Uncoventional And Disturbing (ThomAra)

UAD 14: There she goes again

Thom.

"B? Desente ka ba? Can I come in?" Approximately 2 hours after Ara left, dumating din si B. Peeping through a small opening sa pintuan.

"Yup!" When she entered, I could sense na pagod na pagod siya. Carrying her Med books na sobrang kakapal at may photocopies pa.

"I'm sorry that I wasn't there when you regained consciousness. Timing kase sa important class ko eh."

"No, its okay. Alam ko naman na our Daraitan trip took a toll on your studies B, I'm sorry."

"Ano ka ba! You know what? No regrets felt! Huhuhu. I miss you na!" She wailed like a child and hugged me. She smelled of strawberries and dang she looks bangable in that white clothing.

"I miss you too." I paused. "Pahirap naman tong injury ko. No basketball. No acads time. No dates with you."

"Hay. Kahit siguro wala ka ngayon dito sa hosp di pa rin kita masamahan, unending hell kami sa building ngayon, thesis, lab works, exams. Ugh. I'm so tired!" She slid next to me. Pinagkasya namin ang isa't isa sa hospital bed na to.

"Magsosorry na rin pala ako B." she started. "Medyo hectic na rin kase ako this sem kaya baka medyo mawalan ako ng time magcommunicate sayo, pero promise peksman mamatay man si batman! Pag kailangan mo ako, I'm one text away! I'll ditch my terror profs for you!" Tinaas pa niya ang kanang kamay niya to prove her point.

"Baliw. Focus on your studies kaya at saka---"

Her phone beeped continuously. "Sorry. Naka alarm na kase lahat ng dapat kong gawin every hour this week. Jampacked schedule B."

"So what's scheduled at this hour?"

"Review for my Bacteriology test tom. All nighter nanaman too! Sorry talaga, B. I need to go na para makatulog ako ng atleast isang oras. I love you!" She kissed me on the cheek and that was it. The last glance of my girlfriend.

Tiningnan ko lang ang kisame for how many hours.

Ganito pa lang ang feeling ng tunay na mag isa at walang maggawa ano?

At this moment, I want to pee. Kaso di ako magkanda ugaga sa kakaisip kung paano ako makakabangon at makakapunta sa CR.

5 minutes had passed at ihingihi na talaga ako. So I had no choice.

I slid below the hospital bed. Ginulong ko ang sarili ko pababa without any support. My dextrosed hand couldn't exert effort as well as my casted one. Kaya ang ending. I landed with a loud thud. Tangina. I feel so pathetic right now. Rolling my self in this floor. Lahat yata ng alam kong mura sa buong buhay ko ay sinasabi ko na ngayon habang hinay hinay na pumupunta sa CR. 2 meters na lang thom---

"Anong ginagawa mo?!" Isang eskandalosang boses ang gumulat sakin. Bumalik na siya. Gone were the sad emotions.

"Naiihi ako. Wala kase ang bantay ko na dapat umaalalay sakin." Irita kong sagot. Di ko na napigilang hindi mairita dahil sa ilang minuto kong pag aala centipede.

"Bat di ka nagtext? Andon lang ako sa nurses station hinihintay na lumabas jowa mo."

"E di madadaanan mo rin siya ng tingin pag lumabas na!"

"Hindi ako ganon ka masokista, Thom."

"O sya sya. Pakitulungan na lang akong pumunta sa CR please. Ihing ihi na talaga ako." Kinuha niya naman ang left hand ko at bahagyang inangat ito, pumasok naman siya agad don para ang siste, nakaakbay ako sa kanya.

"Tapak."

"Ha?"

"Itapak mo yang walang bendang paa mo dito sa paa ko para maalalayan kita." Ginawa ko naman ang sinabi niya. Takot ko lang eh. Seryosong seryoso siya ngayon.

"Pagbilang ko ng tatlo, sabay mong ilakad yang paa mong walang benda sakin. Tas tutulungan kitang iangat yung kabila, Okay?"

