Abducted by my stalker (Complete)

kabanata 6

Kabanata 6

Tamara

"Try this cloud. Masarap yan."

Nilagyan ko sya ng bopis na maanghang sa plato nya. Tiningnan nya ako na para bang may sampu akong ulo. Gusto ko tuloy matawa sa reaction nya.

"What's that? I can't, baka sumakit ang tyan ko." May pailing iling pa sya.

"Wag kang maarte. Try mo masarap yan, this pa adobong intestine ng baboy."

Pinaningkitan ko sya ng mata kaya wala syang nagawa kung hindi bumuntong hininga at isubo ang pagkain.

"I could sue you kapag may nangyaring masama sa akin. Masarap pala bakit hindi ikaw ang kumain."

Bubulong bulong pa rinig ko naman. Kinagat ko ang ibabang labi ko para lang pigilang wag matawa sa kanya. Para kasi syang batang nagrereklamo.

"Kung nakakamatay yan edi sana matagal na kaming namatay. Don't be too melodramatic. Ano masarap ba?"

Sinamaan nya ako ng tingin. "It taste good okay? Pero please don't let me eat that kahit ano na lang basta yung kilala ko lang. Like Adobo, kardereta, kare-kare, anything na Pilipino food na edible wag lang ang yan. I'm really sorry love, hindi lang talaga ako fond ng ganyang pagkain please understand."

Lumamlam ang mata nya at hinawakan ang kamay ko. Napanguso na lang ako. Masarap naman yung pagkain pero exotic nga lang.

"It's okay. Heto na lang try mo, paborito ko to. Pochero. Don't worry hindi na sya exotic."

"I'm sorry. Hindi lang talaga ako kumakain ng ganyang pagkain. I hope you understand." I smile to him.

"I understand."

Tahimik na kaming kumain kami at pagkatapos ay tumulong na sa pag aayos ng mga banderitas. Fiesta sa amin at sa bayan naman ay may mga palaro.

"I heard, meron raw na Ms. Isla de Ynes. Hindi ka sasali?"

Binato ko sya ng plastic container na nahawakan ko. Bastos na lalaki 'to.

"Nangiinsulto ka ba? I'm turning 28 at overage na para dyaan. Bastos nito." Humalakhak ito kaya naman hindi ko maiwasang hindi sya titigan.

He has a day old stubble pero hindi noon nanbawasan ang kagwapuhan nya. Mas lalo pa ngang bumagay sa kanya.

"I'm not. I'm just asking at saka for real you're 28? Hindi halata."

"Haha. Funny." I rolled my eyes.

Kailangan pa bang ipaalala sa akin na malapit na akong mag 28 few weeks from now. Hindi ko maiwasang hindi lumabi. And maybe tatanda na lang ako magisa dahil wala naman akong boyfriend.

Hindi ko namalayan nasa tabi ko na pala sya at inakbayan ako.

"It's just a number, love. Don't worry lalabas rin si baby bago ka maging thirty, konting hintay lang." he kissed my cheek at saka naglakad papalayo sa akin. Naiwan akong nakatingin sa likuran nya. I know it's just a joke pero ang lakas ng impact noon sa akin.

Is it too much to ask for that to come true? Kahit anak lang, kahit wala nang tatay.

I shook my head. Kung ano ano na naman ang naiisip ko.