She Got Me

Fourth Shot

LABAG sa loob akong bumaba ng taxi dala-dala ang dalawang malalaking maleta na naglalaman ng aking mga gamit.

Nandito ako ngayon sa tapat ng isang malaking gate na kulay ginto.

Ito ang ibinigay na address ng lalaking iyon kaya sumunod lang naman ako.

Bago ako pumunta rito ay dumaan muna ako sa HQ para magreport kay chief at Pito. Napag-alaman kong ang ibinigay pala nitong address ay ang mismong mansyon kung saan ito nakatira.

I got a hint that he would'nt just trust me kapag may nakita itong kahina-hinala sa galaw at gamit ko.

Kaya inabisuhan ako ni Pito na wala munang kontak sa pagitan namin.

I have to get his trust first.

I can do this.

Lumapit pa ako lalo sa gate upang hanapin kung nasaan ang doorbell.

Anong gate ba ito?

Did he expect me to knock on this heavy metal gate?!

I was startled nang may lumabas na monitor sa gilid. A man wearing a black suit appeared on the screen.

"State your name and business, Ma'am."  Sabi nito.

I assumed na siya ang gwardiya na naka-post sa gate.

"I'm Lucia Patayan. I was recently hired to be Mr. Agustin's son bodyguard."

It took a while bago biglang nagbukas ang malaking gate na iyon.

Bumungad sa akin ang malawak na paligid. Mula sa labas ng gate ay matatanaw mo ang malawak na hardin na puno ng bulaklak. It's like the flowerbeds in Italy! Ngunit hindi ko mahagilap kung saan ang mansyon ni Mr. Agustin.

Tanging hardin lang na pinaghihiwalay ng sementadong daan ang nakikita ko.

The view was breathtaking but i'm having this hunch na sa bungad lang ang angelic view. I don't know kung anong nagaantay sa akin at the end of the road.

Nilapitan ako ng lalaking nakita ko kanina sa monitor at kinuha ang maletang dala ko.

"Ah. Kuya, saan po ang bahay ni Mr. Agustin?" Tanong ko habanh sinusundan kung saan siya papunta.

We stopped in front of a BMW car.

Humarap ito sa akin at tinignan ako mula sa baba pataas.

"Miss, i'll take your bags. Mr. Agustin instructed me to let you walk from here. Diretsuhin mo lang ang daang ito. It's 3 kilometers away." Parang balewala niyang sabi bago sumakay sa kotse at sumibad.

My eyes widen in shock.

I was left there hanging. . .astonished. . .dumbfounded and stupefied.

What in the world is that man thinking?!

Walk?! 3 kilometers?

Sa  lugar kung saan hindi ako pamilyar?

Is he kidding me?

I huffed three times to calm my raging anger.

Isip Miyani. Isip.

Don't let that man outsmart you.

Nilibot ko ang aking paningin sa buong lugar. Nagbabakasakaling mayroon pang kotseng masasakyan o di kaya bisikleta.

I spotted a red lambo na nakaparada just beside the guard house.

A smirk came out of my lips.

Sorry asshole. Mabilis akong lumapiy roon ng may malapad na ngiti.