Stuck in the Midnight

Chapter 1

1. Email

Harper

"A-aray." mahinang sambit ko habang hinihimas ang ulo ko. Nauntog yata ako sa headboard ng kama na gawa pa sa kahoy.

"Harper?" a voice came out.

Napadilat ako at bumungad sakin ang nagtatakang tingin ng pinsan ko. Wait, what is he doing here?

"What?" tanong ko kay Oreo at tinignan ang kamay kong pinanghimas sa ulo ko.

Whoo, buti walang dugo. Baka nagkasugat ako sa rupok ng kahoy n'on.

"Anong ginagawa mo sa kutsilyo?"

"Huh?"

Tinuro niya ang nasa paanan ng kama ko.

What the fuck?

"Magluluto sana ako pero napansin kong nawawala yung kutsilyo," napailing siya. "Ikaw lang naman ang nag-iisang weirdo dito kaya ikaw ang pinuntahan ko." iiling-iling niya pang sabi habang naglalakad para kunin ang kutsilyo.

"Hindi ako weirdo, baka si Atticus oo." umirap ako. Si Atticus ang nakatatanda naming pinsan na mahilig magtapon ng mga bagay sa kwarto ko.

Hindi na lang ako pinansin ni Oreo at lumabas na agad sa kwarto ko. Hindi ko na lang rin siya pinansin.

Ugh, sakit ng ulo ko.

Napatingin ako sa orasan na nakadikit sa pader.

6:07am

Maghahanda na akong pumasok. Aayusin ko na sana ang kama ko nang makitang may bahid pa ng dugo ang paanan ng kumot.

Napailing ako sa pumasok sa utak ko. Baka si Atticus na naman ang naglagay niyan kasabay ng kutsilyo. Anyway, he disturbs me every night.

"Harper bibeh"

"Ay shit ka!" napatalon ako sa gulat. "Ano ba Atticus! Learn to knock!"

Bakit ba bigla bigla na lang silang pumapasok sa kwarto ko? Morning disturbers.

"Sorry bibeh!" he posed his peace sign fingers. "Can I borrow your lappy toppy?"

"No." I said without looking at him, "You bastard, ikaw ba ang naglagay ng kutsilyo sa kama ko? "

"Whoa, wait there Harper bibeh. I didn't go to your room this week. At bakit naman ako maglalagay ng kutsilyo dyan?" depensa niya.

Whatever.

Atticus's statement is obviously a lie. Walang araw na hindi niya ako ginulo sa kwarto ko.

I just rolled my eyes and ended up giving my laptop to him para tantanan niya na ako.

7:05am

25 minutes before the class starts, dumating ako sa lugar ng lagim na nagngangalang school namin na nagkakagulo.

Well, I got used to Montedro's rumble, hindi nawawalan ng gulo ang malagim na lugar na 'to. Kaya nga lugar ng lagim, eh. Didiretso na sana ako but I heard some gasps and whispers from a bunch of students na nadadaanan ko.

"What kind of email kaya ang sinend ng Principal? Bakit naka lock?"

"You should read the rules before uttering something, 4 am pa daw mabubuksan ang email."

"Weird!"

and so on.

Email?

Binuksan ko ang cellphone ko to check If I received an email too. Halos lahat din kasi ng madaanan ko got their gadgets and they seemed to be checking the email too.

Pagkapasok ko sa room namin, tatatlo pa lang kami. Well, it's too early for ny classmates to arrive by this time. Pero wala akong pake. I don't have closer friends here, though.The two of them are both busy frowning in front of their gadgets. So I just did the same.

Pag upo ko pa lang ay agad kong nilapag ang mga gamit ko. I opened my phone again at nag connect sa wifi ng room namin na hawak ng school.

Agad namang nag appear ang email at meron nga. It came from Mr. De Vero, our principal. Pero hindi tulad ng iba, my email isn't locked.

Well, hindi na ako nagtaka pa. In-open ko agad ito at binasa.

I immediately frowned nang makitang isang link lang pala ang laman n'on. Walang kahit anong description at wala ring greetings. The email is informal, but this came from the respective principal of Montedro's High.

Weird nga.

Kinlick ko na lang ang link. Nang makita kong isa itong video, hinalungkat ko na ang earphones ko. One rule in this school is to avoid any sounds produced by videos or music, exception ang mga for school. Na-conscious lang ako dahil sa dadalawang kaklase ko na tahimik na nakatutok sa gadgets nila. Well, I played the video at habang naglo-loading pa ay kinabit ko na sa tenga ang earphones ko.

What the fuck?!

Muntik ko nang maibato ang cellphone ko sa gulat na laman ng video.

It was a ghost prank!

Tinigil ko agad ang video at binura ang data na naka-save sa browser.

I know our principal is a respective person, pero bakit siya magsesend ng ganito sa lahat?

Lumipas ang oras sa school na walang ibang topic kundi ang locked email. Hindi na ako nagsalita pa kung ano ang laman since I don't care anyway. Bahala silang magulat at maloko.

Sadyang hindi lang mawala sa isip ko na mismong sa principal nanggaling iyon.

Hindi ako makapaniwalang magsesend ng kalokohan ang principal.