"Sige." Bawat bilang niya naman ay sumasabay ako, at wala pang ilang segundo ay nasa harap na kami ng cr. Di ko alam na kay tinatago palang pagka medic to si Galang.

Nung nasa loob na ako ng CR, nahirapan akong buksan ang zipper ko dahil nga dalawang kamay ko di ko maggamit ng ayos. Kingina. Lahat na lang ng pahirap sa mundo!

"A-ars?"

"Oh?! Tapos ka na?!"

"Hindi pa...pasok ka muna saglit please." Agad naman siyang pumasok na nakabusangot ang mukha.

"Ano?!"

"Pakibaba ng zipper ko. Di ko kase kayang galawin masyado." Walang ano ano binaba niya naman ang zipper ko.

"Tapos? Huhubaran na kita ganon?"

"D-di. Okay na. Pwede ka ng lumabas."

"Neknek mo, Thom. Alam ng di kaya, magaala superman pa. Tatalikod lang ako para mahubad natin yang boxer brief mo saglit." Ginawa niya naman yun agad at walang ano ano lumabas sa cr. Sa wakas. Nakaihi rin.

Kumatok naman siya. "Thom? Tapos ka na?"

Damn! Susuotan niya uli ako? Kahit sobrang masakit pinilit ko na lang itaas ang boxer brief ko gamit ang nakadextrose kong kamay.

"Okay na!"

"Oh ayan, kaya naman pala eh--- TEKA BAKIT MAY DUGO NA DEXTROSE MO?!" Mabilisan niya naman akong inakay patungo sa hospital bed at tiningnan kamay ko.

"Torres kase wag pilitin kung ayaw, nagbackflow na yung sa dextrose mo oh! Dapat kase di mo to masyadong ginagamit. Pinilit mong magbihis uli ano?! Hay. Nakakastress."

"Sorry."

"De, okay na yan. Wag mo lang uulitin. Gusto mo bang ulitin uli ang pagdextrose sayo? E diba takot ka sa karayom?"

"Paano mo nalaman?"

"Ahh kase, sabi ni Jeron."

Kelan pa nalaman ni Jeron ang phobia ko sa karayom?

"Ars, are we okay?"

"Pwede na rin. Platonic ganon."

Then she started laughing. "Tabi tayo dito, Ars!" Nakita ko namang nagalangan siya pero sa huli ay tumabi rin. Nanunuod kami ngayon ng tagalog film. Hanep puro pala kalaswaan pala to. Naramdaman ko namang natense siya kaya lang di ko malipat kase malayo ang remote.

To hell with this unresisting hormones. I found myself kissing her, she was responding to I could tell, we moved so fast, our tongues having their little escapade then all of a sudden...

"Bro?!" The door swung open and there he was, my brother Axel.

"Labas muna ako, Thom." She went out immediately.

"Ano yun, Thom?! Jeron told me that you're dating the girl that we encountered during your first day of school, so sino siya?!"

"Just a friend kuya."

"Just a friend?! You are cheating on your girlfriend, Thomas! Tangina ano akala mo? Transformers to na pwedeng pareho mong kunin si Optimus Prime at Bumblebee dahil hindi ka makadecide?! You chose them both because you knew too well that you couldn't just stick to one plaything! And fact check, Thom! You know too well na dahil sa pangangaliwa nasira ang pamilya natin, hindi ka na ba nadala?!"

"Kuya nadala ako! Hanggang ngayon apektado ako! Hanggang ngayon naghahanap pa rin ako ng tunay na pagkalinga, all the love I deserve during the years of hell! So don't you dare tell me na hindi ako apektado because I am damn affected by the pain and its consuming me!"

"So just because you crave for love, pinagsasabay mo ang dalawang babae? I never thought you could be this evil."

"Deserve ko to kuya! Deserve ko rin maging masaya!"

"And you never will with what you're doing! If your feelings are fucked up wag mong idamay ang dalawang babae dito! Man up and choose Christopher!"

Christopher. My parents used to call me that kapag galit na galit na talaga sila.

My brother heaved a deep sigh. "You can't keep both of them to yourself, Thomas. Don't be selfish."