Last Chapter

152 5 1
                                    

He sighed. He sighed for the nth time, tumingin siya sa salamin. Staring at himself wearing a black tuxedo, a black bow tie, black slacks, and a black leather shoes. He sighed again.

"Jimin." Ngiti ng kaniyang ina. "You've grown up so much. I am so proud of you." His mom hugged him from the back, pero isang ngiti lamang ang naisagot niya.

"Come closer my baby, I'll fix your hair." She laughed.

"Ma, I'm not your baby anymore. Look, I'm getting married later. I'll have my own family." Jimin pouted. Ikakasal na siya, dapat niya bang ikasaya 'yon o dapat niyang ikalungkot?

"Kahit na, you're still my baby." His mom pinched his cheeks. "You know what, I never thought someday you'll have your own family. Because you're such a jerk back then. Hindi ko alam na magkakaroon ka ng serious relationship, lalo na isang magandang babae." His mom said while fixing his hair. Jimin just smiled.

"You're so handsome, Jimin. Your wife is so beyond lucky to have you." His mom smiled.

"Ma naman ang drama mo. 'Wag kang iiyak mamaya ha, di pa naman ako mamatay. Oa ka naman ma." Jimin laughed, his first laugh today. His first laugh since that day.

His mom pouted, "Of course it's normal. Mararamdaman mo din ito kapag ikakasal na anak niyo."

"Jimin, let's go." Tumingin ang mag-ina sa nagsalita, "Yes dad," Jimin smiled sheepishly. Tumingin siya sa kaniyang ina tsaka ito ngumiti. "Love you ma," he hugged his mom.

Lumabas na siya sa kaniyang kwarto at sinundan niya ang kaniyang ama.

"Jimin,"

"Yes, dad?" Tumingin siya sa kaniyang ama, nakangiti ito sakaniya. "I'm proud of you."

He pursed his lips as he went inside their car. Hindi niya alam pero bigla siyang nakadama ng kaba. Hindi niya alam kung anong dahilan kung dahil ba sa ikakasal na siya o may iba pang dahilan. He shook his head to erase those thoughts.

They finally arrived at the church. Lahat ng nakakasalubong niya kinocongratulate siya at isa lang ang sagot niya. Isang ngiti. Isang mapait na ngiti. As soon as he reached inside nakita niya ang bestman niya nakipaghigh five sa kanya.

"Ikakasal ka pero yang mukha mo parang namatayan." sabi sa kanya.

"Sira ka talaga Namjoon hyung!"

Lumabas siya para lumanghap muna ng hangin. His phone suddenly rang and Taehyung's name appeared on the caller id.

"Jimin. The ceremony was about to start." sabi sa kanya ng tatay niya at tumango lang siya.

His phone kept on ringing at nagdadalawang isip siya kung sasagutin niya ba o hindi. Bakit naman siya tatawagan ni Taehyung ng walang dahilan. Yan yung mga bagay na dumadako sa isip niya.

His phone rang again as he heard his father called him.

"Jimin, get inside now. Your bride will be here in just a few minutes." his dad uttered.

Hindi niya alam pero kusa niyang sinagot yung tawag. He heaved a deep sigh bago ilagay sa tenga niya ang telepono.

"Jimin." he heard his father called at nakita na rin niya na parating na yung sasakyan ni Korene.

"Taehyung." sagot niya.

"Jimin si Eira." lumakas ang tibok ng puso niya pagkarinig niya sa pangalan ng babaeng pinakamamahal niya.

"We need you." taehyung's voice were trembling that made him nervous too.

"What happened?" he asked while fidgeting his fingers.

His Tears Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon