My Girlfriend is a Gangster

welcome back my love

alam mo kung anu ang masakit?

yung iiwan ka nang hindi man lang nagpapa alam. tahimik lang na aalis tapos mararamdaman mo na lang na wala na sya....

dreams

"ji please stay strong, alam kong makaka yanan mo ang lahat kahit pa wala na ako" sabi ni jiyong sakin habang magkatabi kami sa higaan.

"anu bang sinasabi mo? magkikita pa tayo diba?" nagpapa alam kasi sya na may aasikasuhin daw sa america,

"i really miss you baby girl. i love you so much"....

napabalikwas ako dun. pero bandang huli ay pinag sisihan ko ang pag gising, 

hindi ko napigilan ang umiyak kapag naiisip ko ang panaginip ko. miss na miss kona sya.

parang hindi ko kayang gumising nang wala sya.

"boss kain kana po" sabi ng isa sa mga tauhan namin. wala akong ganang kumain parang lahat ng ihain sakin ay walang lasa. 

"sige paki lagay mona lang dyan salamat" kunwaring sabi kona lang dito.

wala ako sa mood na puntahan si jiyong sa ospital dahil pakiramdam ko ako ang nanghihina kapag nakikita ko sya sa ganung sitwasyon.

nasa bahay lang ako maghapon at nakatulala. 

ayoko munang mag isip dahil kapag ginawa ko iyon ako lang ang mahihirapan.

hindi ko namalayan na nakatulog pala ako nagising na lang ako dahil sa tunog ng telepono.

"Dara asan ka? bakit hindi ka man lang nag punta dito?" sermon sakin ni taeyang

"nagpahinga lang ako nakakapagod na kasi" sagot ko sa kanya. pero pag kasabi ko nun ay agad pumatak ang luha ko.

"pupunta kami dyan ngayun wag kang aalis"hindi na nya ako hinintay na makasagot basta binaba na lang ang telepono.

siguro nga kelangan ko ng isang kaibigan na babatok sakin para matauhan ako. maging ako kasi ay hindi na kilala ang sarili ko. nakakalunod din pala ang kalungkutan.

maya maya nga ay dumating na sila taeyang kasama sina top daesung at seungri.

"ok ka lang ba dara? masamang nagsasayang ng pagkain" nakita kasi nila ang mga nakatabing pagkain sa lamesa.

"sa totoo lang hindi. miss na miss kona kasi sya alam nyo ba yun" sagot ko rito

isa isa nila akong nilapitan at niyakap

wag ka nang malungkot matatapos din ito

pagkasabi nya nun ay biglang namatay ang ilaw

ang nasa isip ko nun ay baka sinusugod kami ng kalaban namin. pero hindi ako lalaban. mas maigi nang mamatay na ako.

biglang may nag play na video sa harapan ko. ewan kung saang galing ang video na ito pero napaka pamilyar sakin.

" hello baby, your here finally^^. happy aniv. i love you marami akong gustong sabihin sayo pero hindi kona lang itutuloy kasi baka hindi ako matapos. anyway theres a box beside this monitor paki tingin please there is a key inside that box. the key to our forever. chos lang. yan ang susi ng bahay na ito. ang bahay kung saan tayo titira at bubuo ng pamilya...

at muli may tumugtog na namang kanta at nilabas ang mga picture naming dalawa. nung mga panahon na magkasama pa kami

"taeyang tama na hindi kona kaya naninikip na ang dibdib ko.." sabi ko sa kanila