Yeni evimizdeydik ve evdeki eşyaları düzenliyorduk herkes kendi odasında odaları düzenliyordu.kapı çaldı ve küçük kardeşim abi gelebilirmiyim diyerek iceri girdi
-abi neden taşındık? Kimse birsey söylemiyor.
Kardesime babam birini öldürdü diyemezdim ya.peki ne dicektim?
+ abim babamız sürekli burda olacağı için artık burdayız.
-ben burayı sevmedim.
Diyerek yanımdan gitti icimden alışmak zorundayız diyerek sürekli tekrar ediyordum ve evet kaçırılma olayınıda ablamın kendisinden dinlemiştim evden istasyona kadar ablamı takip etmisti ve istasyona varmadan bi şekilde kaçırmıştı tuhaf olsada planı işlemişti. Ne yapacağımı düşünüyordum hicbir arkadaşım yoktu hemen bilgisayar başına geçip yeni hesaplar acmaya basladım ve bilgisayara dalmıştım saat gec olmustu babam birden odama daldı
-osman uyumadınmı hala?
Diyerek babamı gördüğümde adamı gözünü kırpmadan öldürdüğü an gözümün önüne geldi bi an ürkmüştüm anladı ve yanıma gelip saçımı okşadı
-iyimisin?
+değilim.
-peki neden?
+baba sen adam öldürdün!
-hayır ben öldürmedim biz adamı orda bırakıp gittimizde benim cok yakın arkadaşım orda kalmış ve benden habersiz böyle bi halt yemiş.
+gözlerimle gördüm baba.
-hala şoktasın sen uyu dinlen hadi.
Odamdan çıkmıştı sırf inanmak istemediğim için babamın katil olduğuna hikayesine inanmıştım gece iyice çökmüştü ve yağmur hafif hafif yağıyordu uykum yoktu olanları düşünüyordum dört beş gün içinde hayatım değişmişti yatağımda telefonumla uğraşıyordum yeni insanlar yeni arkadaşlar bir iki kişiyle konuşmaya başladım ve çabucak samimi olmuştuk birtanesi birden
+hayat nasıl gidiyor?
- iyi seninki ?
+hiç iyi değil hatta çok kötüyüm sabahtan belli ağlıyorum.
-neden ki?
+boş ver osman ya.
Merak etmiştim dinlemek istiyordum okadar sey yaşadım ağlamamıştım ısrarla öğrenmek istedim.
-anlatırsan dinlerim dicle.
+ya benim en yakın arkadaşımla sevdiğim çocuk çıkmaya başlamıs.
Mesajı okuduktan sonra güldüm bu sebeple sabahtan belli ağlıyormuş insanların derdi çok basitti birisinin babası istediği telefonu almaz bi diyeri sevgilisinden ayrılır ve bunu dert ederler insanlar gözümde çok tuhaf gözükmeye başlamıştı benim için hepsi daha evrimini tamamlayamayan aptallardı.sonunda yağmur durmuş ve güneş doğuyordu bense uyumaya karar vermiştim telefonumu kapatıp gözlerimi yumdum.
Uyandığımda saat öğleni çoktan geçmişti ve bir haftam eve alışıp yeni arkadaslar edinmekle geçmişti.birden babam odama dalıp
-hadi osman hazırlan gidiyoruz.
+ (sersem bir sekilde )nereye ?
- okul kayıtlarını yapalım.
+peki baba.
İsteksiz bir sekilde giyinmeye başladım ve evden çıktık hayran olduğum adamın masmavi gözlerine artık bakamıyordum bile yanında hep bi korku halindeydim aç olup olmadığımı sormuştu kafamı sallayarak hayır demiştim okulun kapısından içeri girmiştik ve okulun rengi mavi çiçeklerle çevrilmişti ufak ama hoştu zil çalmış olmalıydiki herkes dışarda kendi halindeydi müdürun odasına gitmistik kapıda bekliyordum gelen geçen yicekmişçesine bana bakıyordu babam odaya çağırdı ve müdür bir iki kuraldan bahsetti orta son olduğum için rahhatım bir dönem kalmıştı okulların kapanmasına ve olayı sindirmiştim babam müdüre hanıma olayların bir kısmıni anlatmıştı ve son sınif olarak iki şube vardi ve orta son olan öğrencilerin toplamı 25 kişiydi sınıfıma cıkarken
+osman*
-efendim baba?
+yaninda para varmı?
-(elime cebime götürüp)hayır.
+al şunu telefonunuda okuldan çıkana kadar kapat diğer okuldaki gibi sorun çıkartma lütfen.
+peki baba.
Sınıfıma gidicektim merdivenleri yavaş yavaş çıkıyordum arkamdan biri
-bi bakarmısın?
+efendim?
-yenisin galiba?
+malesef.
-kusura bakma girerken gördümde selam vermek istedim.
+önemli değil.
-hangi sınıftasın?
+sonra görüşürüz.
-(şaşkın bir sekilde)peki
Kendimi iyi hissediyordum bu sekilde davranınca insanlara.
Gereğinden fazla egoluydum ve sonunda sınıfın kapısının önündeydim.
