Odamın yerini göstermeden önce son bir söz daha söyledi;
"Ben sadece Mart aylarında geleceğim, sen ise on bir ay boyunca bu Tanrıçalık'a Tanrıçalık yapacaksın, iyi düşün Mira, sana ihtiyacım var. " dedi.
Bu son söyledikleri kulağımda çınlıyordu resmen, pek uyuyamadım düşünmekten. Korkuyordum biraz, aslında hiç korkmayan, içinde bulunduğu duruma hemen ayak uyduran bir kişiliğim vardır. Ama sanırım eve tekrar dönemeyecek olma ihtimali ürkütüyordu beni.
Şuan hayatım boyunca hiç yatmadığım kuş tüyü yastıkta yatıyordum, hayatım boyunca hiç görmediğim altın kaplamalı tavana bakarak düşünüyordum, ve şuan hayatım boyunca adını hiç duymadığım Tanrıçalık denen yerde kalıyordum.Düşüne,düşüne sabah etmiştim. Sonradan pişman olmayacağım bir karar vermeliydim. Eve dönersem tekrar aynı olayları yaşayacaktım ve tekrar evden kaçacaktım bu sefer karşıma bana On Bir Ay Tanrıçalık'ını teklif eden bir Mart Tanrıçası çıkmayacaktı.
