Off bu gidişle kafayı yemem yakındır. Yanii, her ihtimali düşünüyorum ama bu,kafamda ki birbirinden tutarsız ihtimaller bana yol gösterici olmuyor. Saatte bayağı geç oldu. 'Öğle uykusu için tabii' ama gelde yat. Ne öyle uykusuna yatacak ne de yerimden kalkacak halim yok. Sanırım biraz korku sardı beni ve fazlasıyla pişmanlık. Ne çıkar gelirsin buralara be salak! Tanrıçaymışş o ne yaa! Allah var Allahh! Ne diye inandım bu lanet insanların sözüne ben! Allah'ımm kafama vurup dövünmekten salak olucam birazdan.Ama.. Zaten öyleyimm. Ben malın ,salağın tekiyim. Aptal Mira, aptal.
Dediğim anda kapım çaldı."öhömm. Giir" dedim. Ve o anda tüm yakışıklılığıyla Oğuz girdi içeri. "Öğle uykunuzun vakti gelmiş bulunmaktadır Tanrıçam." "oyy Tanrıçan kurban olsun sanaaa" dedi iç sesim, ben tabii ki onu susturdum ve " Sen git ,ben geliyorum" dedim. Gözü elimde ki kitapdaydı. "Bişey mi var" dedim gülümseyerek. " Yo Yok dedi" ama o merakı sezebiliyordum zira ben gibi meraklı bulunamaz. "Pekii,öyle olsun" dedim. Gülümsedi,kapıyı nazikçe örterek çıktı odamdan.
Öyle uykusuna yatmayacağımı daha doğrusu yatamayacağımı sizde bende çok iyi biliyoruz. O halde? Ne yapacağım? Yatağa gideceğim ama yatmayacağım. Artık tek emelim buradan kaçmak. Hemde Oğuz'la. Biliyorum Oğuz da onlardandır onunla ne yapacaksın diyenleriniz vardır. Size bir sır vermeliyim ki,benim yakışıklı prensimin onlardan olmadığına adım gibi eminim...
Biliyorum kısa oldu. Ama malum okul bide ilk lise senem önem vermek lazım canlaar genede sizi unutmam yazmaya devam edeceğim. Söz. Hepinizi kocamaan seviyorum💕Yorumlarınızı bekliyorum..😘
