Chapter 6

5K 69 0
                                    

Naaninag ko na nag-aaway kami ni Mama. Umiiyak ako habang galit na galit siya. Wala na bang bago? Pati ba sa panaginip galit parin si Mama?

"Jennifer! Kinakausap pa kita. Bumalik ka dito!" Sigaw ni Mama sakin nang talikuran ko siya kasabay noon ang pagpahid ko nang aking luha.

"If talking to you means criticizing me then keep it to yourself Ma. I've had enough." Naiiyak kong sabi kay Mama.

"Huh! Enough? Talaga?" Inis kong binalingan si Mama.

"Ma, please!" Sabi ko kay Mama.

"Kasi napakarami mo nang ginawang walang kwentang bagay! Sinabi ko na sa'yo na hiwalayan mo ang lalaking iyon, pero dahil likas na matigas ka, ayan iniwan ka!!" Sigaw ni Mama na sinundan pa rin ako sa kwarto. Napapikit ako sa magkahalong inis, galit at awa na nararamdaman ko sa'king sarili.

I was hurt not because I love that man, I just thought he will get me out in all of this. Pero yun nga mali ako dahil bobo at tanga gaya nang sabi ni Mama. I knew it already. I am so stupid but can you blame me? I want to get away. Away from hurt that I've been feeling since the day I was born while my father died.

TrappedTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon