BAȘ BELASI BEŞİK KERTMEM

BÖLÜM 9

ELMER'İN AĞZINDAN

Uyandığımda başımda sinirli bir Savaş, telefon ile oynayan Gurur ve Barış vardı. Uyandığımı gören Gurur

" Elmeyy günaydın, naşılşın, iymişin " dedi yatağa çıkarak. Yanaklarından öpüp

" İyiyim kuzum sen nasılsın " dedim. Barış'ın da yanağını öptükten sonra

" İyiyim, eve geldik abim şenin haşta olduğunu şöyledi. Ne oldu şana?" dedi. Gözlerimi Savaş' a çevirdim düşünceli bir şekilde bana ve çocuklara bakıyordu. Kafamı tekrar çocuklara çevirdim.

" Yok birşeyim sadece yorgunum o kadar " dedim. Barış

" Nasıl oluyorsa seninde geldiğin günden beri başına gelmeyen kalmadı " dedi. Gülümserek

" Haklısın vallaha lanetlendim herhalde " dedim. Savaş

" Çocuklar hadi siz odanıza gidin. Şengül eğer yanınıza gelirse hemen yanıma geliyorsunuz. Bundan sonra o kadın sizin yanınıza gelir bağırır çağırır azarlar kısaca kötü bir davranışta bulunursa bana haber veriyorsunuz. Eğer vermesseniz sizinle külahları değiştiririz haberiniz olsun. Ben yengenizle birşey konuşacağım sonra tekrar sizi çağırırım " dedi. Çocuklar kafasını sallayıp odadan çıktılar. Savaş

" Gelelim sana, şimdi neden kriz geçirdiğini ve fobilerini bilmek istiyorum. Bir daha böyle durumlarla karşılaşmak istemiyorum " dedi. Kafamı salladım

" 5 yaşındayken bir arkadaşım vardı. Bayağı iyi anlaşıyorduk. İlerleyen zamanlarda arkadaşımın kaçırıldığını öğrendim. 1 ay ortada yoktu. Sonra yavaş yavaş unutmaya başladım ta ki evlerinin önünde kafası kesilmis arkadaşımı görene kadar. 1 ayda unuttuğum arkadaşımı artık ömür boyu unutamıyorum. O gün onun o halini gördükten sonra kriz geçirdim. O zamandan beri böyle vakalarda kriz geçiriyorum. Diğer fobilerden de sadece yükseklik korkum var o kadar " dedim parmaklarımla oynarken. Savaş kafasını yere egip

" Kötü olmuş. Şimdi hobilerim kitap okumak, müzik dinlemek, bilardo, bowling oynamak, spor yapmak, uyumak. Fobilerim, kapalı alan, sevdiklerimi kaybetmek hatta sevdilerimi kaybetmek başta geliyor. 1 ay kendime gelemiyorum. Annemi kaybettiğimde çok kötüydüm. Kimse ile konuşmuyor, yemek yemiyor, doğru düzgün uyuyamıyordum, sürekli kabus görüyordum. Annem rüyama gelip kardeşlerimi hatırlattı. O zamandan beri Gurur ve Barış benim en değerlim oldu. Sen gelene kadar kardeşlerimin mutsuzluğunu farketmedim. Meğer Efşan ve ben hariç kimse onlara sevgi göstermiyormuş. Senin vurulduğun gün Gurur konuşmasaydı belki bunun farkına bile varmazdım. Önceden sadece dedem zorunluluğu dolayısıyla seninle evlenmek istiyordum. Pardon istemiyordum zorunluydum ama şimdi gerçekten istiyorum. Çünkü Gurur'a ve Barış'a çok iyi geliyorsun. Elmer şartlar senin istediğin gibi devam edecek. Sadece Gurur ve Barış'a annelerinin yokluğunu aratma. Ben annesiz yaşadım ama onlar yaşamasın. Bu konuda sana güvenebilirmiyim " dedi. Kafasını kaldırıp dolu gözleriyle ağlamaktan şiş olan gözlerime bakarak.

" Sadece onlar değil bende onları çok sevdim. Başta Gurur ile sorunlarımız vardı ama hallettik. Kardeşlerine sevgi ile bakma konusunda bana gerçekten güvenebilirsin " dedim. Belime sarılıp

" Sana ne kadar teşekkür etsem az. Ha bu arada evi basan itleri buldum. Adamın ayağını sakatlamışsın. Aferin hep böyle ol " dedi. Elimle saçlarımı savurup

" Tabi oğlum ne sandın " dedim havalı havalı. Kahkaha atıp ayağa kalktı.

" Hadi aşağı inelim. Yaptığın yemekleri merak ediyorum " dedi.

