Kingdom Love

Epilog Bölüm -3-

"Alex!" Bana döndüğünde koşup boynuna atladım. Artık bir kral olduğu, ya da benim bir anne olduğum umrumda falan değildi. O hala benim abimdi ve istediğim zaman, istediğim yerde sarılabilme hakkına sahiptim öyle değil mi?
"Hey, ben de seni özledim." Ondan ayrıldığımda yanımıza gelen Joseph'a sarıldı "Nasılsın Joseph."
"Gayet iyiyim. Sen de öyle görünüyorsun."
"Ah, evet." Etrafına bakındı "Küçük yeğenim nerede?" Üzgün bir şekilde bana baktı "Yoksa getirmediniz mi?"
"Hastaydı. O yüzden Zach'le birlikte sarayda kaldı. Aslında sana bu yüzden kızmalıyım. Beni oğlumdan ayırdın. Hem de sıradan bir ziyafet için."
"Sıradan bir ziyafet değil Katerina. Amanda ve benim için çok önemli." Ah, evet Amanda. Abimin sevgili karısı. Ondan hoşlandığım söylenemezdi. Kibiri, bakışları, konuşmasındaki küçümseme.. Nedense bunları bana karşı pek uygulayamıyordu. Alaycı bir şekilde güldüm "O nerede? Ah, dur tahmin edeyim; hastalandı mı yoksa? Eminim akşama iyi olur."
Alex söylediklerimi duymamazlıktan geldi "Amanda'nın ailesinden herkes burada olacak. Abisi, babası, herkes... Benim ailem olarak senin burada olman gerekiyordu."
"Burdayım gördüğün gibi. Hiçbir kaçma yolu bulamadım." Joseph yüzündeki gülümsemeyle yanımda durup hiçbir şey söylemeden dinliyordu.
"Senden istediğim tek bir şey var." Kaşlarımı kaldırıp merakla bakınca devam etti "Onlara karşı bu kadar sivri dilli olma. Ne düşünüyorsan tersini söyle."
Omuz silktim "Denerim. Artık dinlenebilir miyiz?"

***

"Tanrım! Bu kızdan ciddi anlamda nefret ediyorum."
"Abini kıskanıyor olabilir misin acaba?"
Çatık kaşlarla Joseph'a baktım "Ne? Hayır."
"Hey, Joseph!"
"Arthur! Merhaba." Ve işte Joseph başka bir prensle -ya da kral her neyse- konuşmak için yanımdan ayrılmıştı. Şarabımdan bir yudum alırken etrafıma bakındım. Herkes halinden memnun, eğleniyor görünüyordu. Abimin ziyafet vermeyi iyi bildiği belli oluyordu. Umarım ülkeyi de böyle iyi yönetiyordur.
"Katerina." Arkama döndüğümde gülümseyerek bana doğru gelen abimi ve Amanda'yı gördüm. Yanlarında tanımadığım biri daha vardı. Esmer, Alex'ten biraz uzun biri. Aslına bakarsanız yakışıklı denebilir. Yanıma geldiklerinde Alex direk konuşmaya başladı "William, seni kardeşim Katerina ile tanıştırayım." Yüzüme sahte bir gülümseme yerleştirirken abim devam etti "Katerina, William Amanda'nın kardeşi." Aman ne güzel. Uzanıp elimi öptükten sonra yan bir gülümsemeyle "Memnun oldum leydim." dedi.
"Ben de." Alex'in uyarıcı bakışlarını görmemeye çalıştım. Çünkü o bakışlar, soğuk davranmamamı söylüyordu ve benim umrumda değildi.
"Leydi Katerina'nın çok güzel olduğunu duymuştum ama doğrusunu isterseniz bu kadarını beklemiyordum."
"Teşekkür ederim sör ama bence fazla kibarlık gösteriyorsunuz."
"Kibarlık olsun diye söylemiyorum leydim. Bundan emin olabilirsiniz."
"Katerina." Ah, neden herkes adımı söyleyip duruyordu? Başımı yana çevirip yanımıza gelen Joseph'a baktım. O bana bakmak yerine çatılmış kaşlarla William'a bakıyordu. Birileri kıskanmıştı ha? Gülümseyerek kolumu arkadan beline doladım ve "İzin verin size eşim Joseph Craster'ı tanıştırayım." dedim.
"Evli olduğunuzu bilmiyordum." William'ın şaşkın ifadesi karşısında kahkahamı tuttum.
"Söylemeyi unutmuşum demek ki. Bağışla beni sevgili abiciğim." Amanda'nın bunu kasıtlı yaptığı belli oluyordu. Kendi abisini bile utandırabilecek bir kapasiteye sahipti. Bir de bana neden sevmediğimi soruyorlar!
"İzninizle leydimi dans için sizden çalıyorum." Joseph beni diğerlerinin dans ettiği yere doğru sürükledi. Dans etmeye başladığımızda demin ki kahkahamı serbest bırakarak "Bakıyorum birileri kıskanç olmaya başladı." dedim. Kaşlarını çattı "Ne? Ben mi? Ne zaman?"
"Evet, sen. Biraz önce beni Sör William'dan kıskandın. Gözümden kaçtığını sanma Joseph."
Bu sefer gülme sırası ondaydı "Sör William mı? Onu kıskanmak için bir nedenim yok."
Masum bir yüz ifadesi takındım "Neden? Sör William gayet yakışıklı, güçlü biri. Her kadının isteyeceği türden."
"Ablası gibi. Amanda da her erkeğin isteyeceği biri. Alex çok şanslı."
Uzaklaşıp kollarının arasından çıktım "Gidip onunla dans et o zaman." Gülerek beni yine kollarının arasına aldı "Kıskanç olan kimmiş?"
"Sen."
"Çok inatçısın Katerina."
Kendimiz beğenmiş bir tavır takındım "Ama yine de beni seviyorsun."
"Evet, haklısın. Seviyorum."

Size söz verdiğim gibi 3.epilog bölüm :) Bunu pek beğenmedim aceleye geldi aslında. Her neyse hepinizi çok seviyorum öpüldünüüüz :*