Trapped

Epilogue

"Jennifer? Jennifer? Naalala mo pa ba ang nangyari?" Agad nanlaki ang mata ko at nanginig nang maalala ang sinapit ko sa glass tube.

"Iniligtas mo ako?" Sabi ko sa kanila. Tatlo sila. Nakaputi ang isa na nasa harapan ko tapos naka-green ang dalawa na nasa magkabilang gilid ko.

Nagkatinginan sila pagkatapos akong magtanong. Parang ayaw nilang sabihin sa'kin yung gusto nilang sabihin.

"Tell her." Rinig kong boses ni Mama. Si mama?

"Ma?!" Sigaw ko na naiiyak. Nasa labas si Mama pero nakatingin siya sa'min.

"Stay there  Jennifer , answer them first. We'll talk later." Nanlaki ang mata ko nang malamang hindi nakasigaw si Mama. Nag-aalala ang boses niya. Naiiyak siya.

"Jennifer?" Napatingin ako sa lalaki na nasa harap ko. Naguguluhan man hinintay ko ang sasabihin niya.

Bumuntong-hininga ang lalaki at tumingin kay Mama saka bumaling sakin.

"You have Dissociative Identity Disorder (DID). It's a severe condition in which two or more distinct identities, or personality states, are present in—and alternately take control of—an individual." Mas lalo akong naguluhan sa sinabi niya.

"Anong pinagsasabi mo?" Tanong ko sa nakaputi na lalaki.

"In other words Jennifer, you have split personality disorder. What happened with you in that abandoned building was made by you alone." Nanlalaki ang matang umiling-iling ako sa pinagsasabi niya.

"What the hell? I am not crazy!! I saw it on my own eyes. Nandoon ai Jessica. Yung lalaki magkasabwat sila!" Sigaw ko. Imposible ang pinagsasabi nila. Hindi ako baliw. Hindi!

"Anak." Napatingin ako kay Mama nang umiyak ito. Galit kong tiningnan ang lalaking nakaputi.

"Kita mo ang ginawa mo? Your saying lies. Nasaksaktan na ang Mama ko. Aalis na kami." Tatayo na sana ako pero pinigilan ako nang dalawang lalaki na nakagreen sa may gilid ko.

Tiningnan ko si Mama pero umiling ito. Naniniwala ba siyang baliw ako?

"I'm a phycologists Jennifer. And your symptoms ,even the things you did. The result all came back positive." Pinakita niya sa'kin ang mga papeles. Larawan ko na parang may kausap pero ako lang mag-isa. Medical results. Napailing ako nang makitang positive nga.

"Pa— panong nangyari to? Si— si Jessica nakita ko siya. Nandoon siya. Ask her. I talked to her." Sabi ko at napatingin kay Mama nang humagulhol ito.

May ipinakita ang lalaki sa'kin. Napahugot ako nang hininga nang mamukhaan ang nasa larawan.

"She's gone Jennifer. Patay na si Jessica. 3 weeks ago." Napatulo ang luha ko sa narinig. Hinawakan ko nang mahigpit ang larawan nang may makita pa ako.

"A— ano to?" Nanginginig ang kamay na hinawakan ko ang larawan. It was me. Nakatingin sa kawalan habang sa paanan nito ay ang katawan ni Jessica ,like a dead body with open eyes.

"Y— you killed her Jennifer." Mahinang sabi ni Mama. Napatingin ako sa kanya at sunod-sunod tumulo ang luha ko.

I did? I killed my sister?

"Ba— bakit? Anong—.." Hindi ko man lang natapos ang tanong ko dahil umiiyak ako at naguguluhan.

"It was my fault Jennifer my poor daughter. I am so sorry. You were diagnosed with this disorder when you were child. Akala ko wala na dahil sabi nila okay ka na. Napabayaan kita simula nang mamatay ang Papa mo 1 year after you were cleared with the disorder." Iyak na sabi ni Mama.

"Panong nabalik?" Naguguluhan kong sabi.

"In this case kasi minsan the disorder were just sleeping. The moment na mag-trigger, ay babalik ito. The person who has this DID also experiences memory loss kaya may bagay kang hindi naalala." Explain nang nakaputing lalaki.

"It triggers yours when y— you found your sister sleeping with your b— boyfriend."  Hikbing sabi ni Mama. Napalingun ako sa kanya. Alam niya?

"I'm sorry Jenny. I'm sorry. I just know, nagpaliwang ang lalaking yun sa'kin. He slept with your sister. I'm sorry. I didn't know. I supposed to know since I'm your mother. I'm sorry." Tumulo ang luha ko nang niyakap ako ni Mama kasabay nang pagtawag niya sa palayaw ko.

Was the lives, pain and heartaches worth as a replacement for this? Was I to be blame if I'll be selfish to say yes?
   

                                                                           *END*

*******

Hanggang dito lang ang kaya ko. Well hanggang dito lang naman talaga ang gusto ko. Sana nagustuhan niyo. :))

And actually, natapos ko to nang one week. Tinagalan ko lang ang pag-post nang each chapters..

Thank you guys and please check my other stories. ^^