Nightmare...
Nagising ako sa kadahilanang may tumatawag sa pangalan ko. Boses iyon ng lalake and it isn't familiar on my ears. Hindi ko kilala ang boses na iyon.
"Where are you?" Tanong ko at bumangon sa aking kama. Nagulat ako nang paglabas ko sa aking kwarto ay tumambad sa akin ang kagubatan. May nagsilaglagan din na petals mula sa kalangitan at napapangiti ako dahil doon. Napansin ko ang pag-iba ng paligid. Unti-unti iyong lumiwanag at tumambad sa akin ang napaka gandang wedding ceremony.
"Ate!"
i saw paula. Bigla niya akong hinawakan sa braso at hinila papalapit sa dulo ng red carpet na iyon. Saka ko lang napansin ang aking damit. Naka damit pangkasal ako at hindi ito ang damit na sinuot ko nung kinasal ako. Kumunot ang noo ko kay paula.
"Anong meron? Why am I here?" Imbis na sagutin niya ako ay nginitian niya lang ako at iniwang nakatayo sa dulo ng red carpet. Napapailing na sinundan ko ang helera ng red carpet at sa kabilang dulo nito ay may naaninag akong lalake na nakatayong nakatalikod mula sa akin. May nakita rin akong pari sa harapan ng lalakeng iyon. At nakita ko rin ang mga bampirang nakaupo sa kani-kanilang mga upuan. Napakunot lalo ang noo ko sa nadatnan.
Anong meron? Bakit biglang may kasal na nagaganap?!
"Please all stand. The bride is coming!" Narinig kong salita ng isang babae at nakangiting nakatingin sa akin. And I know this girl....she's Cloe!
Naguguluhang napatingin ako sa mga taong nagsisimula ng tumayo habang pumapalakpak. No...this is not my wedding! Cloe is not there in my wedding! What happened?!
"My lady...go." napatingin ako sa gilid ko ng may magsalita and I saw a guy. And his face is blurd! I can't even notice who this guy is!
Nilapitan naman ako nung isa at marahan niya akong tinulak. Napalingon ako sa kanya at hinawakan siya. Even this one's face is blurd also.
"No, wait! Hindi ako ang bride dito!" Sabi ko sa kanila ngunit hindi nila ako pinansin at patuloy parin sila sa pagtutulak sa akin.
Wala akong nagawa doon kaya sinunod ko nalang ang gusto nila. Whatever prank is this, i'm really going to rip the neck of the one who did this!
habang naglalakad ako, napansin ko ang mga mukha ng mga tao sa paligid. Wala silang mga mukha. Tanging si Paula at si Cloe lang ang nakikita kong may mukha! Anong nangyayari?
Sa wakas ay narating ko na ang altar na iyon ngunit itong lalake sa harapan ko ay nanatili paring nakatalikod. I was about to caught his attention nang bigla siyang napatingin sa akin and all i can say is...
"W-who are you?"
The guy isn't Erick. He is not my husband! Muli akong napatingin sa paligid and i saw no one. Where are the people?!
"Senka..."
Napapitlag ako nang bigla niyang hawakan ang beywang ko at nagulat ako sa itsura niya. His mouth is full of blood and his eyes were so red! Who is this guy?! Why am I with him?!
"L-let me go! Please!" I hissed. Pero hindi niya ako pinakinggan bagkus ay ikinulong niya ako sa mga bisig niya at mabilis na pinaharap sa lugar kung saan puno ng mga patay! Napahawak ako sa bibig ko. Wala ito kanina....walang ganito kanina! tumingin ako sa banda kanina nila Cloe and tears keep flowing in my eyes when i saw her and Paula. Duguan sila. Dilat ang mga mata habang nakatingib sa deriksyon ko.
Nanginig ang mga tuhod ko at nawalan ako bigl ng lakas. This is just a dream! A fcking nightmare!
"That's what will happen when you're still with Erick, trix. I will kill all of your comrades..evem your beloved Erick." Aniya. Mabilis na pinaharap niya ako sa kanya at pinilit ang aking mukha na palingunin sa isang lalakeng nakasabit sa isang mahabang kahoy. And i don't want to saw it. Alam ko kung sino iyong taong iyon!
"Look at him dear trix... look at the face of your beloved husband."
mangiyak-ngiyak na nilingon ko ang gawi ni Erick at halos matumba ako sa nakita. He is dead... erick is dead...
"No...n-no please! E-erick.."
"Trix? Trix wake up!"
Napadilat ako at bigla nalang napaupo. Habol-habol ang hininga ko habang tinititigan si Erick na may bahid ng pag-aalala sa mukha.
Malikot ang mga mata ko at ineksamin ang kanyang mukha. Ng matantong si Erick nga iyon ay kaagad ko siyang niyakap
"E-erick... you... you're alive." bulong ko sa kanya. mahigpit ang yakap ko at naramdaman ko ang biglang gulat sa sistema niya dahil sa sinabi ko. Hindi naman tumitigil iting luha sa pag-agos.
"A-akala ko iiwan mo na ako.. Erick please don't leave me! Don't die..." hagulgol ko sa kanya. Agad na hinarap niya ako sa kanya at pinunasan niya ang aking mga luha.
"I'm here. I'm not going to die Trix. Hinding-hindi kita iiwan... please hush now my love." Kita ko ang kalituhan sa kanyang mga mata. Napakagat labi ako at pinigilan ang sariling mapahikbi.
I hate nightmares! I hate it so much! at kung sino man iyong bampirang iyon, sana ay hindi siya totoo. I don't want erick die! Mabilis ko siyang niyakap ulit ng mahigpit. Natatakot ako...natatakot akong mangyari ang panaginip na iyon.
"please calm down trix... I'm here. I'm going to make you safe honey. I promise you that so please honey...hush now." Hinalikan niya ang ulo ko at hinagod-hagod ang aking likod. Dahil sa ginawa niya ay nakaramdam ako ng gaan ng loob.
Unti-unting bumibigat ang talukip ng aking mga mata hanggang sa ang marinig ko nalang ay ang kanyang pagsabi ng 'sleep'...
Hindi pa ako nakatulog ng tuluyan nang may biglang nag pop out na ala-ala sa isip ko...
Bumalik ang ala-ala nang ako ay iligtas ni Erick mula sa mga taong pumatay sa mga magulang ko... And I remember him saying 'sleep' to me before like what he did to me right now.
Xxxxxxx
AN: I'm so sorry if it's so lame. Really. Habang tina-type ko ito, nasa isip ko parin iyong scene ng scorching love ni queen Jonaxx. Hahaha di ako maka move on e. So uhm, enjoy mga bhes! :-*-jhazzbalerina
BINABASA MO ANG
The Vampire's Wife (AAKB BOOK 2)
VampireMarriage is the beginning of a happy life story. But ours is different. Book two of "Ang Asawa Kong Bampira" Note: Huwag basahin kung hindi mo pa nababasa iyong book 1! Maguguluhan ka lang! Again, maguguluhan ka lang! ;) ...