Bad For You(z.m.)

- 8.Bölüm -

Zayn'den;
Benim Slwiya'ma kimse o şekilde dokunamazdı amına koyayım.Hem o herif kim?Tanrım ya sevgilisiyse?Bunu kaldıramazdım.Tamam bende aynı şeyi yapıyordum ama mecbur olduğum için.Lavabonun kapısı tıklatıldığında ses vermedim.Sikik hastalardan veya doktorlardan biriydi.Sinirim geçene kadar buradan çıkmamam herkes için en iyisiydi.Derken Slwiya'nın aşina olduğum sesini duydum."Zayn orada mısın?Bak eğer oradaysan lütfen kapıyı aç."dedi ve sıkıntı dolu bir nefes çekti içine.Sırtımı dayandığım kapıdan çektim ve kilidi açtım.İçeri yavaşça girdikten sonra tekrar kilitledim ve ona döndüm.Slwiya ağzını açtığı sırada onu susturarak beynimi kemiren soruyu sordum."O it sevgilin mi?"Gözlerini şaşkınlıkla açtı."Ne?Hayır Zayn."dediğinde içimde ki tüm stres bir anda yok oldu."Zayn..."dedikten sonra bir süre sustu."Bunu yaptığım için büyük vicdan azabı çekeceğim ama..ama seni çok özledim."dedi ve bir anda dudaklarını dudaklarımla buluşturdu.Hassiktir be!Bu his..Tanrım çok özlemiştim.Birkaç saniye şaşkınlıktan karşılık veremesemde daha sonra bende onun dudaklarına uyum sağlamaya başladım.Dudaklarımız büyük bir uyumla dans ederken ellerimi beline doladım ve kendime daha da yaklaştırdım.O da ellerini boynuma doladığında ona olan özlemimi tekrar hatırladım.Nefes nefese kaldığımızda geri çekildi utangaç bir tavırla bana baktığında gülümsedim."Özür dilerim."diye mırıldandığında gözlerimi devirdim."Seni ne kadar özlediğimi bilmiyormuş gibi yapma.Bu yaptığın..çok güzeldi."
"Sana hala aşığım Zayn.Yemin ederim.Neden mecbur olduğunu bilmek istiyorum.Lütfen?"Ona söyleyemezdim.Annesinin soruşturması hala devam ettiği için Water'sların babamdan şüphelenmemesine yardım ettiğimi söyleyemezdim."Babam.Beni buna zorluyor.Yani..şey yüzünden..şirketlerimiz ortak olduğu için."dediğimde gözlerime baktı."Sadece bu mu?"dedi merakla."Evet yani elbette.Başka ne olabilir ki?"rahat bir nefes aldı."Bu kadar basitse..biz..belki görüşebiliriz.Yani..Tanrım kardeşime ihanet etmek istemiyorum Zayn.Ama sensiz yapamıyorum."son cümleyi son derece kısık bir sesle söylemişti."Slwiya."
"Bak eğer istemezsen anlarım.Ah,bak unut gitsin tamam mı?Aptalca bir fikirdi."dedi ve kapının kilidini açtı.Kolundan tutup onu engelledim."Şaka mı yapıyorsun sen?Bu beni ne kadar mutlu etti haberin var mı?Sen gittiğin günden beri aklımdan çıkmıyorsun.Her saniyem seni özlemekle geçiyor.Slwiya seni kalbimden uzaklaştıramıyorum.Senin başkasıyla olma düşüncen bile beni çıldırtıyor.Sana sadece ben dokunayım,sadece ben öpeyim,gözlerin sadece bana aşkla baksın istiyorum.Her sabah sana uyanmak istiyorum bebeğim."dedikten sonra derin bir nefes aldım.Slwiya şaşkın şaşkın bana bakarken ben kollarımı beline doladım.Kokusunu,dokunuşlarını,herşeyini çok özlemiştim.O da kollarını bana doladığında anladım.Huzur denen şey buydu.Tam olarak bu.