BAȘ BELASI BEŞİK KERTMEM

BÖLÜM 2

^ELMER^

Annemlerde arabaya binince babam arabayı çalıştırdı. Kulaklığımı telefonuma taktım ve herhangi bir müzik açtım. Yanıma aldığım kitabımı alarak kaldığım yerden okumaya devam ettim. Yarım saat falan kitap okudum. Yavaş yavaş uykum gelmeye başladı. Bende uykuya yenik düşerek gözlerimi kapadım.

**************************************

Birinin beni dürtüklemesiyle gözlerimi açtım. Annem başımda

" Elmer annecim mola verdik gel bişeyler atıştıralım yolumuz uzun acıkırız " dedi.

" Anne canım istemiyor sen ye yiyeceksen ben arabadayım " dedim.

" Kızım yapma böyle, bizimde elimizden birşey gelmiyor hem vardır dedenin bir bildiği " dedi annem.

" Ya anne nasıl elinizden birşey gelmiyor, benim kızım okuyor, daha evlenmeye niyetli değil diyemediniz mi? Hem benim sevdiğim var " dedim. Biz annemle konuşurken dedem gelip

" Ne sevgilisi kız? Ben siz bebekken söz verdim, beşik kertmen ile evleneceksin. Erkek adam sözünde durur. Bir daha sevgili lafını ağzından duymayayım, şimdi kalk yemek ye " dedi.

" Ya dede ben Efe'yi seviyorum ondan başkasıyla evlenmem, evlenemem. Hem sen demezmiydin ' sevdiğinle evlen ' diyen. Şimdi ne oldu da beşik kertmen ile evleneceksin diyosun " dedim.

" Elmer'im güzel torunum, ben daha sen küçükken söz verdim. Daha sonra unutmuşlardır dedim. Ama unutmamışlar, seni istediklerini söylediler daha küçük dedim, benim torunum okuyor daha dedim. Ama zayıf noktamdan vurdular ' erkek adam sözünde durmaz mı ' dediler, deden için bir denesen olmaz mı? Belki gönlün ona kayar mutlu olursunuz. Bir dene tamam mı kızım? Hadi şimdi gel de yemek yiyelim yolumuz uzun " dedi dedem.

" Tamam dedem senin için denerim, ama bana laf söz ederlerse ağzım kapalı durmaz bilesin " dedim.

" Merak etme çimen gözlüm hele bi sana laf etsinler seni aldığım gibi eve getiririm söz falan dinlemem tamam mı? " dedi dedem. Dedemle konuştuktan sonra tekrar Urfa'ya doğru yola çıktık.

^SAVAŞ^

" Abi ben büyüyünce Gurur'un yanına yaklaşan tüm oğlanları dövecem, sonra Gurur'a etek giydirmiycem " dedi barış.

" Şanane be Allah Allah şen kimşin, şen bana kayışamaşşın tamam mı? " dedi Gurur. Olaya el atmazsam kavga edeceklerdi.

" Gurur'um. Barış senin ikizin tabiki sana karışacak ama sanki biraz abarttı değil mi Barış? " dedim Barıș'a göz kırparken. Tabiki abartmadı sadece Gurur daha fazla öfkelenmesin diye dedim. Barış tam cevap verecekti ki Efşan'ın sesi duyuldu

" Annem annem amanında aman benim bebişimin yengesi gelmişde dayısı evlenecekmiymiş, dayın çok odun be bebișim. Umarım Elmer yengene çektirmez, simdi yenge geldi ya hadi gidip Savaş dayıyı çağıralım " dedi Efşan.

" Bebişimin dayısı ya çok dadlu değil mi benim bebişim? annem annem oy yerim " dedi Efşan.

" Efşan ne diyeceksen desen de beni kardeşlerimle başbaşa bıraksan ayrıca daha dayısı onu göremez çünkü doğmadı " dedim

" Efşan değil abla bu bir bebişimin doğmasına az kaldı bu iki beşik kertmen geldi bu da üç hadi gidelim Osman " dedi Efşan.

" Beşik kertmem mi geldi? Kesin sümüklü bişeydir ben gelmesem sen babamlara evlilikten önce gelin damadı göremez haram uğursuzluk desen olmaz mı? " dedim burun kıvırarak.

" Heee sümüklü iki burnundan foşur foşur sümük akıyo, gel gör sümüklüyü " dedi Efşan. Merak ettim bak şimdi şu sümüklüyü. Gururu kucağımdan indirip bahçeye doğru gittim. Bahçeye girdiğimde yabancı 2 tane erkek 1 tane bayan oturuyordu. Etrafta gözümü gezdirdim derken bir peri kızı gördüm. Kumral saçlarının uçları hafif kıvrımlıydı. Kulağında kulaklık, başında gözlük, başı hafif yukarıda gözlerini kapatmış Urfa'nın havasını içine çekiyordu. Kızı iyice inceleyince üzerinde beyaz askılı, altında kot şort vardı. Gözlerini açınca yemyeşil gözleriyle bana baktı. Bakışlarımı tekrar bacaklarına çektim. Kızın bacaklarına bakarken sinirle soludum: