The Next Level Ft Muke Clemmings <3

epiloog

Michaels point of view
"Ik kom je vanmiddag wel ophalen schat" zeg ik.
"Waarom? Je komt me nooit ophalen? Ben je ontslagen ofzo?" Vraagt Luke gelijk ik lach eens.
"Nee ik ben vanmiddag vrij. Ik wou graag tijd met jou doorbrengen" zeg ik.

Die middag sta ik voor de universiteit waar luke op school zit. Ik ben zo trots dat hij is fan doorstuderen. Ikzelf heb een baan aan geboden gekregen en help nu tieners met een depressie. Het klinkt saai, maar eigenlijk is het erg leuk.
Ik kus luke en stap dan de auto in.

"Je moest net de andere afslag hebben naar huis" zegt Luke stomverbaasd.
"Ik wou ook nog niet naar huis" lach ik. Luke kijkt me vreemd aan.

We komen aan op een een weiland. Niet bijzonder ofzo, maar voor ons wel. Altijd als wij een weiland zien, komt er een glimlach op onze gezicht. Het doet ons denken aan onze eerste date, acht jaar geleden. Het is niet hetzelfde weiland, maar dat maakt niet uit. Ik stap uit de auto en jog naar lukes kant. Ik hou de deur voor hem open en glimlach eens. In het weiland staat een grote eik. Daaromheen heb ik allemaal waxinelichtjes neergezet. Er licht een kleedje met een mandje. Ik begeleid luke naar het kleedje.
"Dit is prachtig Mikey" zegt hij adembenemend. Het schemerd al een beetje wat het een romantisch effect geeft.

"Lukey?" Vraag ik ineens zenuwachtig. Ik til hem omhoog.
"Wat is er, sweetheart?" Vraagt Luke. Ik ga op mijn knie zitten.
"Lieve lieve luke. We zijn nou al acht jaar samen en nog steeds elke dag hou ik steeds meer van je. Zou je met me willen trouwen?" Vraag ik. Hij slaat verrast zijn handen voor zijn mond.
"Omg Mikey, ja!" Zegt hij blij. Ik sta op en zoen hem teder. Wat ben ik blij dat hij ja heeft gezegd.

Heey pinguïns hier is dan de epiloog. Ik hoop dat jullie deel drie gaan lezen.