" Ben aşağı inmek istemiyorum. İnersem hem o Cihan malını hem de o Ceyda saçaklasını döverim " dedim

" Ben bile dövmediysem sen de dövmezsin " dedi

" Birsey soracağım sen Ceyda ile önceden sevgilimiydin? Şimdi de seviyormusun? " dedim. Suratını eşkitip

" Salakmısın kızım. Ne sevmesi ne sevgilisi? Allah korusun lan " dedi.

" Ne biliyim o öyle dedi de " dedim gülerek.

" Boşver sen onları, lan hadi kalk açım kızım ben " dedi.

" Ya ben gelmek istemiyorum " dedim. Yanıma gelip omzuna aldı beni.

" Savaş ya bıraksana beni " dedim.

" Sana gidelim dedim kabul etmedin senin keyfini bekleyemezdim. Çünkü açım şimdi seni indireceğim ben çocukları odasından alıp gelene kadar elini yüzünü mü yıkıyorsun, üstünü başını mı değiştiriyorsun. Ne yaparsan yap ama ben geldiğimde nasıl olursan öyle ineriz onun için çabuk ol " dedi odadan çıkarken.

Gurur benim kucağımda Barış Savaş'ın kucağında hep beraber aşağı indik. Masaya oturdumuzda Şengül cadısı

" Elmer kızım iyimisin? " dedi. Sahte gülümsememle

" Teşekkür ederim iyiyim " dedim. Cihan

" Korkuttun bizi güzellik " dedi. Savaş dişlerinin arasından

" Cihan güzellikli müzellikli konuşup beni sinir etme " dedi. Cihan

" Aaaaaa kuzen niye öyle diyorsun. Yalan mı at gibi kız " dedi. Sinirle Cihan'a dönüp

" Yav**k mısın oğlum sen? " dedim. Herkes şok olmuş şekilde bana bakıyordu. Savaş'a dönüp

" Savaşcığım hani çok mükemmel bir aile ortamınız vardı. Bu mu yani kuzeninin karısına yavşıyacak kadar karaktersizlerle mükemmel bir aile ortamı olacağını zannetmiyorum. " dedim. Savaş bıyık altından gülüyordu. Abdullah Dede (Savaş'ın Dedesi)

" Kızım ağır olmuyor mu? " dedi.

" Pardon ama ne ağırı? Adam resmen gözünüzün önünde bana söz tacizinde bulunuyor. Ama sesiniz çıkmıyor. Aynısını kızlar yapsa adı kötü kız olur. Hoş gerçi kocamı da gizli taciz eden kızlar var ama neyse onunla da ilerleyen zamamlarda ilgilenirim " dedim. Şengül

" Bana bak yeğenlerim hakkında düzgün konuş " dedi. Savaş

" Senin yeğenlerin uslu durdu da benim karım mı durduk yere laf attı. Senin yeğenin uslu dursun karım da sesini çıkarmaz " dedi. Abdullah Dede

" Yalnız siz hala karı koca değilsiniz " dedi. Savaş

" Yarın hocayı çağırın imam nikahı kıyılacak. Yıldırım nikahını da haftaya düğün ile birlikte kıyarız " demesiyle şok olmuş şekilde ona baktım. 'Ne yapayım' der gibi kafasını salladı. Sinirle önüme döndüm.

Gergin geçen akşam yemeğinin ardından odama çekildim. Tam uykuya dalacakken odanın kapısı açıldı. Elinde oyuncak tavşanıyla bir eli gözünde ayıcıklı pijamalarıyla Gurur girdi içeri arkasından da arabalı pijamalarıyla Barış.

" Ne oldu çocuklar? " dedim. Gurur

" Buyada uyuyabiliymiyiz " dedi uykulu ses tonuyla.

" Tabiki kuzum gelin hadi " dedim. Gurur'u sağ tarafıma Barış'ı da sol tarafıma aldı ve uykuya daldım.

Lanet olası kabustan çığlık atarak uyandım. Başımda Savaş, Barış ve korkmuş Gurur ile karşılaştım. Savaş suyu uzatarak

" İyimisin? " dedi. Suyu içip

" İyiyim " dedim.

" Kötü bir kabustu herhalde " dedi

" Çok kötü " dedim ve Gurur'u kucağıma aldım.

" Korkma kuzum yok birşey " dedim. Barış yine abisi gibi soğukkanlılığını koruyordu. Aşağıdan Şengül'ün çığlığını duymamızla hemen aşağıya koştuk. Havluda ki olayları görünce şok olduk.

Bölüm Sonu

Vote ve yorum bekliyoruz...