Forbidden (H.S. Fanfiction)

Five

Μπαίνουμε στο δωμάτιο και ξαπλώνω δίχως να αλλάξω τα ρούχα μου. Κλείνω τα μάτια μου αλλά η φωνή της Nadine δεν με αφήνει να τα κρατήσω για πολύ ώρα κλειστά.

«Αυτές οι κοπέλες είναι τόσο καλές! Ειδικά η Becca! Από που τις ήξερες;»

«Δεν τις ήξερα, τώρα τις γνώρισα. Μόνο τον Harry ήξερα από όλη αυτή την παρέα.»

«Χμμ πολύ όμορφο παιδί πάντως. Και αυτό που έκανε όταν άγγιξε το χέρι μου ήταν τόσο τέλειο! Άκουγα ένα σφύριγμα που όσο περνούσε η ώρα γινόταν και πιο δυνατό! Πως το κάνει;"

«Δεν έχω μάθει ακόμα αλλά ελπίζω να μάθω σύντομα.» Δεν μπορώ άλλο πια με αυτό το τζιν οπότε σηκώνομαι και βάζω πιτζάμες. Οι πιτζάμες μου είναι μια κοντομάνικη φαρδιά γκρι μπλούζα και ένα μπλε σόρτς. Προσπαθώ να πιάσω τα μαλλιά μου σε έναν τέλειο κότσο που να μην πέφτει αλλά είναι αδύνατον καθώς τα μαλλιά μου είναι μακριά μέχρι το στήθος μου και με μικρές μπούκλες. Με κάνουν να μοιάζω περισσότερο στην ηλικία μου και επίσης με κάνουν πολύ γλυκούλα. Ωστόσο όμως τα έχω βαρεθεί τόσα χρόνια και θέλω οπωσδήποτε μια αλλαγή. Δεν θα κάτσω να το σκεφτώ τώρα αυτό οπότε ξαπλώνω και κοιτάω το ταβάνι... Αύριο πρέπει να είμαστε στην πρώτη μας τάξη αρκετά νωρίς το πρωί οπότε πρέπει να κοιμηθούμε καλά. Πρέπει να αρχίσω να κάνω και μερικές εργασίες και ασκήσεις για να είμαι πιο μπροστά. Θα εκμεταλλευτώ πολύ τα Σ/Κ φέτος.

«Πότε τον γνώρισες;» Με βγάζει από τις σκέψεις μου και γυρνάω για να την κοιτάξω. Είναι και εκείνη ξαπλωμένη στο σύννεφο της φορώντας πιτζάμες.

«Σήμερα πριν πάμε στο δάσος,τότε που πήγα να πάρω τα milkshake. Έπεσα πάνω του κατά λάθος και μετά έπεσε το milkshake σου στις μπότες του... Και κάπως έτσι τον γνώρισα.» Της λέω απορρίπτοντας τις λεπτομέρειες. Έχω να πω ότι αυτός ο τρόπος γνωριμίας μου άρεσε πάρα πολύ. Δεν συμβαίνει σε πολλούς να γνωρίσεις κάποιον επειδή του έριξες κατά λάθος σαντιγί στα παπούτσια του. Προσπαθώ να σκεφτώ έναν τελείως διαφορετικό τρόπο στο να γνωριστούμε αλλά δεν νομίζω να υπάρχει καλύτερος από αυτόν. Εντελώς αυθόρμητα,χωρίς καν να το σκεφτώ,σχηματίζω ένα πλατύ χαμόγελο στο πρόσωπο μου.

«Προς τι αυτό το υπέροχο χαμόγελο Ivanna; Για τον Harry;;» Ρωτάει και απότομα πετάγομαι από το κρεβάτι για να την κοιτάξω.

«Τι;; Όχι βέβαια!! Ήταν απλά ένα απόλυτα αυθόρμητο χαμόγελο! Ναι αυτό ήταν,ένα απόλυτα αυθόρμητο χαμόγελο...»

«Ένα απόλυτα αυθόρμητο χαμόγελο... Κατάλαβα,σου αρέσει!»

«Όχι, δεν μου αρέσει ο Harry!! Τον γνώρισα σήμερα! Δεν θα μπορούσα ποτέ να έχω συναισθήματα για κάποιον μέσα σε λιγότερο από 24 ώρες!» «Ποτέ μην λες ποτέ... Καληνύχτα Ivanna!»Μου κλείνει το μάτι και γυρνάει πλευρά για να κλείσει το φως και να κοιμηθεί. Άλλη μια φορά να μου κλείσει κάποιος το μάτι θα τον βρίσω κι ας μην πρέπει. Δεν έχω βρίσει ποτέ κανέναν, ούτε καν στο μυαλό μου... Έχω τρόπους, πράγμα καλό για εμένα.