In love with you

Moving and moving

Het is nu al bijna een jaar later en we zijn van plek naar plek verhuisd echt te veel en te vaak. Het is ondertussen uit tussen Marc en mij het werkte niet echt we zijn nog wel vrienden, maar niet meer zoals eerst. Mathias en ik hebben nog steeds geen gala gehad maar we hebben alles nog wel. En dat was het wel wat er het afgelopen jaar is gebeurd.

Ik loop naar beneden toe en vraag wat er aan de hand is. "We gaan overmorgen weer verhuizen" zegt mijn vader "alweer moet dat echt?" "Ja sorry lieverd maar dit is de laatste keer voor een lange tijd" zegt mijn moeder me gerustellend. "Okee waar gaan we heen?" Vraag ik mijn vader wil antwoorden maar Mathias is hem voor "dat blijft nog een verassing maar je zult het vast wel leuk vinden" zegt hij "okee" zeg ik wat vaag en loop weer naar mijn kamer.

Mathias:
"Waarom mag ze het niet weten?" Vraagt mijn vader me. "Weet je Jaden nog?" Vraag ik "ja hoezoe?" "Nou we gaan ja naar Los Angeles en daar is hij ook heen verhuisd en ik weet niet of ze dan wel daarheen wil en als we het als verassing laten kan ze ook niet meer terug." Zeg ik "ja dat is wel zo" zegt mijn moeder. "Ik ga weer inpakken tot straks" "tot straks" roepen ze allebei en ik loop naar boven om weer mijn spullen in te pakken.

2 dagen later

Jenniffer:
Ik pak mijn laatste spullen en stap de auto in met mijn oortjes in. Ik ben benieuwd waar we heen gaan ik vind het raar dat ik het niet mag weten waarheen zolang het maar geen Los Angeles is want ik wil Jaden niet in de buurt hebben hij kuste me ookal wist hij dat hij wegging. Ik kende hem nog maar kort maar toch, ik dacht steeds aan hem en door onderandere hemzinn Marc en ik uit elkaar gegaan. Maar goed ik heb me erover heen gezet en gewoon bedacht dat hij een klootzak is en toen ging het stukken beter. Dus geen Los Angeles dan ben ik blij en anders heb ik wat mensen te vermoorden ik keek ze stiekem aan nee grapje tuurlijk niet maar ik wordt dan wel boos en toen viel ik in slaap.

"Wakker worden Jenniffer we zijn er" zei mijn moeder "waar zijn we nu gaan wonen?" Vraag ik " daar kom je nog wel achter we gaan eerst uitpakken" zegt mijn vader. Ik vindt het raar maar ga toch maar mijn spullen pakken om ze uit te pakken. Ik loop naar binnen en mijn moeder wijst mij mijn kamer aan ik loop de kamer in, het is prachtig het heeft een mooi uitzicht en een balkon.

Wanneer ik eindelijk alles op mij kamer heb begin ik uit te pakken. Ik open een kast en vindt een inloopkast ik pak al mij kleren, sieraden en make-up en richt alles netjes in. Wanneer ik klaar ben is er nog 1 kast vrij ik kijk rond en zie toch nog een doos met kleren erop. Ik open de doos en zie mijn gala jurk en als mij andere spullen voor mijn gala. Ik hang de jurk op en leg de andere spullen op de planjes erboven en de schoenen leg ik onder de jurk wanneer ik klaar ben loop ik terug mijn kamer in. Ik pak de rest uit en maak mijn bed op en daarna richt ik mijn kamer mooi in zoals ik het wil.

Wanneer ik eindelijk klaar ben loop ik naar benden toe. "Waar zijn we nou?" Vraag ik nog een keer. "Dat zie je morgen op school wel" zegt Mathias grinnikend. Ik zucht en loop weer naar boven toe ugh waarom mag ik het niet weten en waarom zou ik het morgen op school wel te weten komen het zal eigenlijk ook wel. Ik stap onder de douche en wanneer ik klaar ben kleed ik me om en ga in bed liggen ik val al snel in slaap want ik ben super moe.