" Tam güzel kızların boy gösterdiği baloda.. prense eş seçilecekken içeri cadı girmiş. Asaletini hiç bozmadan yaklaşmış prense. Prens bana büyü yaptın seni sevmemi sağladın demiş! Ve şimdi bir tek seni istiyorum diye eklemiş. Cadıysa şaşkın bir ifadeyle prense bakıyormuş. Ve o an o sihirli sözler dökülmüş ağzından.. büyüm sevdiğime işlemez benim. Ben sadece gözlerine bakıp gülümsedim.. ve o an prens anlamış. Sihrin kendisiymiş o küçük cadı. Aşk iksiriymiş onun gözleri. Aşık olmuş prens bir cadıya.. ve kral o kadar öfkelenmiş ki! Prensi sınır dışı etmiş. Prens uzun yollar yürümüş her yerde cadıdan.. bir iz.. ve küçük cadıı prensinin kollarında uykuya dalmış. " bazen şaşırıyorum böyle sana bakınca.. genelde hep insanların canını yaktığımı söylerler. Sense her korkunda bana sığınıyorsun.
#Elisa #
"Bana sormadan benim hakkımda kararlar almayı kesmen lazım!"
"Bak ama annene danıştım sonuçta.. yani buu düşünceli bi davranış değil mii? "
"Berke!!"
"Kusura bakma ama elisa haklı.. en azından bi sorsaydın."
"Hayır dicekti kerem biliyosun! "
"Ah! Hayır dicem diye tüm her şeye sen mi karar vericeksin! Farkında mısın bu.. bu çok bencilce!"
"Elisa.. lütfen sadece.."
"Sadece ne! İşte de aynısını yaptın! Sırf çalışmamı istemiyosun diye gidip çocukla konuştun! Orda yüzüme artık burda çalışmıyorsun dendiğinde ne hissettim biliyo musun! Babana senin hakkında kararlar alırken kızıyorsun ama sen! Sen tam bir burtunsun işte! " o kulübeden çıkıp gölün kenarına oturdum.
Onu kırmış mıydım? Ama o da beni kırıyordu. Bunları söylemeye hakkım yoktu bence. Kaç dakikadır burda oturuyorum bilmiyorum. Cansuyla melike bikaç kez yanıma geldiler ama onların sözlerine pek cevap vermedim. Ama cansunun bazı sözlerini zihnimde tekrarlıyorum.. "elisa seni hayatının içine katıyor. Sırf hayatını özgürleştirmek için olduğunu sanmıyorum.. başta babasının karşısında o yüzden seni gösteriyor sandım.. ama annesi başka.. onu çok seviyor elisa seninle tanıştırmak istemesi bu çok farklı!"
Farklı! Demek istediğim bu. Sorunca kaçıyor.. soramıyorum da! Ayağa kalkıp göle baktım. Onunla tekrar konuşmak için hazırım. Arkamı dönünce onu görüceğimi bilmiyordum tabi. Başını öne eğdi..
"Eli.."
"Özür dilerim. Ben saçmaladım." Derin bir nefes alıp bakışlarını tekrar bana kaldırdı. Ne kadar da soğuklar. Anlaşılmıyorlar. Duygusuzlar. Gözler kalbin aynasıysa.. kalbinden korkuyorum berke.
"Sorun değil. Haklıydın senin yerine karar vermemeliydim. Gitmeyebiliriz. Anneme henüz erken derim ve ne zaman istersen ya da (histerik gülüş atıp kafasını yana çevirdi) eğer istersen! Tanışırsın. "
"Ne zamandır ordasın?"
"Ne alaka! Söylediklerimi.." ona yaklaşmaya başladım. Susup bana baktı. "Napıyosun.. napmaya çalışıyosun anlamıyorum seni!"
"Ne kadardır burdasın berke!"
"Bilmiyorum.. yani saate bakmadım tamam mı yani.." derin bir nefes alıp verdi. Sinirlendiğini fark edebiliyordum. Suratıma bi gülümsemenin yerleştiğini fark ettim ne amaçsız bi gülücük o! Nefes alış verişlerinin hızlanışı mıı yoksa yutkunmaları mı hoşuma gidiyor.. ne kadar saçma şeylere dilkat ediyosun demeyin!
"Geldiğimden beri." Gözlerime bakıp tekrar bakışlarını indirdi. "Berke sana bir şey söylemek istiyorum.. " ona yaklaşırken bu kadar yakın olduğumuzu anladığımda bakışlarımı dudaklarına getirdim. "Çok heycanlanıyorum.. streste yapıyorum. Annen senin için çok önemli! Bu bile karşısına geçmemi zorlaştırıyor! Sorun benim yerime karar alman değil.. o sözler korkudandı.. sen onu çok seviyosun ve o beni sevmezse ben.."
