Telaşla ellerimi saçlarıma götürdüm. Valizimde bir sürü silah vardı. Bunlar buraya nasıl girmişti? Aceleyle valizimin kapağına baktım, aynı zamanda kapı hala yumruklanıyordu. Valizimin kapağına baktığımda ismimin yazması gereken etiket yoktu. Bu benim valizimde değildi. Öyleyse kimindi?
Valizimin kapağını kapatıp hızla aşağıya indim. Üstümü başımı düzelttim ve derin bir nefes aldım. Kapı hala yumruklanıyordu. Anlamıyorum ki açmıyorsak yokuzdur hala neden ısrarla çalıyorlardı. Kapıya yaklaştım yumruklanmanın gürültüsüyle irkilerek gözlerimi kapadım. Derin bir nefes daha aldıktan sonra kapıyı açtım. Önümde iki tane iri adam arkalarındaysa benim yaşlarımda genç bir erkek yanındaysada takım elbiseli bir adam vardı.
Genç çocuğa dikkatle baktığımda dün otobüsten inince gördüğüm yakışıklı olduğunu fark ettim. Tabi ya valizlerimiz aynıydı sanırım yanlışlıkla onun valizini almıştım. Ama o kadar silahın ne işi vardıı valizde? Sert bir erkek sesiyle irkildim.
"Damla denilen sen misin?" dedi. 'Damla denilen' mi? O nasıl bir cümledir ya kaba şeyler. Tabii bunu dıştan belli edemedim sadece kafamı salladım.
"Valiz sende mı?" diye sordu.
"Ne valizi?" dedim cılız bir sesle. Korkmuştum.
"Uzatma" diyerek bağırdı ve beni hızlıca kenara itti. Sırtım sert duvarla çarpışınca açıdan yüzümü buruşturdum. Arkadaki yakışıklı çocukta bu halime güldü. Terbiyesiz!!!
Adamlar evi dağıtarak aramaya başladılar. Sinirle kaşlarını cattım.
"Ne istiyorsunuz! Evime bu şekilde giremezsiniz!" diye bağırdım. Sesim kendinden emin bir şekilde çıkmıştı. Ama hiçbiri beni takmamıştı.
"Eren üst katlara bak oğlum!" dedi arkadaki adam benim yaşlarımda olan çocuğa.
Adının Eren olduğunu öğrendiğim çocuk kafa salladı ve merdivenlere yöneldi. Hızlıca önüne geçip onu durdurdum.
"Geçemezsin! Şimdi hemen çıkın evimden!" diye bağırdım tekrardan elimle kapıyı göstererek, bu sefer sesim biraz daha yüksek çıktı.
Hiç beklemediğim bir hareketle çenemden sıkıca tuttu ve itti. Sırtım duvarla buluştuğunda eli hala çenemdeydi ve daha da sıkmaya başladı. Çenem her an kırılabilirdi. Gözlerine baktığımda öfkeyle bana bakıyordu.
Korkuyla birlikte gözlerim yanmaya başladı.
"Sen kimsin lan benim yolumu kesiyorsun?" dedi sert bir şekilde.
Cevap vermedim ama çok korkuyordum. Gözümden bir yaş süzüldü. Eren ise elini hızla beline götürüp birşey çıkarttı. Eline dikkatle baktığımda çıkardığı şeyin silah olduğunu gördüm.
Dehşetle gözlerim büyüdü. Ellerimi Eren'in göğüsüne koyup hızla ittim fakat bir santim bile oynamadı. Silahı bana doğru yaklaştırdıkça korkuyla çırpınmaya başladı. Aynı anda ağlamam da şiddetlenmişti. O ise bu halimden zevk alıyordu resmen.
"Valiz nerde?!" dedi sert bir sesle.
"Yu...yukarıda. Odamda." dedim hıçkırarak.
"Gidin yukarıdaki odalara bakın lan!" diye bağırdı iki adama.
"Tamam efendim." diyerek hızla yukarı çıktılar.
Bense çırpınmayı bırakmıştım. Artık sadece ağlıyordum.
"Şimdi şunları aklına sok eğer bu olaydan birine bile bahsedersen gebertirim seni anladın mı?!" diye sordum. Cevap vermedim. "Anladın mı dedim!" dedi bu sefer daha yüksek bir sesle.
