Kingdom Love

Prensler Tam Bir Baş Belası.

" Evli olmak nasıl bir duygu?" Gülüp elimdeki taşı göle fırlattım. Bir iki defa sekerek suyun yüzeyinde dalgalar oluşturdu.

" Güzel." Alex de benim gibi bir taş alıp göle attı. Biraz sustuktan sonra " Artık ben kral olduğuma göre.." diye başladı. Ona döndüm. Ciddi görünüyordu. " .. İstemiyorsan Joseph'la evli kalmak zorunda değilsin. Yani, barışı bozabi--"

Sözünü kestim " Ben Joseph'ı seviyorum." Gözlerini kocaman açıp bana baktı " Anlamadım?"

Gülümseyerek elime bir taş daha aldım " Anladın. Sadece beni utandırmak istiyorsun."

Kahkaha attı " Demek artık utanıyorsun da. Gerçek bir leydi oldun kardeşim."

" Kapa çeneni!" diye bağırarak koluna vurdum. Hiçbir şey hissetmemiş gibi gülmeye devam etti.

" Annem.." diye başladığımda yüzündeki gülümseme soldu. Aldırmadan sözlerime devam ettim" Çok yıpranmış. Çökmüş. Gittiğim zaman ki gibi değil."

" Son bir kaç günde oldu. Babam öldükten sonra odasından pek çıkmamaya başladı."

" Beni evlilikle ilgili sorguya çekmediğine göre gerçekten kötü olmalı."

Hafifçe güldü " O konuda benimle meşgul."

Kaşlarımı çatıp ona döndüm " Nasıl yani?"

" Sürekli bir leydi bulup evlenmem gerektiğini söylüyor." Annemi taklit edip devam etti " Kraliçesiz bir kral, kral sayılmaz." Ben gülerken kendi sesiyle konuşmaya devam etti " Bir varisim olması gerektiğini düşünüyor."

" Haklı aslında. Babam öldüğünde krallığa geçecek birisi vardı Alex, sen vardın. Artık sen de kral olduğuna göre, senin de bir varise ihtiyacın var."

Güldü " Her ne kadar inkar etsen de aynı annem gibisin." Merakla bakınca açıkladı " O da aynılarını söyledi. Ve ben de ona, zaten bir tane varisin olduğunu söyledim."

Meraklı bakışlarımı sürdürdüm " Kim?"

" Sen." Şaşkınlıkla ona bakmaya devam ettim. Sanki normal bir şey demiş gibi bir taş daha alıp göle attı. Yutkunup " Sen ciddisin." dedim.

" Evet, öyleyim. Bana bir şey olursa,umarım olmaz,tahta geçecek olan kişi sensin."

" Saçmalama Alex. Ben tahta geçemem."

" Neden? Sen Albian prensesi değil misin?"

" Öyleyim ama aynı zamanda bir Craster'la evliyim."

" Fark etmez. Crasterlar artık bizim dostumuz. Bu tahta geçmeni tehlikeye sokmaz."

Tekrar göle baktım " Annem haklı. Acilen evlenmen lazım."

" Sorun şu ki.." Güldü " Ben senin gibi aşık değilim."

" Benimle dalga geçmeyi keser misin? Ayrıca bir an önce olsan iyi olur. Varis olmak çok stresli bir şey." Kahkahası bütün ormanı kaplamıştı. Ben de güldüm. Eve dönmek güzel...

**

" Neler oluyor?" Atlarımızı durdurduk. Herkes bir taraflara kaçıyordu. Şövalyeler hazırlanıyordu. Alex " Öğreniriz." diyerek atından aşağı indi. Ben de onun gibi atımdan indim ve peşinden gittim. Geldiğimizi gören şövalyelerden biri hemen yanımıza geldi. " Kralım." diyerek selamını verince abim hiç zaman kaybetmeden " Neler oluyor? Ne bu hareketlenme?" diye sordu. Şövalye tam cevaplayacakken arkasından " Alex." diye seslenen Joseph geldi. Yanımıza geldiğinde şövalyeye dönüp " Ben anlatırım. Sen gidip hazırlığına devam et." deyince adam, yanımızdan ayrıldı.