Moroccan aversion

Deel 5

Mijn tante liep zwijgend weg en ik bleef daar alleen achter. Na een tijdje gezeten te hebben vond ik het tijd om naar huis te gaan. Al snel hoorde ik het gebrom van de auto weer. Ik keek naar binnen en zag dat mijn nichten erin zaten. Wat deden zij daar nou? Ik keek ze extreem vies aan en liep boos naar boven toe. Vannacht zal het gebeuren vannacht zoek ik mijn eigen leven op. Mijn tante beviel dat ik snel het huis moest schoonmaken omdat er mensen zouden komen. Inmiddels was het al 6 uur in de avond en arriveerden de mensen. Ik wenste ze welkom en zei dat ze plaats moesten nemen. Nadat ze hadden gegeten maakte ik thee om samen wat bij te praten. Een erg oude vrouw verzoekte mij om naast haar te komen zitten en ik gehoorzaamde. 'Om deze mooie meid gaat het dus?' Niet begrijpend kijk ik mijn tante aan. 'Ja dat klopt zij is de gelukkige' Zei mijn tante in het mooi Arabisch. Owh wat ben ik toch dom! Mijn tante gaf gister al aan dat ik zou gaan trouwen. Dit zijn natuurlijk de mensen. Zwijgend keek ik mijn tante aan. Ze maakte een rare gezichtsuitdrukking. Snel wist ik wat ze bedoelde : ik moest me normaal gedragen. Ik kon niet wachten tot ze het huis verlieten. Nu kon ik niet anders, ik moet hoe dan ook weg vannacht. Inmiddels was het al 12 uur. En bedachten de mensen weer naar huis te gaan. 'Waarom zou je naar huis moeten gaan? Blijf bij ons slapen zodat wij morgen ochtend gelijk een huwelijksakte kunnen ondernemen' beviel mijn tante met de deuren in huis. Nou wist ik echt niet meer wat ik moest doen. Alles werd mij teveel. Het maakt niet uit hoe maar ik ga vandaag het huis uit. Ze knikten bevestigend en liepen naar boven. Ik rende snel naar mijn kamer en pakte al mijn spullen zodat ik dit straks niet meer hoef te doen. Veel had ik niet dus deed alles in een tasje. Ik verstopte het tasje achter de trap. En sleepte mezelf naar bed toe. Ik hoorde de deur open gaan. Dit betekend dat mijn nichten net thuis kwamen. Gelukkig sliep er niemand in mijn kamer. Ondertussen sliep iedereen en bleef ik wakker. Ik stapte rustig uit bed en checkte of iedereen echt sliep. Nadat ik had gecheckt pakte ik mijn tasje. Doodstil liep ik naar beneden. Ik opende de deur en rende zo hard ik kon. Het maakte niet uit waar maar als ik maar ver van huis was. Mijn spaargeld had ik ook mee. Ik was van plan een taxi te nemen naar Marrakech. En vandaar zou ik dan een ticket boeken naar Nederland. Ik telde het geld die ik had gespaard en het was veel. Genoeg voor een ticket. Ik bleef wachten op een taxi. 'Wat doe jij nog zo laat buiten?' Zei iemand kwaad. Ik was bang erg bang. Ik draaide mij om en zag gelukkig dat het weer de onbekende was. 'Gaat jou dat wat aan?'. Hij keek mij boos aan en pakte mijn kin vast. 'Je gaat weg hea? Ik heb het gesprek tussen jou en tante gehoord. Je hebt gelijk ik zou ook weg gaan. Maar je gaat niet alleen' Ik keek heb vreemd aan en zei:' Hoe bedoel je? Je bent niks van mij! Ik weet niet eens wie je bent en hoe je heet!' Zei ik boos. Hij keek mij lief aan en zei:' Ik heet Yusri, later ga je wel zien wie ik ben'. Dit was een raar gevoel steeds als ik deze Yusri tegen kwam gebeurde er iets met me. Ik voel me beschermd, alsof er een vader is die ik nooit gehad heb. Zwijgend keek ik hem aan. 'Dat betekend dus een ja?' Zei hij mannelijk. 'Loop mee' beviel hij. En meteen stond ik op. Als hij iets vroeg dan voelde het als een plicht. Ik liep hem achterna en hij wees naar een auto. 'Stap in'. Ik voelde me beschermd en stapte in.

Hey lieve mensjesss!!! Reageer en stem erop los zou ik zeggen!!!!❤️❤️❤️ veel love voor jullie