Stuck in the Midnight

Chapter 14

14. Seek for justice

Harper

Argh.

Ang sakit ng ulo ko.

I just woke up from a deep sleep, I guess. Nakita ko si Atticus na nasa kwarto ko at naglalaro ng laptop ko.

Hinayaan ko na lang siya. I can't even move. Sobrang bigat ng pakiramdam ko, I can't even utter a word.

Mabuti na lang at napansin ako ni Atticus dahil napagawi siya ng tingin sa akin. Nang makita niyang medyo weak pa ako at namumutla ay nilapitan niya ako.

Hinawakan niya ang noo ko.

"Hala bibeh!" he exclaimed. "Ang taas ng lagnat mo! Doc, doc Oreo!" sabay labas niya.

I closed my eyes and sighed. Maya-maya pa'y dumating na si Oreo na may dalang thermometer at isang basin na may lamang tubig along with a face towel.

"Atticus pakitawag si Aica, sabihin mo magpa-order ng food. Hindi ako makakapagluto ngayon e." Oreo ordered.

"Aye aye, sir!"

Hinipo ni Oreo ang noo ko at napailing. "Tsk, anong nangyari sa'yo at ang taas taas ng lagnat mo?"

Kumuha siya ng upuan sa gilid ng kama ko at sinimulang basain at pigain ang face towel na hawak niya sabay punas nito sa braso ko.

Hindi ako makasagot. Nawalan din kasi ako ng lakas na magsalita. I don't know why, pero sobra, sobraaang bigat ng pakiramdam ko.

Nilagay niya ang thermometer sa bibig ko. Under my tongue to be exact.

"Atticus okay na?!" he shouted. And as if on cue, biglang pumasok si Ignis sa kwarto ko na may dala-dalang mangkok.

"May soup ako dito.." Ignis said. Naglakad siya papalapit sa amin at inilapag ang mangkok na dala niya sa table sa gilid ng kama ko dito.

Napatingin ako kay Ignis habang ginagawa niya 'yon. Mas lalong sumakit ang ulo ko dahil sa nag-pop out na pangyayari sa utak ko--naalala ko na naman kung ano ang nasa DSLR niya.

"Harper? Okay ka lang?" Oreo hissed.

I slowly nodded and returned the gaze to Ignis, walking out of my room while having the straight face--wait.

Is it me or I really saw her smirk?

"Kainin mo 'to." sabay subo sa akin ni Oreo that stopped me from my thoughts.

Ngumanga naman ako at isinubo ang soup na bigay ni Ignis sa akin.

"Masarap ba?"

I slowly nodded and Oreo smiled at me.

AFTER sleeping for few hours, muling nagising ang katawan ko. Nakarinig ako ng tunog ng ulan sa labas kaya medyo gumalaw ako at nakaramdam ng panlalamig sa aking pwesto.

And there, I saw Oreo sleeping at the side of my bed.

My lips formed into a slight smile. Inalagaan pala talaga ako nitong Oreo na 'to. Itong nagsasabi sa akin na weirdo ako, pero sobrang maalaga.

This is why I manage to live with my cousins even though I hate them with their flaws, sometimes. First, si Atticus na sobrang pakielamero sa kwarto ko, but he's really concern to me. Second, si Oreo na lagi akong sinasabihan ng weirdo at pinagsasabihan--or should I say--pinapagalitan? Pero sobrang maalaga, he did this to us everytime na may sakit ang isa sa amin. Si Aica na crybaby at mahilig magsumbong, madadal pero mabait at sweet naman sa akin, o sa amin na rin. Si Ignis na totally weird and creepy, pero may concern din sa akin. Oh, naalala ko na naman tuloy, nabagabag tuloy ulit ako.