The Next Level Ft Muke Clemmings <3

chapter 36

Michaels point of view
Luke is net weer terug.
"En? Is het gelukt?" Vraagt Hope hoopvol. Luke knikt enkel en loopt naar me toe. Jij plaats een kus op mijn kruin en gaat dan tussen Jai en mij inzitten. Jai gaapt eens. "Oh ja natuurlijk. Het is al laat. Als jullie willen mogen jullie naar huis. Luke ik zal je cijfers aanpassen en ik zal jullie dan met rust laten" zegt Hope. We knikken alle drie en staan op. We geven Hope een hand en gaan dan weg.

"Luke, wat is daar gebeurt?" Vraagt Jai als we op straat lopen. De donkere nacht laat ons donkere schimmen van huizen zien. De straatlantaarns schijnen om de duisternis enigszins te laten verdwijnen.
"Niks bijzonders eigenlijk. Ik kreeg een papiertje met een raadsel dat leek uit de Middeleeuwen te komen. Het was gewoon logisch nadenken. Niet meer niet minder" zegt Luke. Ik sla mijn arm om luke heen. Ik zie dat hij moet glimlachen, omdat we net bij een straatlantaarn lopen.
"Jai, zullen we je thuisbrengen? Het is nogal laat" stel ik voor.
"Als jullie willen, zou dat fijn zijn" zegt hij. Ik knik. Jai wijst ons de weg richting zijn huis. Hij woont blijkbaar vlakbij school. Zo hoeven wij ook niet om te lopen. Ik kijk op mijn horloge en zie dat het al half twee is. We zwaaien Jai uit en lopen dan verder naar de kamer van Luke, Ashton, Calum en mij.
"Luke, ik ben wel een beetje moe" zeg ik en laat een gaap horen.
"We zijn bijna thuis, sweetheart" zegt Luke. Ik knik. Een naar gevoel bekruipt me.
"Luke, ik ben wel een beetje bang" fluister ik.
"Komt het door de film van gisteravond? Als dat zo is, gaan wij niet meer ghostbusters kijken hoor" zegt hij serieus.
"Nee luke, ik heb het gevoel dat iemand ons volgt" fluister ik nog steeds. Lukes gezicht betrekt. Hij pakt mijn hand en we gaan iets sneller lopen. Opeens voel ik een hand op mijn schouder. Ik gil het uit van angst en laat van schrik lukes hand los. Ik draai me om en zie degene die ik niet meer wou zien. Ik had 'haar' in jaren niet meer gezien. Luke draait zich nu ook om. En kijkt 'haar' aan.
"Clifford" spreekt 'ze'
"Gabrielle" zeg ik.
"Dat is even geleden" zegt ze met haar schelle stem.
"Ja, ja dat klopt" zeg ik.
"Michael? Wie is dat?" Vraagt Luke.
"Luke, dit is Gabrielle, mijn ex-vriendin en ook mijn laatste vriendin" zeg ik. Luke steekt netjes zijn hand naar haar uit.
"Hi, ik ben luke" zegt hij.
"Michael, is dit je vriend?" Vraagt Gabrielle. Het lijkt een onschuldige vraag, maar ik ken haar langer.
"Ja" zeg ik. Ik probeer mijn stem zo neutraal mogelijk te houden.
Gabrielle is de rede waarom ik gay ben geworden. Nu ze terug is, gaat het niet leuker maken.
"Pas op hoor, Michael is niet zoals hij zich voordoet. Het is een jongen vol geheimen" zegt ze tegen luke.
"Hoe bedoel je?" Vraagt hij.

Heey pinguïns nieuw hoofdstuk hier. Ik was drie weken op vakantie en had geen wifi. Het was heel leuk. Maar vandaar dat ik niet heb geüpdatet. Hopelijk komen er van de week nog nieuwe delen online.
Hope you like it
comment vote
Love you all
xx dagmar