SESSİZLİĞİ DİNLE

Sabahı Düşleyen Dolunay

"

Beş dakikaya hazır ol! Yoksa ben gelip giydireceğim seni"

Özgür'ün sesi sinirli ve sabırsız geliyordu. Onu bekletmek istemem ama bu gün yeni bir okula başlıyordum ben buna hiç hazır değildim. Ya bana eski okulda davrandıkları gibi davranırlarsa, bu sefer dayanma gücüm kalmadı. Eski okulda ki olaylar duyulursa ne yapacağım? Bu okulun da maskotu seçilirsem. Kapı sertçe açıldı ve Özgür soğuk gözlerini üzerime dikti.

"Hazır olduğun halde neden aşağıya inmeyi düşünmüyorsun?"

Ağlamamak için büyük bir çaba içindeydim ama o bağırınca korkudan ağlamaya başladım.

"Ağlama. Nefret ederim ağlama!"

Bende nefret ediyorum kendimden nefret ediyorum. Konuşarak anlatabilsem insanlara derdimi ağlamazdım ama konuşamıyordum.

Yanıma çöktü..

"Ağla ya ağla. Ağlayarak her şey çözülüyor." Dalga geçer gibi...

Susmaya çalışıyordum. Kolunu aldım. "K O R K U Y O R U M" yazdım.

"Kolay olmayacak biliyorum ama lanet olası ağlamak bir boka yaramıyor. Sadece kafa şişiriyor."

Yüzümü kaldırdı ve göz yaşlarımı sildi.

"Sen sadece kendin ol yeter, kadınlar eğer güçlü durursa onları kimse yenemez ve sen kendin olursan kimse seni ezemez çünkü sen kendin olunca denizkızı Elizya oluyorsun."

Sözleri cesaret verse de içimde ki şizofren küçük kız beni korkutuyordu.

Şimdi kalkmak için kimsenin seni ayağa kaldırmasını bekleme. Kendin ol! Yardım almadan kalk ayağa. Dimdik dur."

Yanımdan kalktı ve ayağa kalkmamı bekledi. Gözlerimi kapattım ve sağımda annemi, solumda babamı hayal ederek kalktım ayağa.

"Aferim sessiz kurbağa."

Odanın köşesine attığım sırt çantamı taktım. Küçük not defterimi de ön yüzüne koydum.

"İlk gününde ben sana partnerlik yapacağım kıymetini bil. Benim gibi yakışıklı biri herkese partnerlik yapmaz'' diyip göz kırptı.

Özgür yine yapmıştı özgürlüğünü. Yine kalbimde ki siyah kelebeklerin bembeyaz olup mideme hücum etmesini sağlamıştı ve bütün kelebekler mutluluğa doğru kanat çırpıyordu. İçimde hiç büyümeyen,gülmeyi bilmeyen küçük kız bile gülüyordu.Şarkı söyleyip dans ediyordu. Özgür bana ne yapıyordu hem çok mutlu ediyordu hemde bazen acıtıyordu. Ne yapıyorsa yapsın asla güvendirmiyordu kendine o olmazsa da bir şeyleri becerebileceğimi göstermeye çalışıyordu. Her seferinde dimdik ayakta olmamı sağlıyordu.

Nihayet evden çıkmıştık. Onun AudiA3'ü vardı. Arabalar ile aram çok iyidir tabi iki ay otaparkta araba yıkamacısı oldum. İşımi o kadar çok severek yapıyordum ki ama sonra patronum yaşamın küçük olmasını bahane edip beni işten çıkardı.

"İlk günden geç kalmak istemiyorsan"

Ona kısık gözlerle bakıp arabaya bindim ve biner binmez aşık oldum. Hadi ama herkese AudiA3'e binmek nasip olmazdı. Ben bu bebeği sadece bir kere yıkadım başka hiç görmedim. Elimde olmadan ağzım açık bir şekilde arabaya bakıp dokunuyordum,bildiğin araba ile aşk yaşıyorduk. Tabi aramıza Özgür girdi.

"Çok beğendin galiba kızımı"

Arabaya kızım demesi hoşuma gitmişti.Not defterimi çıkarıp. "Hemde çok beğendim kızını"yazdım.