Abducted by my stalker (Complete)

kabanata 4

Kabanata 4

Cloud

Ilang araw na akong nandito and its freaking boring. This is not the way I lived my life. Hindi ko kayang tumagal sa gantong lugar and I can't stop thinking about my company.

Nalaman ko na nasa isang isla pala kami and I don't know how to get the hell out of here. The place is full of trees or mas magandang sabihin na isang rancho ito na puno ng ibat ibang klase ng puno.

"Sir, may kailangan po kayo?"

"Wala naman. Have you seen Yngrid?" Noong nakaraan nalaman ko na ang pangalan nya pala ay Tamara Yngrid. Sounds familiar. Parang narinig ko nabefore hindi ko lang matandaan when.

Nagkatinginan sila ng kasamahan nyang babae bago tumingin sa akin ulit.

"Hindi po ba nagsabi sa inyo? Nagpunta po sa manggahan. Anihan po kasi." Nagbu-blush pa sya habang nagsasalita. Sanay na ako. I get that all the time.

Kumunot ang noo ko. "Ano naman ang gagawin nya duon?" Does she know how to climb tree? Or pick mango? Parang wala naman sa itsura nya.

"Tumutulong po si senyorita sa gawain sa farm, lalo na po kapag nandito sya sa isla."

Tumango na lang ako. Meron kaming rancho na pinagbabakasyonan kapag gusto namin kaya hindi na bago sa akin ang buhay sa gantong lugar pero nagiienjoy lang ako noon dahil kasama ang mga pinsan ko.

"How can I go to her?"

Sinabi nila sa akin na sumakay lang ako ng kabayo at derechohin ang daan at makikita ko ang taniman ng mga pinya kasunod noon ay ang manggahan bago magkoprahan.

Hindi ko mapigilang hindi mapangiti habang pinagmamasdan sya sa malayo. She's really different from all the girls I used to bed. She looks like a princess pero act like a knight. Parang balewala lang sa kanya ang binubuhat nyang mabibigat na bagay.

She looks happy helping others picking the mango.

"Heehaw!" Pinalapit ko na ang kabayo sa isa sa mga puno at duon itinali saka lumapit sa kanya.

"Hi." I said ng makalapit ako sa kanya.

Nawala ang ngiti nya ng lumingon sa akin at sumimangot.

"What are you doing here?" Hindi nawawala ang pagkasimangot nya pero maganda pa rin sya.

Nagkibit balikat lang ako at tumingin sa paligid. Ang iba ay bumabati habang ang iba naman ay ngumiti lang sa akin at saka bumalik na sa kani kanilang trabaho.

"Can I have one?" tanong ko sa kanya pertaining to the ripe mango.

Hindi pa rin nawawala ang pagkalukot ng mukha nya. Inabutan nya ako ng isang manga at pinagbalat pa.

"O kainin mo. Kumain ka na ba ng breakfast?" kahit na masungit sya lumalabas pa rin ang pagiging maalalahin nya but does not change the fact that I want to go home.

"Yes. And Yngrid I want to go home." Ilang araw na akong nawawala I'm sure nagaalala na ang parents ko pati na sila Granny.

"Drop it cloud. Just eat that mango."

"Does your employees know that you're a creepy stalker who's capable of abducting someone?"

Tamara