SARILMA

2.8K 216 43
                                    

Ne yapacağımı düşünürken yerimde rahatsızlıkla kıpırdandım. Eren'in kolumdan tutup beni kabaca çekmesiyle beraber arabadan çıktım ve sendeleyerek yere düştüm.

Yere düştüğüm anda acıyla inleyerek ağlamaya basladım. Bu halimizi gören taksi şoförü -40 yaşlarında olduğunu tahmin ettiğim amca- arabadan inerek yanımıza geldi.

"Bu ne zorbalık ne diye kızı yere atıyorsun." diye Eren'e çıkıştı. Sonra da bana döndü."Nasılsın kızım bir şeyin var mı?" diye sordu.

Hayır anlamında kafamı salladım. O sırada Eren'e baktığımda düşünceli bir şekilde iki elini saçlarından geçirdiğini gördüm. Göz göze gelince öfkeyle soludu ve taksiciye döndü.

"Sen karışma siktir git!" diye bağırdı.

Taksici sinirlendi. "Asıl sen siktir git! Utanmıyor musun şu kıza böyle kaba davranmaya?"

Eren sinirle takisiciye doğru bir iki adım attı. Tam o sırada araya girerek "ben iyiyim teşekkür ederim siz gitseniz iyi olur." dedim. Yoksa Eren adama kötü şeyler yapabilirdi. Masum birinin benim yüzümden zarar görmesini istemiyordum. Adam bana baktığında zorla gülümseyerek ona baktım.

Yavaşça ayağa kalktım ve taksinin yanına düşen çantamı aldım. Benim iyi halimi gören taksici tatmin olmuş olacak ki istemeden de olsa taksiye binip gitti.

Taksici gidince Eren'le yalnız kaldığım için korktum ve korkmamla birlikte ağlamam da şiddetli bir hal aldı. Kendimi kaldırıma atarak düşmenin etkisiyle acıyan dizlerimi kendime çekerek oturdum.

Eren yavaşça yaklaşıp yanıma oturdu. Onun bu hareketi karşısında ürkek bir şekilde geriye doğru kaydım.

"Damla... Özür dilerim canını yakmak istemedim." dedi.

Cevap vermeden ellerimle göz yaşlarımı sildim. Bu hareketim karşısında çenemi elimle tutarak hafifçe yüzümü yüzüne çevirdi.

Kafamı geri çekerek elinden kurtuldum.

"Ağlama artık... Lütfen." dedi titreyen bir sesle. Sesinin titremesi beni oldukça şaşırtsa da tepkimi belli etmedim.

Ama hala akan göz yaşlarıma hakim olamadım.

"Siktir! Kes artık ağlamayı! Bu... Kötü hissettiriyor." demesiyle bakışlarımı ona çevirdim.

Kalpsiz olan Eren şu an gerçekten kötü gözüküyordu. Gözleri dolmuştu... Nedenini bilmiyorum ama onu böyle görmek benim de canımı açıtmıştı.

~Eren'den~

Nereye baksam Damla'yı görüyordum ve bu beni rahatsız ediyordu. Amına koyayım böyle işin!!

Onun canını acıtmış olmam kendime sinirlenmeme sebep oluyordu. Elimi kırsaydım da onu arabadan öyle indirmeseydim.

Kaldırıma oturup ağlaması da içimde ölen birşeyleri harekete geçiriyordu. Onu o halde görünce fazla duygusala bağlamıştım. Ama bazı şeyleri saklayamazdım. Üzgün olduğumu onunda görmesini istemiyordum.

Yavaşça yanına sokularak oturdum. Bu hareketim karşısında yavaşça geriledi.

"Damla... Özür dilerim canını yakmak istemedim." dedim.

Cevap vermedi ve göz yaşlarını sildi. Bir müddet konuşmasını bekledim ama cevap vereceği yoktu. Çenesini elimle tutarak hafifçe yüzünü yüzüme çevirdim.

Kafasını geri çekerek elimden kurtuldu. Böyle yapması daha da kötü hissetmeme sebep oldu.

"Ağlama artık... Lütfen." dedim. Gerçekten ağlamasını istemiyordum. Herkesin yanında gülerken benim yanımda ağlaması haksızlıktı."Siktir! Kes artık ağlamayı! Bu... Kötü hissettiriyor." dememle bakışlarını bana çevirdi.

Yumuşacık bakan gözlerinin içine bakamak benimde gözlerimin dolmasına sebep oldu.

Noluyor lan!!

Bir müddet bakıştık. Bir cevap vermesini bekledim. O ise kollarını boynuma dolayarak bana sıkıca sarıldı. Bu hareketi beni şaşırtsa da bende ellerimi beline yerleştirdim.

Sanırım su an beş yaşımdan beri ilk defa birine gerçek anlamda sarılıyordum. İnsana kendini iyi hissettiren bir duyguydu. Damla'nın saçlarının kokusu beni benden alıyordu. Kokusunu içime çekerek gözlerimi kapadım.

Bu kızda birşeyler vardı. Bana derinden birşeyler hissettiriyordu. Daha önce tatmadığım garip bir duyguydu bu.

Sanırım eski gülebildiğim ve neşeli günlerimi özlemiştim. Şu an Damla'nın bu eşsiz kokusu da özlemimi körüklüyordu.

Bir an Damla'nın daha doğrusu çevremdeki çoğu insanın benim yüzümden zarar gördüğü aklıma geldi.

Siktiğimin hayatı bana hiç gülmezdi. Damla'nın yanımda zarar görmesini istemezdim. Ama şu an kokusu düşünmemi engelliyordu.

Oy verin ❤
Bölüm hakkındaki düşüncelerinizi yorumlayın💖💖

Biliyorum çok kısa oldu ama özür dilerim.

Ayrıca bana sormak istediğiniz sorular varsa buradan cevaplayamıyorum.

Yazara ulaşın:
İnstagram: irmakafiyon

Dm den sorularınızı atabilirsiniz
Teşekkürler 💗

KALPSİZ VELİAHTHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin