Hava soğuktu ama bir çiğ taneciği kadarda hafifti hava karanlık ve sessizdi ki sonra arkadan 'okul vakti' diye bağıran annemin sesi ile tüm huzurum bozuldu okula gitmek istemiyordum bugün. Biraz sonra gök tüm kudreti ile kükreyerek sessizliği bozmuştu ki yağmur da başlamış oldu çok şiddetliydi.
+çocuklar bugün sizi okula ben bırakıyorum.
-baba iki adımlık yol yorma kendini ben yapamıyorum bari bu günün tadını sen çıkar.
+olmaz öyle şey hadi acele edin bakalım.
-ben yürüyerek gitsem? biraz hava almak istiyorum.
+tamam zorlamiyorum şemsiyeni unutma ama.
Tabiki şemsiyemi almicaktım peki ya doğan beni okulda görmezse? Hemen babama söylerdi yanlızken bi bahane bulurum diyerek evden çıktım sürekli gittim bir orman vardı orman denilemez aslında 6 7 ağaçtan oluşan kestirme bir yürüme yolu oraya gitmeyi planladım yolda yürürken kendi kendime 'şuan ney olmak isterdim?' diye soruyordum en sonunda bulut olmak konusunda kendim ile anlaşmıştım herkese tepeden bakıp çok dolunca kimseden çekinmeden ağlaya biliyorlardı ve o an yağmurda yürümek iliklerine kadar ıslanmanın ne kadar güzel olduğunu anlamıştım çok zevkli ve insana huzur veren bir doğa olayıydı. Ormanda tek başıma oturuyordum ki iri yarı bir köpek yanıma kadar geldi acıkmış olmalıydı ki sırnaşıyordu yolda bikaç poğaça almıştım atıştırmak için onu köpek ile Paylaşmıstım onun adını elpida(umut) koymuştum kendi kendime elpida ile konuşmaya başladım ve bi süre konuştuktan sonra benimle konuşamıyor olsa bile çoğu insandan samimi geliyordu bunu anlamıştım.
Artık bi bahane bulmalıydım çünkü sorguya çekecek katil bir babam vardı acaba kızdırırsam benide öldürürmüydü? Sonra kendi kendime gülmeye başlamıştım ki köpek koşarak kaçtı arkadan far lambası belime vuruyordu az da olsa korkmustum kıpırdamadan dondum kaldım gitmesini bekliyordum ki arabanın kapısı açıldı ve biri
'Hey genç ne işin var bu yağmurda burada!?'
Hiç bişe dememiştim ama bu sefer cevap vermek zorundaydım.
+Birazdan gideceğim.
-şimdi gitmelisin!!
+peki.
Ne oldunu anlamamıştım ve 2 hafta sonra okullar kapanacaktı annem ise eski evimize normalde olan Yaşantımıza eski şehrimize geri dönmek istediğini falan söylüyordu ordaki arkadaşlarımı gerçekten çok özlemiştim diye düşünürken telefonum çaldı yağmurda ekranı ıslanmış şekilde Alara yazısı vardı ve telefonu açtım
+ıyimisin osman ?
-tabikide.
+neden okulda göremedim acaba iyiysen. (Alaycı bir şekilde )
-yanlız kalmak istedim sadece.
+canımız sıkkın yine diyosun peki gelmeyim öyleyse üstüne.
-fazla yağmurda durma hemen eve git.
+emredersiniz.
Diyerek güldü ve kapattım telefonu eve geldiğimde sırıl sıklamdım ki içeri girdiğim de küçük kardesim okulda olmadımı anneme anlatıyordu.
+nerdeydin!
-okulda (alaycı bir şekilde)
+kardeşin öyle demiyor seni okulda birileri ile kavga ederken görmemiş mesela!
-yağmur yağıyor diye ıslanmak istemedim hep sınıftaydım.
+hiç ıslanmamışsın zaten beyfendi !!
-duşa giricem birsey diyomusun?
+çabuk ol
