The Next Level Ft Muke Clemmings <3

chapter 24

Michaels point of view
Het is weer maandag. Het weekend was enorm gezellig met Luke. Alleen vandaag zit ik weer de hele tijd bij Niall en dat gaat akward worden. De kus ben ik nog niet vergeten en ik weet dat het uitgepraat moet worden. Niall ontlopen heeft geen zin.

Luke slaat van achter zijn armen om me heen.
"Wat sta jij te dromen?" Vraagt hij.
"Luke, ik moet met Niall gaan praten, maar ik durf niet alleen. Het gaat enorm akward worden" zeg ik.
"Wat is er dan?"
"Niall heeft me gekust"
"Ohja. Ik ga wel met je mee, sweetheart" zegt Luke lief. Ik bedank hem en draai me om in zijn armen en zet mijn lippen op die van hem.

Luke en ik lopen samen wiskunde in. We zijn net op de bel binnen en gaan zitten op onze plek. Ik voel Niall naar me kijken maar ik negeer het even. Ik wil het niet lastiger maken dan het al is. Luke legt zijn hand op mijn bovenbeen. Ik kijk Luke aan. Hij knikt als teken dat ik met niall moet gaan praten. Ik knikt terug en stoot niall zachtjes aan.
"Wat?" Vraagt hij bot.
"Niall, we moeten praten" zeg ik.
"Oke dan, waarover?" Vraagt hij alsof hij dom is.
"Over onze kus"
"Ik weet het, je hebt spijt en vindt natuurlijk luke leuker" zucht niall. Ik kijk hopeloos luke aan, die mij bemoedigend terug aankijkt. Toch heeft hij besloten om zich er mee te bemoeien.
"Niall, moet je eens luisteren. Michael heeft niet gekozen voor die kus. Hij was in de war en zocht steun bij jou. Michael vroeg niet om een kus. Michael vroeg om steun. Dat jij je hormonen niet in bedwang kan houden in niet ons probleem. Michael is direct na die kus naar mij gegaan. Niall, accepteer gewoon dat Michael mij leuker vindt en jij liam hebt. Michael zou nooit hetzelfde voor jou voelen dan jij voor hem" zegt luke 'subtiel'. Niall lijkt de keiharde waarheid in te zien en houdt zich stil.

In de pauze bots ik per ongeluk tegen iemand op.
"S-Sorry" stotter ik. Luke komt naast me staan. Ik kijk degene aan tegen wie ik aan botste. Het is een jongen met zwart haar en tatoeages.
"Het is oké" zegt de jongen. De jongen wrijft over zijn tatoeages op zijn arm heen.
"Zayn, kom je nog?!" Roept een meisje verder de gang in.
"Ik kom al" Roept de jongen die blijkbaar Zayn heet. "Sorry ik moet gaan" zegt hij en loopt weg. Oké, dat was... apart.
"Wat was dat?" vraagt Luke.
"Ik heb geen idee, maar iets in mij zegt dat we hem vaker gaan treffen" antwoord ik.
"Dat denk ik ook" stemt Luke met me in.

Soms zijn Luke en ik zo verschillend en de andere keer zo hetzelfde en toch zijn we altijd twee handen op één buik. Luke en ik begrijpen elkaar en bovenal; houden van elkaar en daar draait het om. We hebben een eigen verhaal, passie, voorkeur en elkaar op de juiste manier leren kennen.

Heey pinguïns nieuw hoofdstuk hier. Ik heb toch nog kunnen updaten dit weekend. Met de jurk is het gelukt. Mijn zus vind de 18 repen chocola geweldig.
Alleen ik heb een klein probleempje... Ik vind een jongen leuk, maar dat is een vriend van mij. Ik wil graag meer zijn, maar als ik het hem vertel, verpest ik misschien onze vriendschap en dat wil ik niet. Weet iemand mij een raad? Ik zit met mijn handen in het haar. Please als iemand weet wat ik moet doen, wil diegene mij dan adviseren wat.
Hope you like it
Comment vote
Love you all
Xx Dagmar