ÖYLELEŞMİŞ

8-DAĞHAN DORUKDER

okuyan herkesın destegını beklıyorum bb :D ULAN VALLA COK SEVIYOM HEPINIZI HEE jsjsjs :D

bolumde gecen bı kelımenın anlamını herkes bılmeyebılır o yuzden yazıyorum :D (İS:yanan bir maddeden çıkan dumanın değdiği bir şey üzerinde bıraktığı kara leke.)

multıde ASLI var ... :D

TAVSİYE ŞARKI:JORDAN FİSHER-ALL ABOUT US

''Eee Kadir, nasılsın görüşmeyeli?Uzun zaman oldu değil mi?''

Kadir Aslı'nın ima dolu sözlerini duyunca kara delik gibi dipsiz olan koyu kahverengi gözlerini Mete'ye çevirdi.O'nun tepkisini merak ediyordu.Bugün sanki fazla sinirliydi eski dostu.Aslı'yı görmezden gelerek hala kucağında kafasını omzuna yaslayarak uysalca yatan Ekin'e döndü.Bu gece tadına doyamadığı pembe dudakları kımıldayarak bir şeyler söylüyordu.Daha dikkatli baktığında O'nun şarkı söylediğini anladı ve sesini merak etti; Elif'in ki güzel değildi.

Kadir kendisini izleyen Aslı'yı farketmişti ve şimdi rolünü daha iyi oynama zamanıydı.Bu geceden sonra O'nun Ekin'i gördüğü yerde döveceğini biliyordu fakat bilmediği birşey vardı.Elif asla kardeşini ezdirmez ve bunun altında kalmayarak Aslı'ya daha beterini yapardı.E tabi bu da hoşuna giderdi.

Kadir dudaklarına sahte bir tebessüm koymuş ve eğilip Ekin'in hala kımıldayan dudaklarına ufak bir öpücük kondurmuştu.O'nun sakince kafasını kaldırıp kendisine muhteşem bir gülümseme sunacağını tahmin etmediğinden önce irkilmiş fakat daha sonra nerede olduklarını hatırlayınca tekrar kızın dudaklarına eğilmişti.Tam dudakları birbirine ahenkle değecekken Mete'nin

''Kadir!'' diye bağırmasıyla kaskatı kesilmişti.Öfkeli bakışları Mete'yi bulduğunda kendisine her an dalabileceği ihtimalini göz önünde bulundurmuştu.Ne diye bu kadar kızgındı ki?Bunu Aslı istemişti; kendisini bu denli tehdit etmeyecekti!Ah, evet daha ne olacaktı...Kardeşinin yanında bir kızı böylesine öptüğü içindi isminin ardında saklı tehditi.

''Devam edecekmisin bu saçmalığa?''

Mete'nin sinirli sesini tekrar duyunca, gergin bedeniyle, refleks olarak Ekin'i daha da sardı.Tamamen koruma odaklıydı tabi yoksa sadece sarılmak istemesinden dolayı değildi.Kız kendisine emanetti sonuçta; her ne kadar bir atmaca gibi üstüne atlamayı bekleyen Ulaş'ın yanı başında olmasına rağmen...O kendisine emanetti, şu dakikalarda Ekin tamamen kendisine aitti.

Mete'nin ne yapacağı belli olmazdı.Bir anlığına gözleri Aslı'ya kaymış ve gözlerinin dolu dolu olduğunu görmüştü.Eskiden O ağladığında kalbinin deşildiğini hisseder, ağlamaması için yalvarırdı.'Aptal!' diye düşündü, tabi şimdi çok sevgili abisinin yanında kendisini tehdit edemiyordu.

Mete sinirden şimdi çatlayacaktı.Ah Aslı...Kadir'e kaçamak bakışlar atarken bile kendisine bakıyordu.Ne vardı?Zaten sinirliydi, birde Kadir'e mi dalsaydı?Bunu mu istiyordu?Konsey bu sefer ikisini de mahfederdi.Kadir'i çok iyi tanırdı ve kucağındaki kızı sevgilim diye tanıtmasını yutmamıştı, oyun olduğu o kadar belliydi ki...Sahte gülümsemeler...Tehlikeden korur gibi kızı iyice sarmalamalar...Yalandı; hepsi yalandı!En azından öyle olmasını umuyordu.

'Ah, Emre!Neden beni bırakıp gittin dostum?Kardeşin benim yüzümden kendini bile hatırlamıyor artık...' diye geçirdi içinden Mete derin bir nefes alırken.Emre; en iyi dostu, Kadir'in abisi...Emre O'na öl dese Kadir ölmeye razıydı; tabi kendisi ölmeseydi.En iyi dostunun son nefesinde yanındaydı Mete, son kelimelerinde...

Kadir on yedi yaşındayken kendisi yirmi dörttü ve aralarındaki yaş farkı Mete'nin pek de umrunda olmamıştı.Abisinin ölümünden sonra değişen Kadir Öyle bir yola girmişti ki...O bataklık Kadir'i öylece içine çekerken sadece bakmakla kalmamış, daha da dibe batması için yardım etmişti.