He Meets She

Meeting 20: Their Side of the Story

Meeting 20: Their Side of the Story

~*~

CLOUD

Ayoko talaga sa mga manggagamit.

Lalong-lalo na kung yung taong yun ay pinagkatiwalaan mo ng mabuti.

Ang bestfriend mo.

Ang girlfriend mo.

Galit ako sa mga taong yun.

Sobrang galit na gutso kong sunugin ang lahat ng bagay.

Lahat.

Umalis ako ng bahay ng maaga. It was merely 7 but I went to have a drink first at a bar. Mag-aalas nueve na nang pumunta ako sa school. Not because of that damn festival but because Sam would like to talk to me. I'm still hoping, I still do.

But then again, kahit na nagmamadali akong pumunta, I was disappointed to the both of them. They were there.

Holding each others hands like Sam and I used to. 

Pinagmumukha nila akong tanga!

"I was in the good mood when you called Sam! And now this?! You, holding his hands?!" I wanted to shout this to her, but I failed.

"Cloud, let us explain." Keith said. 

We're at the rooftop. The wind is strong. I can see below that the committe is still finishing their job. The sun had rose up. Her face .. gaya parin ng dati. So mature yet so simple. So beautiful.

"Cloud, please..." She pleaded.

"Five minutes." Sabi ko. Yan lang ang oras na maibibigay ko sa kanila.

"One year ago, before you and Sam had your relationship, I'm was her fiancé. Siya yung parati kong kinikwento sayo Cloud. She's Gab." Seryoso niyang sabi sa akin. Gab? That girl that he's inlove with? Is Sam? No way. Hindi pwede. Hindi yun totoo.

"Her parents said na itago ko muna siya sa lolo niya because his lolo would do anything to forbid our marriage. Kaya napagpasyahan naming gumawa ng plano." Sabi niya.

"SO YOU MEAN, MAKING HER MINE IS ONE OF IT?!" Galit kong tanong sa kanya.

Napatungo na lamang siya pero ang mas ikinagulat ko, si Sam ang sumagot.

"Yes. Making me yours is one of the plan. Sa pamamagitan nun, hindi ako makikita ng lolo ko na kasama si Keith. Sa pamamagitan nun, hindi rin ako mapapalayo kay Keith kase parati kayong magkasama. Sa pamamagitan nun, magkakaroon ako ng dahilan na magdemand kay lolo na pabayaan na niya ako. Pero hindi ko na napigilan ang sarili kong tapusin na ang pagpapanggap! Ayokong masaktan ka pa Cloud sa ginagawa namin. This is our battle at kailangang labanan namin to. Kailangang hindi na kami mandamay. Patawarin mo kami Cloud sa nagawa namin. Hindi alam ni Keith na nakipaghiwalay na ako sa iyo noong gabing iyon. I'm sorry Cloud. I'm so sorry." She said.

Naikuyom ko ang dalawang palad ko. Ginamit lang nila ako. Para akong tangang walang nalalaman sa mga nangyayari.

"Why didn't you just tell me?" Malamig kong sabi ko sa kanila. Naiinis ako sa sarili ko... sobrang... naiinis. "I could just become your accomplice." I said smugly.

"It was too late. You fell; it's hard to contradict that. At alam kong mismo ikaw hindi yun magugustuhan. You're my bestfriend and I lied. This is my punishment." Malungkot na sabi ni Keith.

"Cloud, please forgive us. Plea—" Ayoko na. Ayoko nang marinig ang mga kasinungalingan niyo.

"Your time is up." Pagkasabi ko nun, tumalikod na ako sa kanila at bumaba. I don't want to hear any of it. Baka may magawa pa akong hindi maganda.

I went to the storage building directly. That is where all gansters go. Ginising nilang muli si kamatayan. Ginising nilang muli ang natutulog na Death.

Walang ibang ekspresyon ang nangingibabaw sa akin ngayon kundi galit. Galit para sa kanilang dalawa.

Pagpasok ko sa loob, agad silang tumigil. Napangisi na lamang ako. Am I that noticeable?

"Ngayon lang ba kayo nakakita ng demonyo?" Sabi ko sa kanila ng may malademonyong ngiti.

"O ano na? Huwag niyong sabihin na natatakot na kayo niyan? Mga manok. Tsk." Naglalakad ako papunta sa kanila. I gave them a smirk. Alam nilang hindi ang ordinaryong Cloud ang kaharap nila. Napaatras na laman ang isa.

Nilibot ko ang paningin ko. There's almost thirty of them. Good. I've got plenty of toys today. ~~,

"Sinong mauuna?" Naghahamong sabi ko.

"Aba't ang yabang mo ah!" Sabi ng isa at sumugod sa akin. Sususntukin na sana niya ako sa mukha pero napigilan ko ang kamao niya ng kaliwa ko at sinuntok siya sa pamamagitan ng kanang kamay ko.

"One down, twenty-nine to go."

Sinipa ko yung isa sa kanan ko, napasigaw siya sa sakit. Napangisi ako. It's good to hear that shout. Susugod na sana siya ulit nang tinapon ko sa kanya ang kasamahan niyang sinuntok ko sa tiyan.

Sunod-sunod na silang sumugod sa akin. Yung isa nahagip pa ang panga ko ng kamao niya. Nginitian ko siya, Handa na ang lugar niya sa impyerno.

Pinagsusuntok ko sila at pinagsisipa. Hindi ko alam kung anong oras na pero sampu na lang ang natira. Ang tibay nila ah? Kung sabagay, mga element user silang lahat and I have to play with them, one by one. Desperates.

"Ten left." I released my Fire Phoenix and it flew in the air. I have never released such power sa ganitong laban pero hindi ko na mapigilan ang galit ko ang it bursts to a demanding power.

I defeated the rest of them pero may isa pang natitira. He's an air manipulator. I grinned. He looks strong, but I'm stronger.

"Cloud Kessler." Sabi niya.

"Sorry, but I'm Death. At your service!" Nginitian ko lamang siya at nag-bow na parang prinsipe.

Sinugod niya ako ng air spikes niya pero nailagan ko yun. I ran towards him, grabbing his neck and raised him. This is way too easy. He grabbed my hand. Wanting it to loosen up but I never let go.

Just when I thought I won, a thick air passed through my stomach.It was hollow but like a spear, blood flowed out the area where he hit me. Nabitiwan ko siya at napahawak sa tiyan ko. I will not lose to him! Napahawak naman siya sa leeg niya at naghahabol ng hininga.

Naglabas ako ng isanng hurricane na apoy. Wala akong pakialam kung masusunog ang buong storage building!

Sinangga niya yun ng air shield niya pero hindi niya mapipigilan ito. Unti-unting nababasag ang depensa niya at tumilapon siya sa kabilang bahagi ng kwarto.Ang impact ng pagkakasangga ng kapangyarihan namin ay kumawala sa buong kwarto at sinunog ang paligid.

Hindi pa siya patay. Pati yung iba. Dinala ng mga may malay ang iba sa labas. Kami nalang dalawa ang natitira.

"Hindi pa naman ako ganun kasama para iwanan ka dito. Pasalamat ka. Tsk."

Kahit na masakit ang sugat ko sa tiyan, binuhat ko siya sa labas ng storage room. Nakatingin silang lahat sa akin pero tumalikod na lamang ako at umalis. May papunta na rin sa direksyon ng sunod.

_____________________________________________________________________________ 

Magtatalumpati daw .. EMERGED! At naisipan pa ng guro naming ipagsuot kami ng costume eh sa room lang naman! =_=