Part 9

761 43 2
                                    

Naomi Irwin

Zenuwachtig loop ik heen en weer. Voor het eerst sinds vijf jaar ga ik mijn broer weer spreken. Hij zal vast veel vragen hebben, maar er is zo weinig tijd. Ik pak de telefoon vast en toets het nummer van Ashton in.

A: "Hallo?"
Die stem! Tranen staan in mijn ogen. Ashton klinkt zo oud!

N: "Hey"

A: "Naomi?"
Je kan duidelijk aan Ashton zijn stem horen dat hij geëmotioneerd is. Ik haal diep adem en concentreer mij waarom ik bel.

N: "Luister Ash, we hebben weinig tijd."

A: "wat is er aan de hand? Waar ben je?"

N: "je moet naar mij luisteren. Kan je dat zonder mij te onderbreken?"
Mijn stem klink bot, maar ik kan geen band met hem opbouwen. Niet door.. Ik zucht.

A: "ja"
Ashton klinkt verdrietig. Ik snap hem wel. Na 5 jaar hoort hij weer iets van mij. En dit is nog steeds niet in de omstandigheden die we gewild hadden.

N: "Voorlopig kom ik niet terug. Ik kan niet terug komen. Dolgraag zou ik je willen uitleggen waarom, maar het kan niet. Je moet iets voor mij doen. Kan je dat?"
Het lijkt net alsof ik tegen een klein kind praat!

A: "ja"

N: Praat met niemand over mij. Haal mijn kamer leeg en doe alsof je de hoop hebt opgegeven. Ik kom niet meer terug. Een afscheidsbrief voor jou, mama, Harry en Lauren liggen begraven bij de harten boom. I love you.

✔️I am BackWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu