'Waar komen jullie vandaan' duwt Miranda Eva en Floris op de keukenstoelen. Tim en Tyra nemen plaats tegen over hun. 'We waren eten fatsoenlijk eten niet die troep van hier' is Floris de eerste die zijn mond open trekt wat hij in dit geval beter niet had kunnen doen. Maar tot tegenstelling van altijd reageert ze er niet op. 'Jullie blijven zitten tot het op is en nu blijf ik er bij'. 'Ik hoef niet meer hoor ik heb al veel te veel op' klopt Tyra op har buik. 'Het maakt me niet uit' zegt ze nors terwijl ze haar boek die nu in de keuken licht er bij pakt.
Het was ondertussen al 12 uur en nog niemand had een hap door zijn keel gekregen. De tweeling zou al lang op bed moeten liggen maar dat maakt Miranda niks uit. Eva en Floris kijken soms naar elkaar elk moment dat hun ogen kruisen lijkt het alsof de vonk over springt. Beide hebben ze de drang om elkaar te kussen maar elke keer bedenken ze zich net op tijd dat ze beneden zitten. Ze waren alle 4 al bijna in slaap gedoezeld aan de eetkamer toen er een harde klap klonk. Geschrokken kijken ze op bij het zien van Miranda met twee pannendeksels verlaat een harde zucht Eva haar mond. 'We moeten morgen gewoon naar school hoor' kwam er vervolgens nors bij Eva uit. 'Niet zolang het niet op is' heeft Miranda er wel lol in. ' we hoeven hier toch niet eeuwig te blijven zitten u bent over een paar jaar toch wel dood' haalt Floris zijn schouders op. 'Ik doe maar net of ik dat niet gehoord heb' staat ze op om een glas water te pakken voor zichzelf en er een slok van te nemen. Vermoeid laat Eva zich zonder dat ze door heeft dat ze nog in de keuken zit zich tegen Floris aan zakken.
JE LEEST
Onmogelijke liefde
De TodoEva is op haar 11e geadopteerd door een rijke familie (ze is in net verhaal 17). De familie Wolfs ze hebben een enorm huis . Ze hebben ook nog drie andere kinderen Floris (18) Tim (10) Tyra (10). Ze kunnen het goed met elkaar vinden maar omdat hun...
