Medya: Ceylin
İyi okumalar...
-
Aradan bir hafta geçmişti. Bir hafta ada da kalmıştık. Olanları söylemeyeceğim...
Eve bavulla girdiğimde kendimi yorgun bir şekilde odama attım. Kerem direk şirkete gitmişti. İşleri bir hafta boşladığı için hemen şirkete gitmişti. Yorgunluktan ayaklarım sızlıyordu. İyi bir uykuya ihtiyacım vardı. Ama ne mümkün!
"Yengee"
Allah belanı versin ne diyim?
"Ne var ya?"
"Müsait misin içeriye gireyim mi?"
"Gir içeriye evladım"
Ev gelen geçen hanı olmuştu. Bunların eve nasıl girdiğiyle ilgili hiçbir fikrim yoktu.
"Yenge biz acıktık ya"
"Heh tam adamına geldin" dedim yataktan doğrularak. Ayağa kalktım ve kolumu Can'ın omzuna attım.
"Pizza söyleyin dışarıdan" dediğimde Can bana ters bir bakış attı.
Oha Can pizza deyince bana ters bakış attı. Acaba öldüm mü?
"Yenge ne pizzası. Git yemek yap azıcık midemize sıcak yiyecekler girsin. Bağırsaklarım kurudu ya. Çiş çıkmıyor artık. Hep kaka çıkıyor"
"Detayına kadar anlatmana gerek yoktu" dediğimde sırıttı ve odadan çıktı.
Bende peşinden çıktığımda aşağıya salona indik.
"Hoşgeldin Ceylin"
"Siz bu eve kafanız esince nasık giriyorsunuz ya" dedim şaşkınlıkla.
Evimi benden iyi biliyorlardı.
"Yedek anahtar yaptım yenge"
Çüş! Dermiş gibi baktım. Çocuk olayı aşmıştı.
"Açmışsınız duyduğuma göre. Benden yemek yapmamı beklemeyin. Sadece çorba yapmayı biliyorum"
Can burun kıvırdığında 'ne yapabilirim?' dermişim gibi baktım. Hem çorba yapmakta o kadar kolay bir iş değil. Herkes beceremez yapmayı.
"Seni Kerem nasıl aldıysa?" deyip bana 'sus seni ezik' bakışı attığında gözlerimi kıstım.
Yerdeki terliği göze aldığımı fark etmemiş olacak ki hâlâ bana aynı bakışı atıyordu. Terliği alıp Can'ın kafasına atmamla elini kafasına koydum.
"Aha beyin sarsıntısı geçirdim. Çocuğum babasız avradım dul kalacak. Ah Ceylin ah"
"Sus pis. Hakettin sen o terliği"
Ama Can bir yerden haklıydı. Yani sonuç olarak nereye kadar böyle sürecekti. Benim yemek yapmayı öğrenmem gerekiyordu.
Annem öğretmemişti. Kendisin bilip bilmediğinde de emin değildim. Sonuç olarak evde çalışanlar yapıyordu her şeyi. Aklıma bile gelmemişti evleneceğim.
Aklıma iyi bir ev hanımı olan birisi gelmişti. Hem tanıdıktıda. Telefona sarıldım ve numarasını tuşladım.
"Aloo. Annecim" dedim gülümseyerek.
"Efendin kızım. Hayırdır bir şey mi oldu? İyisiniz inşallah"
"İyiyiz teşekkürler. Şey ben sizden bir şey rica edecektim"
Odadan çıkıp mutfağa gittiğimde bir yumurta kırmaya başlamıştım.
"Bana yemek yapmayı öğretebilir misiniz?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
- Öğretmenim - (Askıda)
Humor"Yakında benim olacaksın desem çok mu klasik olur? " deyip güldüğünde hoca gülüşünün güzelliğine takılmayı çok isterdim ama beynim çoktan sinyal vermeye başlamıştı. Bu adam ne diyordu ya. Bileğimi hocanın ellerinden kurtarırken bir adım geriledim. A...
