Güzelce hırpalanmıştım kendime gelmem uzun sürmedi ve etraftakilerin yardımı ile kendime gelmiştim eve geç kalıyordum ve acılarımı düşünmek yerine eve koşmalıydım bugün tüm aile toplanacaktı yavaş yavaş eve doğru yürüdüm bu arada yürürken telefonda alaraya olan biteni anlatıyordum gelmiştim sonunda ve amcamları arabası kapının önündeydi heyecanla kapı zilini çaldım.
Bu heyecan ile kutlicağım son doğum günü olması ne kötüydü ve malesef ki geleceği göremiyoruz.
Kapıyı küçük kardeşim açtı koşarak sarıldı iyiki doğdun abi diyerek bende tabikide sıkıca sarıldım ayakkabılarımı çıkartıp ilk işim lavaboya girip kendime çeki düzen vermekti.
Kendime baktım son kez aynadan haĺa yakışıklıydım ve salonun kapısına geldiğimde babam prensimiz doğum gününe teşvik edebildi diyerek kendince laf sokmaya çalışmıştı.
Sakinca içeri geçip herkesi öptüm halam anlamıştı ki köşeye çekip;
-ne oldu osman ? Neyin var ?
+herşey yolunda hiç birşey olmadı
-neden bu saate geldin ?
+ ha sınıf arkadaşlarım öyle süpriz bi doğum günü yaptılar da.
-herseyin yoluna girmesine sevindim.
Ve bilmiyordu ki en berbat günümdü söyleyemezdim kavga ettiğimi.
Zaman geçti pastamı getirmişlerdi batman'a(betmen) olan hayranlığım dolayısıyla kocaman bi bat (yarasa) amblemli pasta getirdiler tekrar dilek tutuldu ve mumlar üflendi hediyelerimi aldım ve aile ile olabilecek en güzel doğum günü gibiydi ama herkesin suratında o sahte gülümsemeleri görebiliyordum. sonunda herkes gitmişti ki yatağıma geçip dinlene bilecektim kulaklığımı takıp hayranı olduğum grubun şarkısı ile uyuya kalmıştım.
