. Sürekli başladığımız noktaya geri dönüyorduk polisse hiçbir halt yapmıyordu üç gün olmuştu ve hala haber alamamıştık ve ikinci uykusuz geçen geceydi. Aslında asıl gerçek karanlıktan korkmamdı. Tren istasyonuna gitmiştik uyanır uyanmaz kamera kayıtlarını incelemek için. Ve evet yine bi başarısızlıkla bitmişti üzerimizde kara bulutlar dolaşıyordu aramaya devam ettik her sokağı her semti aramaya yorulmadan devam ettik eve geldiğimizde tanımadığım akrabalar mahhalede hiç görmediğim komşular vardı ve bir o kadar meraklı şahıslar eve geldiğimiz gibi sıcak su ile uzun bir duş alıp düşündüm giyinip odama geçtiğimde ise ablamın yatağıyla karşı karşıya geldik ve yavaşça yatağa uzanıp sinen kokusuna sarılarak uyumak istedim uzun bir süre dalıp duvara bakkyordum ve uyuya kalmıştım.
